Świętość ofiar
1 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
2 Powiedz Aaronowi i jego synom, aby byli ostrożni ze świętymi rzeczami synów izraelskich, które mi oni poświęcają, i aby nie bezcześcili mego świętego imienia; Jam jest Pan.
3 Powiedz im dla przyszłych waszych pokoleń: Ktokolwiek z waszego potomstwa przystąpi do świętych rzeczy, które synowie izraelscy poświęcają Panu, a będzie nieczysty, to zostanie wytracony sprzed oblicza mego; Jam jest Pan.
4 Nikt z potomstwa Aarona, kto jest trędowaty albo ma wyciek, nie będzie spożywał niczego z rzeczy poświęconych, dopóki się nie oczyści. A kto dotyka kogokolwiek, kto stał się nieczystym przez zetknięcie ze zmarłym lub mężczyzny, z którego upływa nasienie,
5 Albo mężczyzny, który dotyka się jakiegoś płazu i przez to staje się nieczysty, albo człowieka, który uczyni go nieczystym, jakąkolwiek by była nieczystość jego,
6 Ktokolwiek więc dotknie się tego, będzie nieczysty aż do wieczora. Nie będzie jadł niczego ze świętych rzeczy, dopóki swojego ciała nie obmyje wodą;
7 Gdy zajdzie słońce, będzie czysty i potem będzie jadł ze świętych rzeczy, gdyż jest to jego pokarm.
8 Nie będzie jadł padliny ani mięsa ze zwierzęcia rozszarpanego, bo przez nie stałby się nieczysty; Jam jest Pan.
9 Będą przestrzegać mojego nakazu, aby nie obciążyli się grzechem i przezeń nie umarli dlatego, że go zbezcześcili; Jam jest Pan, który ich uświęcam.
10 Żaden obcy nie będzie jadł świętych rzeczy, również mieszkaniec domu kapłana ani najemnik nie będą jedli świętych rzeczy.
11 Jeżeli jednak kapłan nabędzie na własność za pieniądze sługę, to ten będzie jadł z tego. Także ci, którzy urodzili się w jego domu, będą jedli jego pokarm.
12 A jeżeli córka kapłana wyjdzie za mąż za obcego, to nie będzie ona jadła ze świętych darów złożonych na obrzęd podniesienia.
13 Jeżeli córka kapłana owdowieje lub zostanie porzucona, a nie ma potomstwa i wraca do domu swojego ojca, to będzie jadła z pokarmu ojca swojego tak jak w swojej młodości, lecz żaden obcy jeść z niego nie będzie.
14 A jeżeli ktoś będzie jadł przez pomyłkę rzeczy święte, to doda do tego jedną piątą wartości i odda wraz z rzeczą świętą kapłanowi.
15 Ci zaś nie będą bezcześcić rzeczy świętych, które synowie izraelscy ofiarują Panu na obrzęd podniesienia,
16 Albowiem ściągną na nich grzech i winę, gdyby jedli rzeczy przez nich poświęcone, gdyż Jam jest Pan, który je uświęcam.
17 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
18 Powiedz Aaronowi i jego synom oraz wszystkim synom izraelskim tak: Jeżeli kto z domu izraelskiego i spośród obcych przybyszów mieszkających w Izraelu składa swój dar czy to jako zobowiązany ślubem, czy też jako dar dobrowolny, na ofiarę całopalną dla Pana,
19 To dla zyskania upodobania musi to być samiec bez skazy z bydła, z owiec lub z kóz.
20 Nic, co ma wadę, nie składajcie w ofierze, gdyż przez to nie zyskacie upodobania.
21 A jeżeli kto składać będzie ofiarę pojednania dla Pana z bydła lub z owiec, spełniając ślub czy też dobrowolnie, to dla zyskania upodobania musi to być okaz bez skazy, żadnej wady na nim być nie może:
22 Nie będziecie ofiarowywać Panu zwierzęcia ślepego ani ułomnego, ani okaleczonego, ani owrzodzonego, ani parszywego, ani krostowatego. Nie będziecie z nich składać ofiar ognistych na ołtarzu dla Pana.
23 Wołu lub barana, które mają przydługie lub krótkie kończyny, możesz złożyć jako ofiarę dobrowolną, lecz złożone jako ofiara ślubowana nie znajdą upodobania.
24 Zwierząt z jądrami zgniecionymi, rozbitymi, oderwanymi lub wyciętymi nie będziecie składać Panu w ofierze ani w kraju waszym takimi ich nie czyńcie,
25 Z ręki cudzoziemców takich nie będziecie kupowali, aby je ofiarować jako pokarm dla Boga waszego, gdyż są okaleczone i mają wadę. Nie zostaną przyjęte od was z upodobaniem.
26 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
27 Gdy urodzi się cielę lub jagnię, lub koźlę, to przez siedem dni pozostaną przy swojej matce. Od ósmego dnia począwszy, będą przyjęte z upodobaniem na ofiarę ogniową dla Pana.
