Mowa Jeremiasza w świątyni
1 Słowo, które doszło Jeremiasza od Pana:
2 Stań w bramie domu Pana i zwiastuj tam to słowo i mów: Słuchajcie słowa Pana, wy wszyscy z Judy, którzy wchodzicie do tych bram, aby oddawać Panu pokłon.
3 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie swoje drogi i czyny swoje, a sprawię, że mieszkać będziecie na tym miejscu!
4 Nie polegajcie na słowach zwodniczych, gdy mówią: Świątynia Pańska, świątynia Pańska, świątynia Pańska to jest!
5 Lecz jeżeli szczerze poprawicie swoje drogi i swoje czyny, jeżeli uczciwie stosować będziecie prawo między ludźmi,
6 Jeżeli obcego przybysza, sieroty i wdowy nie będziecie uciskać i krwi niewinnej przelewać na tym miejscu ani też chodzić za cudzymi bogami na własną zgubę,
7 Wtedy sprawię, że będziecie mieszkać na tym miejscu, w ziemi, którą dałem waszym ojcom, od wieków na wieki.
8 Oto wy polegacie na słowach zwodniczych, które nie pomogą.
9 Jak to? Kradniecie, mordujecie, cudzołożycie i krzywoprzysięgacie, składacie ofiary Baalowi i chodzicie za cudzymi bogami, których nie znacie,
10 A potem przychodzicie i stajecie przed moim obliczem w tym domu, który jest nazwany moim imiemem, i mówicie: Jesteśmy ocaleni — aby dalej popełniać te wszystkie obrzydliwości!
11 Czy jaskinią zbójców stał się w oczach waszych ten dom, który jest nazwany moim imieniem? Oto i Ja to widzę — mówi Pan.
Groźba zburzenia świątyni
12 Lecz idźcie do mojego miejsca w Sylo, gdzie niegdyś dałem mieszkanie mojemu imieniu, i zobaczcie, co z nim uczyniłem z powodu złości mojego ludu izraelskiego!
13 Otóż teraz, ponieważ dopuszczacie się tych wszystkich czynów — mówi Pan — i chociaż mówiłem do was nieprzerwanie i nieustannie, nie słuchaliście, i chociaż wołałem do was, nie odpowiadaliście,
14 Uczynię domowi temu, który jest nazwany moim imieniem i na którym polegacie, oraz miejscu, które dałem wam i waszym ojcom, to, co uczyniłem z Sylo,
15 I odrzucę was od mojego obliczą, jak odrzuciłem wszystkich waszych braci, cały ród Efraima.
Gniew Boży na bałwochwalstwo
16 Lecz ty nie wstawiaj się za tym ludem i nie zanoś za nim błagania ani modlitwy, i nie nalegaj na mnie, gdyż cię nie wysłucham!
17 Czy sam nie widzisz, co oni robią w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu?
18 Dzieci zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogień; kobiety ugniatają ciasto, aby wypiekać placki dla królowej niebios, cudzym bogom wylewa się ofiary z płynów, aby mnie obrażać.
19 Czy mnie tym obrażają — mówi Pan — czy nie raczej samych siebie ku zawstydzeniu własnemu?
20 Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce, na ludzi i na bydło, na drzewa polne i na płody rolne — płonąć będzie i nie zgaśnie.
Bóg chce posłuszeństwa, a nie ofiar
21 Tak mówi Pan Zastępowy Bóg Izraela: Dodajcie swoje całopalenia do swoich krwawych ofiar i jedzcie mięso,
22 Gdyż nic nie powiedziałem waszym ojcom, gdy ich wyprowadzałem z ziemi egipskiej, nic też nie nakazałem im w sprawie całopaleń i ofiar krwawych,
23 Lecz tylko to przykazanie dałem im, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu, a Ja będę waszym Bogiem, wy zaś będziecie moim ludem, postępujcie całkowicie tą drogą, którą wam nakazuję, aby się wam dobrze działo!
