1 Bracia! Pragnienie serca mego i modlitwa zanoszona do Boga zmierzają ku zbawieniu Izraela.
2 Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną;
3 Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
4 Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy.
Nowa droga sprawiedliwości przez wiarę
5 Tak bowiem Mojżesz pisze o usprawiedliwieniu, które jest z zakonu: Człowiek, który spełnił zakon, przezeń żyć będzie.
6 A usprawiedliwienie, które jest z wiary, tak mówi: Nie mów w sercu swym: Kto wstąpi do nieba? To znaczy, aby Chrystusa sprowadzić na dół;
7 Albo: Kto zstąpi do otchłani? To znaczy, aby Chrystusa wywieść z martwych w górę.
8 Ale co powiada Pismo? Blisko ciebie jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim; to znaczy, słowo wiary, które głosimy.
9 Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.
10 Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu.
11 Powiada bowiem Pismo:
Każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.
12 Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają.
13 Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie.
14 Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje?
15 A jak mają zwiastować, jeżeli nie zostali posłani? Jak napisano: O jak piękne są nogi tych, którzy zwiastują dobre nowiny!
16 Lecz nie wszyscy dali posłuch dobrej nowinie; mówi bowiem Izajasz: Panie! Któż uwierzył zwiastowaniu naszemu?
17 Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.
18 Ale mówię: Czy nie słyszeli?
Ależ tak:
Po całej ziemi Rozległ się ich głos,
A słowa ich dotarły
Aż do krańców ziemi.
19 Ale mówię: Czy Izrael nie zrozumiał? Jako pierwszy Mojżesz powiada:
Przez naród, który nie jest narodem,
Wzbudzę w was zawiść,
Przez naród nierozumny
Przyprowadzę was do gniewu.
20 A Izajasz waży się nawet powiedzieć:
Dałem się znaleźć tym,
Którzy mnie nie szukali,
Objawiłem się tym,
Którzy o mnie nie pytali.
21 A do Izraela powiada:
Cały dzień wyciągałem ręce swoje
Do ludu nieposłusznego i opornego.
Два види праведності
1 Брати, бажання мого серця і молитва до Бога – [за Ізраїль] на спасіння.
2 Свідчу їм, що вони мають Божу ревність, але не розумну.
3 Оскільки не розуміючи Божої праведності й силкуючись встановити власну праведність, вони не підкорилися Божій праведності.
4 Завершення Закону – Христос: для оправдання кожного, хто вірує.
5 Мойсей пише про ту праведність, що від Закону: Людина, яка виконуватиме його, буде ним жити.
6 А про праведність, що з віри, говорить так: Не кажи у своєму серці: Хто ж підніметься на небо? – це значить – звести Христа додолу;
7 або: Хто ж зійде в безодню? – це значить – Христа з мертвих підняти.
8 А що каже [Писання]? Близько до тебе слово, воно в твоїх устах і в твоєму серці, – тобто слово віри, яке проповідуємо.
9 Якщо визнаєш своїми устами Господа Ісуса й повіриш у своєму серці, що Бог підняв Його з мертвих, то спасешся.
10 Бо серцем віримо для праведності, а устами визнаємо для спасіння.
11 Писання каже: Кожний, хто вірить у Нього, не буде засоромлений!
Не всі послухалися Євангелії
12 Немає різниці між юдеєм і греком, бо один Бог для всіх – щедрий для всіх, хто кличе Його.
13 Бо кожний, хто тільки прикличе Господнє Ім’я, буде спасенний.
14 Але як прикликатимуть Того, в Кого не повірили? І як повірять у Того, про Кого не чули? І як почують без проповідника?
15 А як можуть проповідувати, якщо не будуть послані? Так, як написано: Які гарні ноги в благовісників [миру, у благовісників] добра!
16 Але не всі послухалися Євангелії! Ісая каже: Господи, хто ж повірив тому, що почув від нас?
17 Тому віра – від слухання, а слухання – через Слово Христа.
18 Але я кажу: Хіба вони не чули? Адже по всій землі понеслася їхня вістка, і їхні слова – до кінців світу!
19 І ще кажу: Хіба Ізраїль не знав? Першим говорить Мойсей: Я пробуджу у вас ревнощі «не народом», – народом нерозумним викличу у вас обурення!
20 Ісая сміливо каже: Знайшли Мене ті, які Мене не шукали; відкрився Я тим, які про Мене не розпитували.
21 А до Ізраїля говорить: Весь день простягав Я Свої руки до народу непокірного, який Мені суперечить.