Synostwo Boże przez wiarę w Jezusa Chrystusa
1 A mówię: Dopóki dziedzic jest dziecięciem, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest panem wszystkiego,
2 Ale jest pod nadzorem opiekunów i rządców aż do czasu wyznaczonego przez ojca.
3 Podobnie i my, gdy byliśmy dziećmi, byliśmy poddani w niewolę żywiołów tego świata;
4 Lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi,
5 Aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili.
6 A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze!
7 Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga.
Paweł gani Galacjan za odejście z drogi wiary
8 Lecz dawniej, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury bogami nie są;
9 Teraz jednak, kiedy poznaliście Boga, a raczej, kiedy zostaliście przez Boga poznani, czemuż znowu zawracacie do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie, jak dawniej służyć chcecie?
10 Zachowujecie dni i miesiące, i pory roku, i lata!
11 Boję się, że może nadaremnie mozoliłem się nad wami.
12 Proszę was, bracia, bądźcie tacy, jak ja, gdyż i ja jestem taki, jak wy. W niczym mnie nie skrzywdziliście;
13 Wiecie przecież, że z powodu choroby ciała zwiastowałem wam za pierwszym razem ewangelię.
14 I chociaż stan mój cielesny wystawił was na próbę, to jednak nie wzgardziliście mną ani nie plunęliście na mnie, ale mnie przyjęliście jak anioła Bożego, Jak Chrystusa Jezusa.
15 Cóż się tedy stało z tą waszą szczęśliwością? Albowiem daję wam świadectwo, że gdyby to było możliwe, wyłupilibyście sobie oczy i mnie je oddali.
16 Czy stałem się nieprzyjacielem waszym dlatego, że wam prawdę mówię?
17 Gorliwie o was zabiegają, ale nie w dobrych zamiarach, bo chcą was odłączyć, abyście wy o nich zabiegali.
18 A dobra to rzecz zawsze zabiegać gorliwie o dobrą sprawę, a nie tylko wtedy, gdy jestem pośród was obecny,
19 Dzieci moje, znowu w boleści was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie ukształtowany w was;
20 A chciałbym już teraz być u was i odmienić głos mój, ponieważ jestem, gdy o was chodzi, w rozterce.
Dwaj synowie
21 Powiedzcie mi wy, którzy chcecie być pod zakonem, czy nie słyszycie, co zakon mówi?
22 Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.
23 Lecz ten, który był z niewolnicy, według ciała się urodził, ten zaś, który był z wolnej, na podstawie obietnicy.
24 A to jest powiedziane obrazowo: oznaczają one dwa przymierza, jedno z góry Synaj, które rodzi w niewolę, a jest nim Hagar.
25 Hagar jest to góra Synaj w Arabii; odpowiada ona teraźniejszemu Jeruzalem, gdyż jest w niewoli razem z dziećmi swymi.
26 Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą.
27 Jest bowiem napisane:
Raduj się, niepłodna, która nie rodzisz,
Wydaj okrzyk radości i wesel się głośno,
Ty, która nie znasz bólów porodowych,
Bo więcej dzieci ma opuszczona
Niż ta, która ma męża.
28 Wy zaś, bracia, podobnie jak Izaak, dziećmi obietnicy jesteście.
29 Lecz jak ongiś ten, który się według ciała narodził, prześladował urodzonego według Ducha, tak i teraz.
30 Lecz co mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i syna jej; nie będzie bowiem dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej.
31 Przeto, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz wolnej!
Не раби, а сини
1 Тож кажу я: доки спадкоємець є малолітній, він нічим не відрізняється від раба, хоч і є володарем всього.
2 Але до часу, призначеного батьком, він перебуває під опікунами й управителями.
3 Так і ми, доки були дітьми, то були поневолені природними стихіями світу.
4 Коли ж прийшла повнота часу, Бог послав Свого Сина, Який народився від жінки і був під Законом,
5 аби викупити тих, які під Законом, щоб ми одержали усиновлення.
6 А оскільки ви – сини, то Бог послав у наші серця Духа Свого Сина, Який кличе: Авва, Отче!
7 Тому ти вже не раб, а син, а якщо син, то [через Христа] й спадкоємець Божий.
8 Але тоді, не знаючи Бога, ви служили тим, які за своєю природою не є богами.
9 Тепер же, пізнавши Бога, а краще, як Бог пізнав вас, – навіщо знову повертаєтеся до безсилих і убогих стихій, яким бажаєте знову, як і колись, служити?
10 Ви уважно стежите за днями й місяцями, за порами й роками.
Батьківська турбота апостола
11 Я боюся за вас: чи не даремно я трудився для вас?
12 Прошу вас, брати: будьте, як я, бо я такий же, як ви. Нічим ви мене не образили.
13 Ви знаєте: хоч я в немочі тіла звіщав вам раніше Євангелію,
14 та ви [моїм] тілесним випробуванням не погордували, не відштовхнули мене, а прийняли мене як Божого ангела, як Ісуса Христа.
15 Тож куди поділося ваше блаженство? Свідчу вам, що якби було можливим, то ви вирвали б свої очі й дали б мені.
16 Невже я став вашим ворогом, тому що говорю вам правду?
17 Не на добро виявляють вони ревність до вас, але хочуть вас відлучити, щоб ви про них уболівали.
18 Адже добре завжди вболівати про добро, а не тільки тоді, коли я присутній у вас.
19 Діти мої, я знову терплю нестерпні муки за вас, доки не відобразиться у вас Христос.
20 Хотів би я бути з вами сьогодні та змінити тон своєї мови, тому що вболіваю за вас.
Ми – сини вільної
21 Скажіть мені ви, які хочете бути під Законом, хіба ви не чули Закону?
22 Адже написано, що Авраам мав двох синів – одного від рабині, а другого від вільної.
23 Але той, хто від рабині, народився по‑тілесному, а той, хто від вільної, – згідно з обітницею.
24 Розуміти це потрібно образно, адже тут – два Завіти. Один із Сінайської гори: це Агар, яка народжує в рабство.
25 Агар означає гору Сінай в Аравії та відповідає теперішньому Єрусалиму, який перебуває в рабстві разом зі своїми дітьми.
26 А горішній Єрусалим вільний; він є матір’ю для [всіх] нас.
27 Адже написано: Звеселися, неплідна, яка не родила! Радій і викликуй ти, яка не терпіла мук родів, бо набагато більше дітей у покинутої, ніж у тієї, яка має чоловіка!
28 Ви ж, брати, є дітьми обітниці – як Ісаак.
29 Але як тоді народжений за тілом переслідував народженого за духом, так і тепер.
30 Та що каже Писання? Прожени рабиню та її сина, адже син рабині не буде спадкоємцем разом із сином вільної.
31 Отже, брати, ми є дітьми не рабині, а вільної!