Wznowienie i dokończenie odbudowy świątyni
1 Wtedy wystąpili prorok Aggeusz i Zachariasz, syn Iddy, prorocy, i prorokowali Żydom w Judei i Jeruzalemie w imieniu Boga Izraela, który był nad nimi.
2 Wobec tego Zerubbabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Josadaka, przystąpili znowu do budowy świątyni Bożej w Jeruzalemie, a z nimi prorocy Boży, którzy im pomagali.
3 W tym czasie przybył do nich Tattenaj, namiestnik Zarzecza, i Szetar-Boznaj wraz ze swoimi towarzyszami i rzekli do nich: Kto wam kazał budować tę świątynię i wznosić te mury?
4 Potem pytali ich jeszcze: Jakie są imiona tych mężów, którzy wznoszą tę budowlę?
5 Lecz oko ich Boga strzegło starszyzny żydowskiej i nie powstrzymali ich od pracy, dopóki wiadomość o tym nie doszła do Dariusza i dopóki stamtąd nie nadesłano pisma w tej sprawie.
6 Oto odpis listu, jaki Tattenaj, namiestnik Zarzecza, i Szetar-Boznaj oraz jego towarzysze, urzędnicy perscy Zarzecza, posłali do króla Dariusza.
7 Posłali mu sprawozdanie, w którym tak było napisane: Królowi Dariuszowi wszelkiego powodzenia!
8 Niech będzie wiadome królowi, że udaliśmy się do prowincji judzkiej do świątyni potężnego Boga; jest ona odbudowywana z kamienia ciosanego, a ściany wykładane są drzewem; praca ta jest wykonywana gorliwie i żwawo postępuje naprzód.
9 Wobec tego zapytaliśmy tych starszych i tak rzekliśmy do nich: Kto wam kazał budować tę świątynię i wznosić te mury?
10 Zapytaliśmy ich także o ich imiona, abyśmy mogli cię powiadomić i podać ci imiona tych mężów, którzy im przewodzą.
11 Wtedy oni odpowiedzieli nam tymi słowy: Jesteśmy sługami Boga nieba i ziemi, a odbudowujemy świątynię, która przed wielu laty została zbudowana, a którą postawił i wykończył wielki król Izraela.
12 Ponieważ jednak ojcowie nasi rozgniewali Boga niebios, wydał On ich w ręce Chaldejczyka Nebukadnesara, króla Babilonu, który tę świątynię zburzył, a lud uprowadził do Babilonu.
13 Lecz w pierwszym roku panowania Cyrusa, króla babilońskiego, król Cyrus wydał rozkaz, aby odbudowano ten dom Boży.
14 Także złote i srebrne naczynia domu Bożego, które Nebukadnesar zabrał ze świątyni w Jeruzalemie i sprowadził do świątyni babilońskiej, kazał król Cyrus wynieść ze świątyni babilońskiej i przekazał je niejakiemu Szeszbassarowi, którego mianował namiestnikiem,
15 I rzekł do niego: Weź te naczynia, idź i złóż je w świątyni jeruzalemskiej, a niech dom Boży zostanie odbudowany na dawnym swym miejscu.
16 Wtedy ów Szeszbassar przybył, położył fundamenty pod dom Boży w Jeruzalemie i od tego czasu aż dotąd buduje się go i jeszcze nie jest ukończony.
17 Jeżeli więc król uzna to za stosowne, niech zbadają w skarbcach królewskich tam w Babilonie, czy tak jest naprawdę, że król Cyrus wydał rozkaz, aby ten dom Boży w Jeruzalemie odbudowano, a decyzja królewska w tej sprawie niech nam zostanie przysłana.
Відновлення робіт по відбудові Храму Зоровавелем та Ісусом
1 Але пророки Аґґей та Захарія, онук Іддо, провіщали юдеям, що вже жили в Юдеї і в Єрусалимі, пророцтва в Ім’я Бога Ізраїлю.
2 Тому Зоровавель, син Шеалтіїли, та Ісус, син Йоседека, піднялись і знову взялись за будову Божого Храму, що в Єрусалимі; до них приєднались і Божі пророки, які їм допомагали.
3 У той час до них прибули намісник Заріччя Таттенай і Шетар-Бозенай разом зі своїми товаришами й запитали їх: Хто вам дозволив продовжувати будівництво Храму з метою його завершення?
4 Тоді ми їм сказали імена людей, котрі займаються цим будівництвом.
5 Але за юдейських старійшин заступився їхній Бог, тому протягом усього часу, поки донесення не дійшло до Дарія і поки йшло його послання у відповідь, будівництво не припинялось.
Послання-донесення перських намісників та урядників до царя Дарія
6 А ось донесення, яке намісник Заріччя Таттенай і Шетар-Бозенай зі своїми товаришами, перськими урядниками, відправили царю Дарію.
7 Послання-донесення до нього було такого змісту: Цареві Дарію – всебічний мир!
8 Нехай буде відомо цареві, що ми ходили в Юдейський край, до Храму великого Бога; його відбудовують з тесаних каменів, й перекривають стіни дерев’яними балками. Роботи проводяться уміло та успішно.
9 Тоді ми звернулись до їхніх старійшин і запитали їх: Хто вам дозволив відбудовувати цей Храм і зводити його стіни?
10 Ми також запитали про їхні імена, щоб повідомити тебе про імена тих мужів, що будівництво очолюють.
11 Тоді вони нам відповіли такими словами: Ми – слуги Бога неба та землі, і відбудовуємо Храм, який багато років тому був споруджений і завершений великим царем Ізраїлю.
12 Оскільки ж наші батьки прогнівили небесного Бога, Він їх видав у руки халдейця, вавилонського царя Навуходоносора, який зруйнував цей Храм, а людей запровадив до Вавилону.
13 Але першого року владарювання у Вавилоні царя Кіра, цим царем Кіром був виданий наказ відбудувати той Божий Храм.
14 Навіть золотий і срібний посуд Божого Храму, який Навуходоносор забрав із Храму в Єрусалимі та заніс його до вавилонської святині, цар Кір виніс з вавилонської святині, й передав його чоловікові на ім’я Шешбаццар, якого призначив своїм намісником в Юдеї ,
15 наказавши: Візьми цей посуд, занеси та поклади його в Храмі, що в Єрусалимі, відбудувавши Божий Храм на його попередньому місці.
16 Тоді цей Шешбаццар, прибувши, заклав фундамент Божого Храму, що в Єрусалимі. З того часу його відбудовують аж дотепер, і він ще не закінчений.
17 Отже, якщо є на те царська воля, то нехай пошукають у царській скарбниці там, у Вавилоні, й дізнаються, чи насправді цар Кір видавав наказ відбудовувати цей Божий Храм у Єрусалимі, після чого царське рішення про це нехай відішлють нам.