Job zapewnia, że jego cierpienie jest niezawinione
1 Oto oko moje widziało to wszystko,
ucho moje słyszało i zrozumiało.
2 Co wy wiecie, wiem i ja,
nie jestem od was gorszy.
3 Ja jednakże chciałbym odezwać się do Najwyższego
i radbym się z Bogiem rozprawić.
4 Wy natomiast dopuszczacie się kłamstwa,
marnymi wszyscy jesteście lekarzami.
5 Obyście raczej zupełnie zamilkli,
poczytanoby wam to za mądrość!
6 Słuchajcie więc mojej odpowiedzi
i zważcie na obronę moich warg!
7 Czy w obronie Boga chcecie mówić przewrotnie,
albo gwoli niemu mówić kłamliwie?
8 Czy chcecie brać jego stronę,
albo być obrońcami Boga?
9 Czy dobrze to dla was wypadnie, gdy On was przejrzy,
czy go zwiedziecie, jak się zwodzi ludzi?
10 On skarci was surowo,
gdy potajemnie będziecie stronniczy.
11 Czy jego majestat nie przerazi was,
a strach przed nim nie padnie na was?
12 Wasze wywody są jak popiół,
a wasza obrona jak szańce z gliny.
13 Zamilknijcie przede mną, abym mógł mówić,
a niech przyjdzie na mnie, co chce!
Job gotów bronić swej niewinności nawet przed Bogiem
14 Swoje ciało wezmę w swoje zęby,
a swoje życie złożę w swoje dłonie.
15 Tak czy owak On mnie zabije, już nie mam nadziei;
jednak swojej sprawy będę przed nim bronił.
16 Już to może być ratunkiem dla mnie,
bo żaden niegodziwy nie może stanąć przed nim.
17 Słuchajcie więc uważnie mojej mowy,
a przyjmijcie w uszy, co powiem!
18 Oto ja wszcząłem sprawę;
wiem, że będę uniewinniony.
19 Któż będzie śmiał prawować się ze mną?
W takim razie wolałbym zamilknąć i skonać.
Prosi o ulgę w cierpieniu i o wyraźny dowód swej winy
20 Spełnij mi tylko te dwie rzeczy,
a wtedy nie będę się krył przed twoim obliczem:
21 Oddal swą rękę ode mnie,
a twoja groza niech mnie nie trwoży!
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem,
albo ja będę mówił, a Ty mi odpowiedz!
23 Ileż to więc jest moich przewinień i grzechów?
Ujawnij mi mój występek i grzech!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze
i uważasz mnie za swego wroga?
25 Czy będziesz jeszcze płoszył liść porwany przez wiatr
i gonił suche źdźbło,
26 Że przepisujesz mi tak gorzkie leki
i każesz mi pokutować za grzechy mojej młodości?
27 Że kładziesz w dyby moje nogi,
śledzisz wszystkie moje ścieżki,
badasz ślady moich stóp,
28 A moje życie rozpada się jak spróchniałe drzewo
lub jak szata przeżarta przez mole?
Йов: Покажи мені мій переступ і мій гріх
1 Все це я бачив своїми очима, чув своїми вухами, й усе зрозумів.
2 Що знаєте ви, те знаю і я, бо нічим не гірший за вас.
3 Однак мені хотілося б поговорити зі Вседержителем, і я був би радий посперечатися з Богом.
4 Що ж до вас, то ви припускаєтесь неправди, й усі ви – нікчемні лікарі.
5 Краще би було, щоб ви зовсім замовкли, й це була би ваша мудрість.
6 Тож послухайте мої переконання, і зверніть увагу на заперечення моїх уст.
7 Невже, захищаючи Бога, ви тому говорите неправду, і заради Нього вдаєтесь до омани?
8 Невже лукавством хочете стати на Його сторону й захистити Бога?
9 Але подумайте , чи Він вас схвалить, якщо дослідить? Хіба ви зможете обманути Його, як обманюєте людей?
10 Він напевне вас суворо покарає, особливо, якщо таємно будете потурати собі.
11 Невже Його велич вас не жахає, і не охоплює вас страх перед Ним?
12 Адже вигадані вами висновки розпорошаться, як попіл, а ваша оборона – ніщо інше, як башти з глини.
13 Тож замовкніть, і дозвольте висловитись мені, а там вже хай буде що буде!
14 Закусивши своє тіло зубами, я ухоплюсь руками за своє життя!
15 Якщо навіть Він убиває мене, я все рівно покладатиму свою надію на Нього й захищатимусь перед Ним!
16 Можливо саме це буде моїм порятунком, адже жоден нечестивий не посмів би стати перед Ним.
17 Отже, уважно слухайте мої слова, – нехай моя промова дійде до вашого слуху!
18 Ось я готовий виступити на суді у свій захист і знаю, що буду виправданим.
19 Хто виступить зі звинуваченням проти мене? Якщо я винуватий , то волів би замовкнути і навіть померти.
20 Двох речей, Господи, не чини зі мною, щоб мені не ховатись від Твоєї присутності:
21 Відведи від мене Твою руку, і нехай Твій страх мене не тривожить.
22 Тоді запитай мене, і я Тобі відповім, або я буду говорити, а Ти відізвись до мене.
23 Скажи , скільки в мене провин і гріхів? Покажи мені у чому полягає мій переступ і мій гріх!
24 Для чого Ти закриваєш від мене Своє обличчя і вважаєш мене Своїм ворогом?
25 Невже Ти будеш лякати зірваний вітром листок, або будеш гнатися за сухою билинкою?
26 Адже Ти приписуєш мені дуже гіркі ліки, й кажеш спокутувати гріхи моєї молодості.
27 Ти закував мої ноги в колодки, і слідкуєш за всіма моїми стежками; Ти досліджуєш кожен крок моїх ніг…
28 Я ж розпадаюся, як спорохнявіле дерево, як одежа, яку поїла міль.