28 Nie zabijajcie tego samego dnia krowy lub owcy wraz z jego młodym.
29 Jeżeli będziecie składać rzeźną ofiarę dziękczynną dla Pana, to złóżcie ją tak, aby zyskać sobie upodobanie:
30 Tego samego dnia będzie spożyta, nic z niej nie zostawiajcie do rana. Jam jest Pan.
31 Będziecie przestrzegać przykazań moich i wypełniać je. Jam jest Pan.
32 Nie będziecie bezcześcić świętego imienia mojego, abym był uświęcony pośród synów izraelskich; Jam jest Pan, który was uświęcam,
33 Który was wyprowadziłem z ziemi egipskiej, aby być waszym Bogiem; Jam jest Pan.
1 Далі Господь промовив до Мойсея такі слова:
2 Скажи Ааронові та його синам: Нехай вони будуть обережні щодо святих речей, які Ізраїльтяни посвячують Мені, аби вони не опоганили Мого святого імені. Я – Господь.
3 Скажи їм: Хто б то не був з усіх ваших нащадків у ваших поколіннях, хто наблизиться до святих речей, що Ізраїльтяни посвячують Господу, в той час як на ньому буде якась нечистота, – такий чоловік буде знищений з-перед обличчя Мого. Я – Господь.
4 Жоден чоловік з нащадків Аарона, якщо він хворіє проказою або має виділення, не їстиме святих приношень, аж доки не очиститься. Так само й той, хто доторкнеться до нечистот від померлого, або спілкуючись з тим, у кого сталося виверження сімені,
5 або з тим, хто доторкався до будь-якого нечистого плазуна, і став нечистим , або до якоїсь людини, через яку став нечистим, якою б не була її нечистота, то
6 той чоловік, хто доторкнеться до нього, буде нечистим до вечора й не їстиме зі святих приношень Святині , хіба що він обмиє своє тіло водою,
7 і після заходу сонця він стане чистим. Лише в такому разі він може їсти святі речі Святині , оскільки це його хліб.
8 Він не їстиме мертвечини, ані розтерзаного хижаком, щоб цим себе не осквернити. Я – Господь.
9 Вони повинні дотримуватись Моїх наказів, аби через їх порушення не взяли на себе гріха і не померли в зв’язку з опоганенням. Я – Господь, Який їх освячує.
10 Святого не повинен їсти жоден сторонній. Навіть співмешканець священика чи наймит не повинен їсти святих приношень.
11 Якщо ж священик придбає когось у власність за свої гроші, то той може їсти його хліб. Усі ті, котрі народилися в його домі, – вони також можуть їсти його хліб.
12 Якщо дочка якогось священика вийде заміж за стороннього, вона не їстиме зі святих приношень.
13 А коли дочка священика овдовіє чи буде відпущена, а в неї немає дітей, і вона повернеться до свого батьківського дому, як за своєї юності, то їстиме хліб свого батька. А жодний сторонній не може його їсти.
14 Якщо ж якийсь чоловік випадково з’їсть щось святе, то повинен відшкодувати святиню священикові і додавши до того його п’яту частину.
15 Священики не повинні опоганювати святих речей Ізраїльтян, які ті приносять Господу,
16 і не накликають на себе гріх і провину, позволяючи комусь їсти святі приношення, бо Я – Господь, Який їх освячує.
Які мають бути жертви
17 Господь промовив до Мойсея, кажучи:
18 Скажи Ааронові, його синам та всім Ізраїльським нащадкам такі слова: Якщо якийсь чоловік з роду Ізраїля чи з приходців в Ізраїлі, приноситиме свій дар чи-то у зв’язку з будь-якими своїми обітницями чи просто з доброї волі в жертву всепалення, що приносять Господу,
19 то щоб вони були прийняті, мають бути без вади, самець з великої худоби, або з овець чи з кіз.
20 Вони не повинні приносити нічого, що має в собі хоч якусь ваду, оскільки воно не буде від вас прийняте з уподобанням .
21 І коли якийсь чоловік приноситиме мирну жертву Господу з великої худоби чи з овець, складаючи обітницю, чи як добровільну жертву, то, щоб воно було прийняте, має бути без вади, тобто у ньому не повинно бути жодного каліцтва.
22 Сліпого чи травмованого, з якимись порізами чи з болячками, з коростою чи з паршами, – таких не приводьте Господу. Ви не повинні з таких приносити вогняні приношення на жертовник Господу.
23 Тельця чи вівцю з надто довгими чи короткими кінцівками можеш приносити у добровільну жертву, але для твоєї жертви обітниці воно не буде прийняте.
24 Тварини зі сплющеними, розчавленими, відірваними чи відрізаними ядрами не слід приносити Господу. Таких приношень у вашому краю не чиніть.
25 Приношень вашому Богові як поживу не набувайте і з рук чужинців, якщо в них є пошкодження і вади, тому що вони від вас не будуть прийняті.
26 Господь промовив до Мойсея такі слова:
27 Коли народиться теля, ягня чи козеня, то воно сім днів має бути при своїй матері. Лише з восьмого дня й пізніше воно може бути прийняте в дар вогняної жертви Господу.
28 Не ріжте корову чи вівцю разом з її малям в один день.
29 Коли будеш приносити жертву подяки Господу, то принось її так, щоб вона була від тебе прийнята.
30 Вона повинна бути спожита того самого дня. Не залишайте з неї нічого до ранку. Я – Господь.
31 Дотримуйтесь Моїх Заповідей і виконуйте їх. Я – Господь.
32 Не опоганюйте Мого святого імені, щоб Я був вшанований серед Ізраїльських нащадків. Я – Господь, Який освячує вас.
33 Я вивів вас з єгипетського краю, щоби бути вашим Богом. Я – Господь.