Zerwane przymierze
1 Słowo, które doszło Jeremiasza od Pana, głosi:
2 Słuchajcie słów tego przymierza! I mów do mężów judzkich i do mieszkańców Jeruzalemu,
3 I powiedz im: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Przeklęty człowiek, który nie słucha słów tego przymierza,
4 Które nakazałem waszym ojcom, kiedy wyprowadzałem ich z ziemi egipskiej, z pieca żelaznego, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu i czyńcie to wszystko, co wam nakazuję, a będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem,
5 Abym mógł dotrzymać przysięgi, którą złożyłem waszym ojcom, że dam im ziemię opływającą w mleko i miód, jak to jest dzisiaj. A odpowiadając, rzekłem: Niech tak będzie, Panie!
6 I rzekł Pan do mnie: Ogłaszaj te wszystkie słowa w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu, mówiąc: Słuchajcie słów tego przymierza i wypełniajcie je,
7 Gdyż wyraźnie przestrzegałem waszych ojców w dniu, gdy ich wyprowadzałem z ziemi egipskiej, aż po dzień dzisiejszy, nieustannie przestrzegałem, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu!
8 Lecz oni nie słuchali i nie nakłonili swojego ucha, ale każdy postępował według uporu swojego złego serca. Dlatego sprowadziłem na nich wszystkie kary zapowiedziane w słowach tego przymierza, które nakazałem im pełnić, lecz oni nie pełnili.
9 I rzekł Pan do mnie: Istnieje sprzysiężenie między mężami judzkimi i mieszkańcami Jeruzalemu,
10 Że zawrócili do win swoich praojców, którzy nie chcieli słuchać moich słów, lecz poszli za cudzymi bogami, aby im służyć; i zerwał dom izraelski i dom judzki moje przymierze, które zawarłem z ich ojcami.
11 Dlatego tak mówi Pan: Oto sprowadzę na nich nieszczęście, z którego nie będą mogli się wydostać, a gdy będą wołać do mnie, nie wysłucham ich.
12 Potem pójdą miasta judzkie i mieszkańcy Jeruzalemu i będą wołali do bogów, którym spalali kadzidła, lecz oni ich nie ocalą w czasie ich nieszczęścia.
13 Bo ile jest twoich miast, Judo, tyle jest twoich bogów, a ile jest ulic w Jeruzalemie, tyle ołtarzy postawiliście dla bałwana bezwstydu, tyle ołtarzy, aby spalać kadzidła Baalowi.
14 A ty nie wstawiaj się za tym ludem ani nie zanoś za nich błagania, ani modlitwy, albowiem nie wysłucham, gdy będą wołać do mnie w czasie swojego nieszczęścia.
15 Czegóż chce mój ulubieniec w moim domu,
skoro popełnił niecne czyny?
Czy śluby i poświęcone mięso mogą odwrócić od ciebie nieszczęście,
abyś mógł się wtedy radować?
16 Zielonym drzewem oliwnym zdobnym w piękne owoce nazwał ciebie Pan.
Lecz wśród huku wielkiej burzy ogień spali jego liście i połamią się jego konary.
17 Gdyż Pan Zastępów, który cię zasadził, postanowił zesłać na ciebie nieszczęście z powodu złości domu izraelskiego i domu judzkiego, których się dopuścili, drażniąc mnie przez spalanie kadzidła dla Baala.
Spisek na życie Jeremiasza
18 Pan objawił mi to i dowiedziałem się;
wtedy ukazałeś mi ich uczynki.
19 Ja zaś byłem jak jagnię potulne na rzeź prowadzone
i nic nie wiedziałem, że przeciwko mnie knuli zamysły, mówiąc:
Zniszczmy drzewo, póki jest świeże,
i wykorzeńmy je z krainy żyjących,
aby jego imię nie było wspominane!
20 Lecz, Panie Zastępów, który sprawiedliwie sądzisz,
który badasz nerki i serca,
niech ujrzę twoją odpłatę na nich,
gdyż tobie poruczyłem moją sprawę.
21 Dlatego tak mówi Pan o mężach z Anatot, którzy czyhają na moje życie i mówią: Nie prorokuj w imieniu Pana, abyś nie zginął z naszej ręki!
22 Tak mówi Pan Zastępów: Oto Ja ukarzę ich za to: ich młodzieńcy padną od miecza, ich synowie i ich córki pomrą z głodu.