24 Lecz oni nie usłuchali i nie nakłonili swojego ucha, ale postępowali według skłonności i uporu swojego złego serca i odwrócili się do mnie tyłem, a nie twarzą.
25 Od tego dnia, gdy wasi ojcowie wyszli z ziemi egipskiej, aż do dnia dzisiejszego, posyłałem do was nieprzerwanie i nieustannie swoje sługi, proroków.
26 Lecz oni nie usłuchali mnie ani nie nakłonili swojego ucha, ale usztywnili swój kark i postępowali gorzej niż ich ojcowie.
27 Gdy więc będziesz mówił do nich wszystkie te słowa, oni cię nie usłuchają, gdy będziesz do nich wołał, oni ci nie odpowiedzą.
28 Mów więc do nich: To jest ten naród, który nie usłuchał głosu Pana, swojego Boga, i nie przyjął przestrogi; zaginęła prawda, starta została z ich ust!
Bałwochwalstwo będzie ukarane
29 Ostrzyż swoje włosy i odrzuć je precz!
Zanuć skargę na wyżynach,
gdyż Pan odrzucił i odepchnął ród, który rozpala jego gniew!
30 Bo synowie judzcy czynili to, co złe przed moimi oczyma — mówi Pan — postawili w domu, który jest nazwany moim imieniem, swoje obrzydliwości, aby go bezcześcić.
31 Wznieśli miejsce ofiarne Tofet w Dolinie Ben-Hinnoma, aby spalać w ogniu swoich synów i swoje córki, czego Ja nie nakazałem i co mi nawet na myśl nie przyszło.
32 Dlatego oto idą dni — mówi Pan — nie będzie się już mówiło: Tofet i Dolina Ben-Hinnoma, lecz: Dolina Morderstwa, gdyż grzebać się będzie w Tofet, bo nie będzie innego miejsca.
33 A trupy tego ludu będą żerem dla ptactwa niebieskiego i dla zwierząt na ziemi; i nikt nie będzie ich płoszył.
34 I sprawię, że ustanie w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu głos wesela i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienicy, gdyż ziemia stanie się pustynią.
Слова Єремії у брамі Господнього Храму
1 Слово, що надійшло до Єремії від Господа, було такого змісту:
2 Стань у брамі Господнього Храму і виголоси там слова, кажучи: Слухайте Господнє слово, всі юдеї, котрі входите через ці брами поклонятися Господу!
3 Так говорить Господь Саваот, Бог Ізраїлю: Випрямте ваші дороги життя та ваші вчинки, і Я сприятиму, аби ви залишались на цьому місці!
4 Не покладайтесь на оманливі слова, говорячи: Тут Храм Господній, Храм Господній, Храм Господній!
5 Тільки якщо ви дійсно випрямите свої дороги життя та ваші задуми, – якщо будете застосовувати правосуддя між ближніми,
6 не пригноблюючи приходця, сироти й вдови, – не проливатимете на цьому місці невинної крові та не підете услід чужих богів, собі ж на біду,
7 тоді Я дозволю вам і далі жити на цьому місці, – в краю, який Я дав вашим батькам на вічні віки!
8 Але ж ви продовжуєте покладатись на оманливі слова, які не приносять жодної користі.
9 І що ж, ви й далі будете красти, вбивати, чинити перелюб, присягатися в неправді, кадити ладаном перед Ваалом, – слідуючи за чужими богами, яких ви не знаєте?
10 При цьому ви приходите й стаєте переді Мною в цьому Храмі, який носить Моє Ім’я, і говорите: Ми спасенні! – продовжуючи чинити всі ті гидоти?
11 Хіба цей Храм, у якому проголошується Моє Ім’я, в ваших очах став печерою розбійників? Я усе це бачу, – говорить Господь.
12 Тож підіть-но до Мого місця, в Шіло, де раніше перебувало Моє Ім’я, і подивіться, що Я з ним зробив через злочинство Мого народу Ізраїлю.
