Stworzenie świata i człowieka
Biblia Ekumeniczna
Biblia Ekumeniczna to innowacyjne tłumaczenie Pisma Świętego, które łączy różne tradycje chrześcijańskie w jednym, uniwersalnym wydaniu. Ta Biblia jest doskonałym wyborem dla osób poszukujących tłumaczenia, które przemawia do wyznawców różnych kościołów i denominacji, a także dla tych, którzy cenią sobie ekumeniczny dialog i współpracę. Biblia Ekumeniczna wyróżnia się na tle innych wydań Pisma Świętego dzięki swojemu uniwersalnemu podejściu, które łączy tradycje i interpretacje z różnych denominacji chrześcijańskich.
Biblia Ekumeniczna jest idealna dla ekumenicznych grup dyskusyjnych, teologów, jak i każdego, kto poszukuje pogłębionego zrozumienia różnorodności chrześcijańskiego dziedzictwa. Oprawa każdego egzemplarza, dostępna zarówno w miękkiej, jak i twardej wersji, została zaprojektowana z myślą o trwałości i estetyce, co czyni tę Biblię nie tylko cennym źródłem wiedzy, ale także pięknym dodatkiem do każdej domowej biblioteki.
1 Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.
2 A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód.
3 I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość.
4 I widział Bóg, że światłość była dobra. Oddzielił tedy Bóg światłość od ciemności.
5 I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór, i nastał poranek — dzień pierwszy.
6 Potem rzekł Bóg: Niech powstanie sklepienie pośród wód i niech oddzieli wody od wód!
7 Uczynił więc Bóg sklepienie, i oddzielił wody pod sklepieniem od wód nad sklepieniem; i tak się stało.
8 I nazwał Bóg sklepienie niebem. I nastał wieczór, i nastał poranek — dzień drugi.
9 Potem rzekł Bóg: Niech się zbiorą wody spod nieba na jedno miejsce i niech się ukaże suchy ląd! I tak się stało.
10 Wtedy nazwał Bóg suchy ląd ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. I widział Bóg, że to było dobre.
11 Potem rzekł Bóg: Niech się zazieleni ziemia zieloną trawą, wydającą nasienie i drzewem owocowym, rodzącym według rodzaju swego owoc, w którym jest jego nasienie na ziemi! I tak się stało.
12 I wydała ziemia zieleń, ziele wydające nasienie według rodzajów jego, i drzewo owocowe, w którym jest nasienie według rodzaju jego. I widział Bóg, że to było dobre.
13 I nastał wieczór, i nastał poranek — dzień trzeci.
14 Potem rzekł Bóg: Niech powstaną światła na sklepieniu niebios, aby oddzielały dzień od nocy i były znakami dla oznaczania pór, dni i lat!
15 Niech będą światłami na sklepieniu niebios, aby świecić nad ziemią! I tak się stało.
16 I uczynił Bóg dwa wielkie światła: większe światło, aby rządziło dniem, i mniejsze światło, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy.
17 I umieścił je Bóg na sklepieniu niebios, aby świeciły nad ziemią.
18 I rządziły dniem i nocą oraz aby oddzielały światłość od ciemności. I widział Bóg, że to było dobre.
19 I nastał wieczór, i nastał poranek — dzień czwarty.
20 Potem rzekł Bóg: Niech zaroją się wody mrowiem istot żywych, a ptactwo niech lata nad ziemią pod sklepieniem niebios!
21 I stworzył Bóg wielkie potwory i wszelkie żywe, ruchliwe istoty, którymi zaroiły się wody, według ich rodzajów, nadto wszelkie ptactwo skrzydlate według rodzajów jego; i widział Bóg, że to było dobre.
22 I błogosławił im Bóg mówiąc: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie wody w morzach, a ptactwo niech się rozmnaża na ziemi!
23 I nastał wieczór, i nastał poranek — dzień piąty.
24 Potem rzekł Bóg: Niech wyda ziemia istotę żywą według rodzaju jej: bydło, płazy i dzikie zwierzęta według rodzajów ich. I tak się stało.
25 I uczynił Bóg dzikie zwierzęta według rodzajów ich, i bydło według rodzaju jego, i wszelkie płazy ziemne według rodzajów ich; i widział Bóg, że to było dobre.
26 Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi.
