Proroctwo przeciwko górom izraelskim
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy! Zwróć swoje oblicze ku górom izraelskim i prorokuj przeciwko nim!
3 I mów: Góry izraelskie! Słuchajcie słowa Wszechmocnego Pana! Tak mówi Wszechmocny Pan do gór i pagórków, do strumyków i dolin: Oto Ja, Ja sprowadzę na was miecz i zniszczę wasze świątynki na wzgórzach.
4 I spustoszeją wasze ołtarze, rozbite będą wasze ołtarze kadzidlane i położę waszych zabitych u stóp waszych bałwanów.
5 I pokładę trupy synów izraelskich u stóp ich bałwanów — i porozrzucam wasze kości dokoła waszych ołtarzy.
6 Wszędzie, gdzie mieszkacie, będą miasta spustoszone i świątynki na wzgórzach opustoszeją, tak że wasze ołtarze będą spustoszone i zniszczone, wasze bałwany będą rozbite i znikną, wasze ołtarze kadzidlane rozbite w kawałki, a wasze roboty unicestwione,
7 A zabici będą leżeć wśród was — i poznacie, że Ja jestem Pan.
8 Lecz pozostawię wam przy życiu niektórych, którzy ocaleją od miecza, pośród narodów, gdy was rozproszę po krajach.
9 Wtedy ci z was, którzy ocaleją, będą mnie wspominać wśród narodów, do których zostali uprowadzeni, i skruszę wszeteczne ich serce, które odwróciło się ode mnie, i oślepię ich oczy, które zalotnie spoglądały na ich bałwany; i poczują wstręt do samych siebie z powodu złych czynów, które popełnili przez wszystkie swoje obrzydliwości —
10 I poznają, że Ja jestem Pan i że nie nadaremnie mówiłem, że sprowadzę na nich to nieszczęście.
11 Tak mówi Wszechmocny Pan: Klaśnij w dłonie, tupnij nogą i powiedz: Biada wszystkim złym ohydom domu izraelskiego, które padną od miecza, głodu i zarazy.
12 Kto jest daleko, umrze od zarazy, a kto jest blisko, padnie od miecza; kto pozostanie i uchowa się, umrze z głodu. Tak wywrę na nich swój gniew.
13 I poznacie, że Ja jestem Pan — gdy ich pobici będą leżeć wśród swoich bałwanów wokół ich ołtarzy na każdym wyniosłym wzgórzu, na wszystkich szczytach górskich i pod każdym zielonym drzewem i bujnym terebintem, w miejscu, gdzie ofiarowali miłą woń swoim ohydom.
14 Wyciągnę swoją rękę przeciwko nim i uczynię kraj straszliwym pustkowiem, od pustyni aż do Rybli, wszędzie, gdzie mieszkają i poznają, że Ja jestem Pan.
1 Було до мене Господнє слово такого змісту:
2 Сину людський! Зверни своє обличчя до Ізраїлевих гір і проголоси щодо них пророцтво!
3 Скажи їм: Гори Ізраїлю, слухайте слово мого Владики Господа! Так говорить Владика Господь, до гір і пагорбів, до рік і байраків: Ось Я спроваджую на вас меч, і знищу ваші священні пагорби.
4 Ваші жертовники будуть спустошені, а ваші вівтарі для кадіння будуть розбиті, – покладу ваших убитих перед вашими ідолами.
5 Так, я залишу трупи Ізраїлевих синів лежати перед їхніми бовванами, розкидаю їхні кості довкола їх жертовників.
6 Скрізь, де ви проживаєте, міста будуть зруйновані, ваші священні пагорби спустошені й знищені, а жертовники розбиті. Ваші ідоли також будуть розбиті й зникнуть, а ваші вівтарі для кадіння перетворяться на уламки, – таким чином вироби ваших рук взагалі будуть стерті з землі .
7 Багато з вас загине, і тоді зрозумієте, що Я – Господь!
8 Декого з вас Я збережу, аби був від вас залишок. Вони врятуються від меча і будуть розпорошені серед народів у чужих країнах.
9 Ті з вас, котрі врятуються між народами, куди будуть відведені в полон, згадають про Мене, коли Я розіб’ю їхнє блудливе серце, що відступило від Мене, і їхні розпусні очі, що чинили перелюб зі своїми ідолами, – вони відчують огиду до самих себе через усе те зло, яке вони творили, віддаючись своїм мерзотним учинкам.
10 Вони зрозуміють, що Я, Господь, недаремно застерігав, що спроваджу це нещастя!
11 Так говорить Владика Господь: Сплесни твоїми руками, тупни своєю ногою й вигукни: Ой, яке горе! Адже за всі мерзотні вчинки Ізраїлевого роду вони впадуть від меча, від голоду і від моровиці!
12 Хто далеко, помре від моровиці, хто близько, впаде від меча, а хто залишиться і врятується, загине від голоду. Такими будуть наслідки Мого гніву щодо них.
13 Вони зрозуміють, що Я – Господь, коли трупи їхніх убитих лежатимуть поміж їхніми ідолами, навколо їхніх жертовників, що на кожному священному пагорбі, на всіх вершинах гір, та під кожним крислатим деревом, – на кожному місці, де вони кадили пахощами всім своїм ідолам.
14 І Я простягну Свою руку проти них і зроблю країну вкрай спустошеною від пустелі і до Дівлати , – скрізь, де вони мешкають. Тоді зрозуміють, що Я – Господь!