23 Nawet resztka nie pozostanie po nich, gdyż sprowadzę nieszczęście na mężów z Anatot w roku, w którym ich nawiedzę.
Рід Ізраїлів і рід Юдин порушили Заповіт із Господом
1 Слово від Господа до Єремії було таке:
2 Послухайте слів цього Заповіту! Звертаючись до них, – до Юдейських мужів, і до мешканців Єрусалима, –
3 скажи їм: Так говорить Господь, Бог Ізраїлів: Проклята людина, котра не дотримується слів (умов ) того Заповіту,
4 який Я проголосив вашим батькам, коли Я вивів їх із єгипетського краю, – тієї залізної печі, говорячи: Прислухайтесь до Мого голосу і робіть так, як Я вам заповідаю, – і будете Моїм народом, а Я буду вашим Богом!
5 Щоб Я дотримався присяги, поклявшись вашим батькам дати їм землю, яка тече молоком і медом, як є сьогодні! І я (Єремія ) у відповідь сказав: Амінь! Нехай так станеться, Господи!
6 Господь же мені сказав: Проголоси всі ці слова в містах Юдеї і на вулицях Єрусалима, закликаючи: Прислухайтесь до слів (умов ) цього Заповіту і виконуйте їх!
7 Адже Я наполегливо нагадував вашим батькам з того часу, коли Я вивів їх із єгипетського краю і до сьогодні, – постійно, із самого ранку, повторюючи слова: Слухайтеся Мого голосу!
8 Але ж вони не слухалися і не вважали на Мої слова, а кожен діяв за бажанням свого зіпсутого серця. Тому Я й спровадив на них усе те, що було передбачене в умовах Заповіту, який Я звелів виконувати, тоді як вони його не виконували.
9 І Господь сказав мені: Виявлено змову між юдейським народом і мешканцями Єрусалима.
10 Вони знову повернулись до беззаконня своїх прабатьків, котрі відмовилися дотримуватись Моїх слів (умов ), – вони пішли вслід чужих богів, аби їм служити! Рід Ізраїлів і рід Юдин порушили Мій Заповіт, який Я уклав з їхніми батьками.
11 Тому так говорить Господь: Ось Я наводжу на них лихо, якого вони не зможуть уникнути, – тоді вони волатимуть до Мене, але Я їх не почую.
12 Тоді підуть мешканці Юдейських міст та мешканці Єрусалима, й волатимуть до богів, перед якими вони (прабатьки ) кадили ладаном, але ідоли не зможуть їх врятувати в час лиха, яке спіткало.
13 Адже скільки в тебе, Юдеє, міст, стільки й твоїх богів, – скільки вулиць у Єрусалимі, стільки ви поставили собі на ганьбу жертовників, аби кадити ладаном Ваалові!
14 Тож не молися ти (Єреміє ) за цей народ, – не молись і не благай за них, тому що Я не слухатиму, коли вони волатимуть до Мене, в час їхньої недолі!
15 Що Моя улюблена дочка Сіону робить у Моєму Храмі після численних гидот, які вона зробила? Хіба м’ясо священних жертв може відвести від тебе лихо, коли ти радієш, чинячи злочин?
16 Чудовою, вічнозеленою оливою з пишними плодами назвав тебе Господь, але з гуркотом великої бурі й палаючого вогню навколо неї згорить листя і обламаються її галузки.
17 Господь Саваот, Котрий тебе посадив, вирішив заподіяти тобі лихо за злочини роду Ізраїля та Юдиних нащадків, які вони чинили, – вони викликали Мій гнів тим, що кадили ладаном Ваалові.
18 Господь відкрив мені, аби я знав, – Ти показав мені їхні погані вчинки.
Змова мешканців Анатоту проти Єремії
19 Що ж до мене, то я був, наче довірливе ягня, яке ведуть на заріз, не усвідомлюючи, які підступні наміри мають проти мене. Знищимо, – говорили вони, – дерево разом з його плодами, – викорінимо його з землі живих, аби більше не згадувалось навіть його ім’я.
20 Ти ж, Господи Саваоте, судиш справедливо, досліджуєш думки і серце, – нехай я побачу Твою відплату щодо них, адже Тобі я доручив свою справу!
21 Тому так говорить Господь щодо мешканців Анатоту, котрі замишляють тебе вбити, заявляючи: Не пророкуй в Ім’я Господнє, бо інакше загинеш від наших рук.
22 Я їм відплачу, – їхні юнаки загинуть від меча, а їхні сини та їхні дочки помруть з голоду, – говорить Господь Саваот.
23 Не буде після них і залишку, оскільки Я спроваджу лихо на мешканців Анатоту, коли настане час їхніх відвідин.