13 Так само й тепер, оскільки ви чините всі ті самі справи, – говорить Господь, – хоча Я постійно звертався до вас, безперестанку попереджаючи, але ви не слухали, – Я кликав вас, а ви не відповідали!
14 Тому Я зроблю з Храмом, в якому проголошується Моє Ім’я і на який ви так покладаєтесь, – тобто з місцем, яке Я дав вам і вашим батькам, – учиню так само, як Я зробив із Шіло!
15 Я відкину вас від Себе, як уже відкинув Я всіх ваших братів – увесь рід Єфрема!
Впертість нечестивого народу
16 А ти, Єреміє, не заступайся за цей народ, не благай за них наполегливо й не молись, – не звертайся з проханням про них до Мене, бо Я не слухатиму тебе!
17 Хіба ти не бачиш, що вони творять у містах Юдеї та на вулицях Єрусалима?
18 Їхні діти збирають дрова, а їхні батьки розпалюють вогонь; їхні жінки замішують тісто, щоб напекти тістечок для небесної цариці ; вони приносять жертви возливання чужим богам, викликаючи тим Мій гнів.
19 Але хіба вони ображають лише Мене, – говорить Господь? – Хіба їм самим від цього не соромно?
20 Тому так говорить мій Владика Господь: Мій палкий гнів і Моє обурення зіллються на це місце: на людей і на скотину, на дерева в полі та на плоди землі, – запалиться і не погасне!
21 Так говорить Господь Саваот, Бог Ізраїлю: Додавайте ваші всепалення до ваших жертв і їжте їхнє м’ясо!
22 Адже, коли Я виводив ваших батьків з єгипетського краю, Я навіть не говорив їм у той час про всепалення і жертви!
23 Тоді Я дав їм лише таку Заповідь, говорячи: Слухайтесь Мене, і Я буду вашим Богом, а ви будете Моїм народом! Ходіть тільки тими дорогами життя , які Я вам накреслюю, – і вам буде добре!
24 Та вони не слухали, і не зважали на все це, а діяли за власним розсудом і впертістю свого нечестивого серця, – вони обернулись назад, замість того щоб дивитись уперед!
25 З того часу як ваші батьки вийшли з єгипетського краю і по цей день, Я день у день, постійно посилав до вас усіх Моїх слуг-пророків.
26 Але вони (батьки ) не слухалися Мене, й не вважали на застереження; стали тугошиїми, чинячи зло ще більше, ніж їхні батьки!
27 І коли ти говоритимеш їм усі ці слова, вони тебе не послухають, – навіть коли волатимеш до них, вони не відізвуться!
28 Тому скажи їм від Мене : Ви – народ, який не слухається повелінь Господа, свого Бога, і не сприймає напоумлення. Зникла усяка правда з ваших уст, – наче стерта.
29 Отже, обстрижи своє волосся і викинь його геть; здійми на горах голосіння, оскільки Господь відкинув і залишив рід, що викликає Його гнів.
30 Адже Юдині нащадки чинять зло переді Мною, – говорить Господь. – Вони поставили свої гидоти в Храмі, в якому проголошується Моє Ім’я, і тим осквернили його.
31 Вони влаштовують пагірки Тофета , що в долині Бен-Гінном, аби спалювати своїх синів і своїх дочок у вогні, чого Я не заповідав, і що навіть не спадало Мені на думку!
Долина Вбивства замість Тофета
32 Тому надходять дні, – говорить Господь, – коли більше не називатимуть це місце ні Тофетом, ні долиною Бен-Гінном, а лише Долиною Вбивства, оскільки також ховатимуть у Тофеті мертвих, яких буде так багато, що не вистачатиме на кладовищах місця.
33 Трупи цього народу будуть поживою для птахів небесних і польових звірів, і не буде кому їх (хижаків ) відганяти.
34 Так, Я припиню в містах Юдеї і на вулицях Єрусалима голоси радості й голоси веселощів, – замовкне голос нареченого й голос нареченої, адже вся земля буде спустошена.