Uwięzienie Jeremiasza
1 A po Koniaszu, synu Jojakima, którego Nebukadnesar, król babiloński, ustanowił królem nad ziemią judzką, panował jako król Sedekiasz, syn Jozjasza.
2 Lecz nie słuchał ani on, ani jego słudzy, ani lud ziemi słów Pana, które wypowiedział przez proroka Jeremiasza.
3 A król Sedekiasz posłał Jehuchala, syna Selemiasza, i Sofoniasza, syna Maasejasza, kapłana, do proroka Jeremiasza z taką prośbą: Módl się za nami do Pana, naszego Boga!
4 Jeremiasz zaś chodził swobodnie wśród ludu; jeszcze go nie wtrącono do więzienia.
5 Wojsko faraona wyruszyło wtedy z Egiptu. A gdy usłyszeli o tym Chaldejczycy, którzy oblegali Jeruzalem, wycofali się spod Jeruzalemu.
6 I doszło proroka Jeremiasza słowo Pana tej treści:
7 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Tak powiecie królowi judzkiemu, który posłał was do mnie, aby się mnie poradzić: Oto wojsko faraona, które wyruszyło wam na odsiecz, powróci do swojej ziemi, do Egiptu,
8 A wtedy Chaldejczycy wrócą i będą walczyli przeciwko temu miastu i zdobędą je, a potem spalą ogniem.
9 Tak mówi Pan: Nie łudźcie samych siebie słowami: Chaldejczycy na pewno od nas odstąpią, gdyż nie odstąpią.
10 Bo choćbyście pobili całe wojsko chaldejskie walczące z wami i pozostało z nich tylko kilku rannych, wtedy i ci, każdy w swoim namiocie, powstaliby i spaliliby to miasto.
11 A gdy wojsko chaldejskie odstąpiło od Jeruzalemu przed wojskiem faraona,
12 Wyszedł Jeremiasz z Jeruzalemu, aby się udać do ziemi Beniamina i tam w gronie swych krewnych załatwić sprawę podziału spadku.
13 Lecz gdy był w Bramie Beniamińskiej, gdzie pełnił straż mąż imieniem Jeriasz, syn Szelemiasza, syna Chananiasza, ten zatrzymał proroka Jeremiasza, wołając: Ty chcesz przejść do Chaldejczyków;
14 Wtedy Jeremiasz odpowiedział: Kłamstwo! Nie przechodzę do Chaldejczyków. Lecz Jeriasz, nie słuchając go, pojmał Jeremiasza i zaprowadził go do książąt.
15 A książęta unieśli się gniewem na Jeremiasza, bili go i zamknęli w domu kanclerza Jonatana, bo ten zamieniono na więzienie.
16 Tak dostał się Jeremiasz do sklepionej ciemnicy i siedział tam Jeremiasz przez długi czas.
Poufne spotkanie Sedekiasza z Jeremiaszem
17 Pewnego razu kazał go król Sedekiasz sprowadzić. I wypytywał się go król potajemnie w swoim pałacu, mówiąc: Czy jest jakie słowo od Pana? A Jeremiasz odpowiedział: Jest! I powiedział: Będziesz wydany w ręce króla babilońskiego.
18 I rzekł Jeremiasz do króla Sedekiasza: Czym zgrzeszyłem przeciwko tobie i twoim sługom, i temu ludowi, że wtrąciliście mnie do więzienia?
19 I gdzie są teraz wasi prorocy, którzy wam prorokowali, mówiąc: Król babiloński nie wystąpi przeciwko wam ani przeciwko tej ziemi.
20 Otóż racz teraz słuchać, mój panie, królu! Niech moje błaganie dojdzie przed twoje oblicze: nie odsyłaj mnie do domu kanclerza Jonatana, bym tam nie zginął!
21 I rozkazał król Sedekiasz, aby oddano Jeremiasza pod straż na dziedzińcu wartowni. I dawano mu codziennie bochenek chleba z ulicy piekarskiej, póki nie wyczerpał się chleb w mieście. I przebywał Jeremiasz na dziedzińcu wartowni.
Седекія просить Єремію молитися за визволення від халдеїв
1 Замість Єгоякімового сина Єхонії, вавилонський цар Навуходоносор, поставив у Юдейському краю царем Седекію, сина Йосії.
2 Проте ні він, ні його слуги, ні народ краю не прислухалися до Господніх слів, які Він говорив через пророка Єремію.
3 Якось цар Седекія послав Єгухала, сина Шелемії, та священика Софонію, сина Маасеї, до пророка Єремії з такими словами: Помолися за нас до Господа, нашого Бога!
4 В той час Єремія ще безперешкодно ходив серед народу, оскільки не був ув’язнений.
5 Якраз тоді військо фараона вирушило з Єгипту, і халдеї, які тримали в облозі Єрусалим, довідавшись про це, відступили від Єрусалима.
6 Тоді до пророка Єремії було Господнє слово такого змісту:
7 Так говорить Господь, Бог Ізраїлю: Ось що скажете Юдейському цареві, котрий послав вас до Мене, аби щось Мене запитати: Військо фараона, що вирушило вам на поміч, повертається назад до свого краю, в Єгипет,
8 а халдеї, що відступили, повернуться і знову воюватимуть проти цього міста, захоплять його і спалять його вогнем.
9 Тому так говорить Господь: Не обманюйте самих себе, мовляв: Халдеї неодмінно відійдуть від нас! Адже вони не відійдуть!
10 Навіть якби ви знищили все халдейське військо, що проти вас воює, і серед них залишилися б у своїх наметах лише поранені вояки, то вони повставали б і спалили б вогнем це місто.
11 Так сталося, що коли халдейське військо відступило від Єрусалима в зв’язку з наближенням армії фараона,
12 Єремія вирішив залишити Єрусалим і піти до Веніямінового краю, аби там отримати свою частину спадщини серед народу .
13 Але щойно він підійшов до Веніямінової Брами, начальник охорони на ім’я Ірій, син Шелемії й онук Хананії, зупинив пророка Єремію, говорячи: Ти хочеш перебігти до халдеїв!?
14 Єремія ж відповів: Це неправда! Я не втікаю до халдеїв! Та Ірій йому не повірив. Він затримав Єремію й привів його до вельмож.
Єремію ув’язнено
15 Можновладці були розлючені на Єремію, тому побили його, і замкнули у в’язницю в домі писаря Йонатана, перетворивши його дім на в’язницю.
16 Так Єремія опинився у в’язничному підземеллі. Залишався там Єремія багато днів…
17 Нарешті цар Седекія послав за ним, і, коли його привели в царський палац, цар потайки запитав його: Чи є якесь слово від Господа? А Єремія відповів: Є! І додав: Ти будеш виданий у руки вавилонського царя.
18 Після цього Єремія запитав царя Седекію: Чим я завинив перед тобою, перед твоїми слугами й цим народом, що ти посадив мене у в’язницю?
19 Де тепер ваші пророки, що вам провіщали, запевняючи: Не піде вавилонський цар проти тебе та проти цього краю?!
20 Тож тепер вислухай мене, мій пане володарю! Нехай же моє благання дійде до тебе, – не повертай мене, будь ласка , у дім писаря Йонатана, щоб мені там не померти.
21 Цар Седекія віддав наказ, і перевели Єремію у в’язничний двір під охорону варти, – давали йому щодня одну хлібину з вулиці пекарів, поки не закінчився весь хліб у місті. Так Єремія залишався у в’язничному дворі.