1 A gdy Dawid zamieszkał w swoim domu, powiedział do proroka Natana: Oto ja mieszkam w domu cedrowym, natomiast Arka Przymierza Pana pod zasłonami. 2 Wówczas Natan odpowiedział Dawidowi: Zrób wszystko, co masz w sercu, ponieważ Bóg jest z tobą.
3 I tej samej nocy doszło do Natana słowo Boże: 4 Idź i powiedz Memu słudze, Dawidowi: Tak mówi Pan: To nie ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie. 5 Od dnia, gdy wyprowadziłem Izraela, aż do dziś nie mieszkałem w domu, lecz przemieszczałem się z namiotu do namiotu lub do przybytku. 6 Czy gdziekolwiek, gdzie chodziłem pośród całego Izraela, powiedziałem do któregokolwiek z sędziów Izraela, którym poleciłem, by paśli Mój lud: Dlaczego nie zbudowaliście Mi domu cedrowego?
7 Tak zatem teraz powiesz Memu słudze, Dawidowi: Tak mówi Pan Zastępów: Wziąłem cię z pastwiska, spośród owiec, abyś był wodzem nad Moim ludem, Izraelem. 8 Byłem z tobą, gdziekolwiek się udawałeś, i usunąłem wszystkich twoich wrogów sprzed twego oblicza. I uczynię twoje imię równe imionom największych na ziemi. 9 Wyznaczę miejsce dla Mego ludu Izraela i go zasadzę. Zamieszka i nie będzie ponownie usunięty ani nie będą synowie nieprawości trapić go jak dawniej. 10 Od czasu, gdy ustanowiłem sędziów nad Moim ludem Izraelem, poniżyłem wszystkich twoich wrogów. I oznajmiłem ci, że Pan wybuduje dla ciebie dom. 11 Gdy wypełnią się wszystkie twe dni i podążysz za swoimi przodkami, wzbudzę twego potomka, którym będzie jeden z twoich synów, i utwierdzę jego królowanie. 12 On zbuduje Mi dom, a Ja na wieki utwierdzę jego tron. 13 Będę dla niego ojcem, a on będzie Mi synem i nie cofnę od niego Mojej łaski, jak cofnąłem od tego, który był przed tobą. 14 Ustanowię go w Moim domu i Moim królestwie na wieki i jego tron będzie utwierdzony na wieki. 15 Tak – zgodnie ze wszystkimi słowami i wszystkimi wizjami – Natan przemówił do Dawida.
16 Wtedy król Dawid przyszedł, usiadł przed obliczem Pana i powiedział: Kim ja jestem, o Panie, Boże, i czym jest mój dom, żeś mnie aż dotąd doprowadził? 17 Ale i to wydawało się małą rzeczą w Twoich oczach, o Boże, lecz przepowiedziałeś daleką przyszłość domowi Twego sługi i uznałeś mnie człowiekiem wysokiego rodu, o Panie, Boże. 18 Cóż jeszcze może dodać przed Tobą Dawid dla chwały Twego sługi? Ty znasz przecież Twego sługę. 19 Panie, ze względu na Twego sługę i według Twego serca uczyniłeś to całe wielkie dzieło, aby były znane wszystkie Twe wspaniałości. 20 Panie, nie ma nikogo jak Ty, nie ma Boga poza Tobą, zgodnie z tym, co usłyszały nasze uszy. 21 Który inny naród na ziemi jest jak Twój lud izraelski, do którego Bóg przyszedł, aby go dla siebie wykupić i uczynić swoim ludem, aby zapewnić mu sławę przez wielkie dzieła i lęk u wszystkich narodów przed Twoim ludem, który wykupiłeś z Egiptu? 22 Swój lud izraelski uczyniłeś swoim na wieki, i Ty, Panie, stałeś się dla niego Bogiem! 23 A teraz, o Panie, spraw, by to słowo wypowiedziane nad Twoim sługą i jego domem zostało utwierdzone na wieki i uczyń, jak powiedziałeś. 24 Niech Twe imię trwa i będzie uwielbione na wieki, aby mówiono: Pan Zastępów, Bóg Izraela, jest Bogiem dla Izraela, a dom Dawida, Twego sługi, niech będzie utwierdzony przed Twoim obliczem! 25 Ponieważ Ty, mój Boże, objawiłeś swemu słudze, że chcesz zbudować dla niego dom, dlatego Twój sługa zdobył się na odwagę, aby się modlić przed Twoim obliczem. 26 A teraz, Panie, Ty jesteś Bogiem i zapowiedziałeś Twemu słudze to dobro. 27 A teraz zechciałeś pobłogosławić dom Twego sługi, aby trwał na wieki przed Twoim obliczem, ponieważ Ty, Panie, cokolwiek błogosławisz, jest błogosławione na wieki.
