Zniszczenie winnych
1 Potem zawołał donośnym głosem, że to na własne uszy słyszałem: Przybliżcie się, wykonawcy sądu nad miastem, każdy z narzędziem zniszczenia w ręku.
2 A oto sześciu mężów przyszło od górnej bramy, zwróconej ku północy, a każdy miał w swoim ręku narzędzie zniszczenia. A był wśród nich jeden mąż, odziany w lnianą szatę z przyborami do pisania u swojego boku; ci przyszli i stanęli koło miedzianego ołtarza.
3 A chwała Boga izraelskiego podniosła się z cheruba, na którym spoczywała, w stronę progu przybytku. Potem zawołał na męża odzianego w lnianą szatę, który miał przybory do pisania u swojego boku,
4 I rzekł Pan do niego: Przejdź przez środek miasta, przez środek Jeruzalemu, i uczyń znak na czole mężów, którzy wzdychają i jęczą nad wszystkimi obrzydliwościami popełnionymi w nim!
5 A do innych rzekł tak, że to na własne uszy słyszałem: Przejdźcie za nim przez miasto i zabijajcie bez zmrużenia oka, i nie litujcie się!
6 Wybijcie do nogi starców, młodzieńców i panny, dzieci i kobiety, lecz tych wszystkich, którzy mają na sobie znak, nie dotykajcie! A rozpocznijcie od mojej świątyni! I rozpoczęli od starszych mężów, którzy byli przed przybytkiem.
7 Potem rzekł do nich: Zanieczyśćcie przybytek i napełnijcie dziedzińce zabitymi, potem wyjdźcie i zabijajcie w mieście!
8 A gdy tak zabijali i pozostałem ja sam, padłem na twarz i z krzykiem mówiłem: Ach! Wszechmocny Panie! Czy chcesz wyniszczyć resztkę Izraela, wylewając swój gniew na Jeruzalem?
9 A On rzekł do mnie: Wina domu izraelskiego i judzkiego jest wielka ponad wszelką miarę, kraj jest pełen krwi, a miasto pełne bezprawia, gdyż myślą, że Pan opuścił ziemię, że Pan tego nie widzi.
10 Dlatego również i moje oko nawet nie mrugnie i nie zlituję się; postępki ich włożę na ich głowę.
11 A oto mąż odziany w lnianą szatę, który miał przybory pisarskie u swojego boku, zdał sprawę mówiąc: Uczyniłem, jak mi kazałeś.
Шість виконавців Божого вироку
1 Після цього дуже голосно Він заволав, щоб я почув, говорячи: Наближаються до міста виконавці вироку зі знаряддями покарання в своїх руках!
2 І ось вийшло з Горішньої Брами, з боку півночі, шестеро чоловіків, і в руках кожного з них було знаряддя знищення. Серед них вирізнявся один, одягнутий в лляні шати, зі спеціальним приладом писаря на поясі. Вони вийшли і стали неподалік мідного жертовника.
3 І ось слава Ізраїлевого Бога піднялася від херувима, на якому вона перебувала, в бік порогу Храму. І Господь покликав чоловіка, одягнутого в лляні шати, з приладом для писання на своєму поясі.
4 І сказав йому Господь: Пройди посеред міста, тобто посеред Єрусалима, і зроби знак на чолах людей, котрі страждають та сумують з приводу всіх гидот, що діються у ньому.
5 А іншим сказав так, щоб і я почув: Йдіть за ним у місто і вбивайте, не жаліючи нікого і не виявляючи милосердя!
6 Вбивайте й знищуйте навіть людей похилого віку, юнаків і дівчат, дітей і жінок, але не наближайтеся до жодного з тих людей, які мають на собі знак! І розпочинайте від Мого Святилища. Тож вони розпочали від людей похилого віку, котрі були при Храмі.
7 Потім Він сказав до них: Оскверніть Храм і наповніть його подвір’я вбитими. Отже, вирушайте! Вони пішли і почали губити місто.
8 Так сталося, що поки вони знищували, я залишався один, тому впав долілиць і закричав, волаючи: О, Владико Господи! Невже Ти вигубиш увесь залишок Ізраїлю, виливаючи Свій гнів на Єрусалим?
9 А Він мені сказав: Провина Ізраїлевого роду та Юди справді велика, дуже велика, – країна сповнилася крові, місто переповнене беззаконням, адже вони кажуть: Господь залишив край, Господь не бачить!
10 Через те Я не змилуюсь, і Я не виявлю пощади. Я покладу їхні вчинки на їхню ж голову!
11 В цей час той, хто був одягнутий у лляні шати, і в якого на поясі був прилад писаря, відзвітував, кажучи: Я зробив так, як Ти мені наказав.