27 I stworzył Bóg człowieka na obraz swój; Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich.
28 I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!
29 Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem!
30 Wszystkim zaś dzikim zwierzętom i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszelkim płazom na ziemi, w których jest tchnienie życia, daję na pokarm wszystkie rośliny. I tak się stało.
31 I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre. I nastał wieczór, i nastał poranek — dzień szósty.
Створення світу
1 На початку створив Бог небо та землю.
2 Земля ж була порожньою і безжиттєвою; безодню вкривала темрява, а Дух Божий ширяв над поверхнею води.
3 І сказав Бог: Нехай буде світло! І постало світло.
4 Побачив Бог світло, що воно добре, – і відділив Бог світло від темряви.
5 Бог назвав світло днем, а темряву назвав ніччю. І був вечір, і був ранок, – день перший.
6 І сказав Бог: Хай буде небозвід посеред води, щоби був поділ між водою й водою!
7 І створив Бог небозвід, і відокремив воду, яка була під небозводом, і воду, що над небозводом. І сталося так.
8 Назвав Бог небозвід небом. Був вечір, і настав ранок, – день другий.
9 І сказав Бог: Хай збереться вода, що під небом, в одне місце, і хай з’явиться суша! І сталося так.
10 Назвав Бог сушу землею, а зібрані разом води назвав морями. І побачив Бог, що так добре.
11 І сказав Бог: Хай зростить земля лугові трави, що розсівають насіння, і дерево плодовите, яке на землі приносило б плід за своїм родом, що має в собі насіння. І сталося так.
12 І породила земля лугові трави, що розсівають насіння, за родом своїм, і дерева, що приносять плоди, які мають в собі насіння, за своїм родом. І побачив Бог, що це добре.
13 І був вечір, і настав ранок, – день третій.
14 І сказав Бог: Нехай постануть світила на небозводі, щоб розрізняти день від ночі, і нехай будуть як знамення, які визначають пори, дні та роки.
15 Нехай стануть вони світилами на небозводі, щоб освітлювати землю. І сталося так.
16 І створив Бог два великих світила: більше світило, щоб управляти днем, а менше світило, щоб управляти ніччю, і зорі.
17 І поставив їх Бог на небозводі, щоб світили над землею
18 та управляли днем і ніччю, відділяючи світло від темряви. І побачив Бог, що так добре.
19 І був вечір, і настав ранок, – день четвертий.
20 І знову сказав Бог: Нехай закишить вода багатьма створіннями з живою душею, і птахи нехай літають над землею у небесному просторі.
21 І створив Бог величезних морських істот, і кожну душу живих тварин, якими наповнилися води за їхнім родом, та всяких крилатих птахів за їхнім родом. І побачив Бог, що так добре.
22 Поблагословив їх Бог, кажучи: Плодіться й розмножуйтеся, наповнюйте воду в морях, а птахи нехай множаться на землі!
23 Був вечір, і настав ранок, – день п’ятий.
24 Далі сказав Бог: Хай виведе земля живу душу за її родом, худобу, плазунів і звірів землі за їхнім родом! І сталося так.
25 Тож створив Бог земних звірів за їхнім родом, і худобу за її родом, і всіх плазунів землі за їхнім родом. І побачив Бог, що так добре.
26 Нарешті сказав Бог: Створімо людину за Нашим образом й за Нашою подобою, та нехай люди панують над рибами морськими, птахами небесними, худобою, і над усією землею, та над усіма плазунами, що повзають по землі.
27 І створив Бог людину за Своїм образом, – за Божим образом створив її; Він створив їх чоловіком і жінкою.
28 Бог поблагословив їх і сказав: Плодіться і множтеся, та наповнюйте землю, володійте нею і пануйте над рибами морськими та птахами небесними – над усім живим, що рухається по землі!
29 І сказав Бог: Ось дав Я вам усякі рослини, які розсівають насіння, що по всій землі, і всяке дерево, що в собі має свій плід з насінням для посіву, – вам це буде для харчування.
30 А всім звірам землі й усім птахам небесним, і кожному плазуну , що рухається по землі та має в собі живу душу, – всяку зелену рослинність на їжу. І сталося так.
31 І оглянув Бог усе, що створив. І було воно дуже добре. Знову був вечір і був ранок – день шостий.