Przymierze Boga z Dawidem
(II Sam. 7,1—29)1 A gdy Dawid zamieszkał w swoim domu, rzekł do proroka Natana: Oto ja mieszkam w domu z drzewa cedrowego, a Skrzynia Przymierza Pańskiego pod zasłonami.
2 Wtedy odpowiedział Natan Dawidowi: Wszystko, co masz w sercu swoim, uczyń, gdyż Bóg jest z tobą.
3 Lecz jeszcze tej samej nocy doszło Natana słowo Boga tej treści:
4 Idź i powiedz Dawidowi, słudze memu: Tak mówi Pan: Nie ty zbudujesz mi dom, abym w nim mieszkał,
5 Gdyż nie mieszkałem w świątyni od dnia, kiedy wyprowadziłem Izraela, aż do dnia dzisiejszego, ale przechodziłem z namiotu do namiotu i z przybytku do przybytku.
6 Czy kiedykolwiek, wędrując z całym Izraelem, przemówiłem choćby do jednego z sędziów izraelskich, którym zleciłem pasterstwo nad moim ludem, w te słowa: Dlaczego nie zbudowaliście mi świątyni z drzewa cedrowego?
7 Teraz tedy tak powiedz słudze memu, Dawidowi: Tak mówi Pan Zastępów: Ja wziąłem cię z pastwiska, od trzody, abyś był księciem nad moim ludem, nad Izraelem,
8 I byłem z tobą wszędzie, gdziekolwiek chodziłeś, i wytępiłem wszystkich nieprzyjaciół sprzed twego oblicza, i czynię cię nader sławnym, jak sławni są wielcy na tej ziemi.
9 Wyznaczę też miejsce ludowi memu, Izraelowi, i zaszczepię go, i będzie tam bezpiecznie mieszkał, i nie będzie już niepokojony, i nie będą go już gnębić nikczemnicy jak poprzednio,
10 Odkąd wyznaczyłem sędziów nad moim ludem, nad Izraelem, i upokorzę wszystkich twoich nieprzyjaciół. Zwiastuję ci też, że Pan zbuduje ci dom.
11 A gdy dopełnią się twoje dni, aby pójść do swoich ojców, Ja wzbudzę ci potomka po tobie spośród twoich synów i utwierdzę jego królestwo.
12 On zbuduje mi świątynię, Ja zaś utwierdzę jego tron na wieki.
13 Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synem, nie odejmę mu łaski mojej, jak odjąłem ją temu, który był przed tobą.
14 Usadowię go w moim domu i w moim królestwie na wieki, a tron jego będzie utwierdzony na wieki.
15 Zgodnie ze wszystkimi tymi słowy i zgodnie z całym tym widzeniem przemówił Natan do Dawida.
16 Wtedy poszedł król Dawid, usiadł przed Panem i rzekł: Kimże ja jestem Panie, Boże, a czym mój dom, że mnie przywiodłeś aż dotąd?
17 Lecz mało tego jeszcze było w oczach twoich, Boże, więc dałeś domowi twego sługi obietnice na daleką przyszłość i dałeś mu oglądać przyszłe pokolenia ludzkie, Panie, Boże!
18 Cóż tedy ma ci jeszcze Dawid do powiedzenia za taką chwałę twego sługi, wszak Ty znasz swego sługę.
19 Panie, przez wzgląd na swego sługę i według swego serca, uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy, aby objawić wszystkie wspaniałości.
20 Panie, nie ma takiego jak Ty i nie ma Boga oprócz ciebie, według wszystkiego, co na własne uszy słyszeliśmy.
21 Któryż inny naród na ziemi jest jak lud twój izraelski, dla którego wyruszyłby Bóg, aby go sobie odkupić jako swój lud i uczynić się sławnym przez wielkie i straszne sprawy, wypędzając narody przed ludem swoim izraelskim, który wykupiłeś z Egiptu?
22 Uczyniłeś lud izraelski swoim ludem na wieki i Ty, Panie, zostałeś dla niego Bogiem.
23 Więc teraz, Panie, niechaj spełni się po wieczne czasy słowo, które wypowiedziałeś o twoim słudze i o jego domu, uczyń, jak powiedziałeś.
24 Niechaj trwa i rośnie sława twoja na wieki, aby mówiono: Pan Zastępów, Bóg Izraela, jest Bogiem dla Izraela, a dom Dawida, twego sługi, niech będzie utwierdzony przed tobą.
25 Gdyż Ty, Boże mój, objawiłeś twemu słudze, że zbudujesz mu dom, dlatego sługa twój zdobył się na odwagę, aby tak modlić się przed tobą.
26 A teraz, Panie, Ty sam jesteś Bogiem i obiecałeś to dobro słudze twemu;
27 Racz tedy pobłogosławić dom sługi twojego, aby był na wieki przed tobą, bo co Ty, Panie, pobłogosławisz, jest błogosławione na wieki.