Przepowiednia przeciwko górze Seir
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej.
3 I powiedz jej: Tak mówi Wszech mocny Pan:
Oto Ja jestem przeciwko tobie, góro Seir,
wyciągnę rękę przeciwko tobie
i obrócę cię w straszliwe pustkowie.
4 Twoje miasta przemienię w ruiny,
ty staniesz się pustkowiem
i poznasz, że Ja jestem Pan.
5 Ponieważ żywiłaś wieczną nienawiść
i wydałaś synów izraelskich pod miecz w czasie ich niedoli,
w czasie ostatecznej kary za ich winę,
6 Dlatego — jakom żyw — mówi Wszechmocny Pan —
sprawię, że będziesz krwawić i krew będzie cię ścigać;
zaiste, przelewem krwi zawiniłaś
i krew będzie cię ścigać.
7 I obrócę górę Seir w straszliwe pustkowie,
i wytępię z niej wszystkich, którzy chodzą tam i z powrotem.
8 I napełnię jej góry pobitymi;
padną pobici mieczem na twoich pagórkach,
w twoich dolinach i we wszystkich parowach.
9 W pustkowie wieczne obrócę cię,
a twoje miasta nie będą zamieszkane;
i poznacie, że Ja jestem Pan.
10 Ponieważ powiedziałaś: Obydwa te narody i obydwa te kraje będą moje,
weźmiemy je w posiadanie, chociaż Pan tam jest.
11 Dlatego — jakom żyw — mówi Wszechmocny Pan —
postąpię z tobą według twojego gniewu i twojej gorliwości,
z jaką ty z nimi postąpiłaś z nienawiści do nich,
i dam się poznać pośród ciebie, gdy cię będę sądził.
12 I poznasz, że Ja, Pan, słyszałem wszystkie twoje obelgi,
które wypowiedziałaś przeciwko górom izraelskim,
mówiąc: Są spustoszone i dane nam na pożarcie.
13 Wynosiłyście się nade mnie w swojej mowie
i odzywałyście się o mnie bezczelnie — sam słyszałem.
14 Tak mówi Wszechmocny Pan:
Ku uciesze całej ziemi uczynię z ciebie pustkowie.
15 Jak się radowałaś, że dziedzictwo domu Izraela stało się pustkowiem,
tak Ja uczynię tobie: Góro Seir i cały Edomie, staniesz się pustkowiem;
I poznają, że Ja jestem Pan.
Пророцтво щодо гори Сеір
1 І знову було до мене Господнє слово такого змісту:
2 Сину людський, зверни свою увагу на гору Сеір і проголоси щодо неї пророцтво.
3 Скажи їй, що говорить Владика Господь: Знай, Я виступаю проти тебе, горо Сеір! Я простягну на тебе Свою руку й перетворю тебе на спустошену пустелю.
4 Твої міста оберну в руїни, – ти станеш пустелею і пізнаєш, що Я – Господь!
5 Оскільки ти живеш вічною ненавистю і видавала Ізраїлевих нащадків під меч, у час їхнього лихоліття, – в період остаточної відплати за провини, –
6 тому, як Я живий, – говорить Владика Господь, – приречу тебе на кров, так що кров тебе переслідуватиме. Позаяк ти не гидувала пролиттям крові, то кров тебе й переслідуватиме.
7 І оберну гору Сеір на жахливу пустелю та знищу на ній як того, хто звідти виходить, так і того, хто туди повертається.
8 Я наповню твої гори тілами вбитих, – у твоїх долинах та твоїх байраках лежатимуть побиті мечем…
9 На вічні руїни приречу тебе, так що твої міста більше ніколи не будуть заселеними. Тоді зрозумієш, що Я – Господь!
10 Оскільки ти говорила: Обидва народи й обидві країни будуть моїми, і ми ними заволодіємо, дарма, що там був Господь.
11 Але, як Я живий, – говорить Владика Господь, – Я відплачу за твоєю злістю та за твоєю заздрістю, яку ти виявляла через свою ненависть до Ізраїльтян. Я дам їм (Ізраїльтянам ) Себе пізнати, коли буду тебе судити.
12 Тоді й пізнаєш ти, що Я – Господь. Адже Я чув увесь твій глум та знущання над Ізраїлевими горами, мовляв: Вони спустошені й віддані нам на поживу.
13 Ти навіть у своїх розмовах хизувалась проти Мене, зухвало відзиваючись про Мене. Але ж Я усе чув!
14 Тому так говорить Владика Господь: На радість усієї землі Я учиню тебе пустелею.
15 Як ти раділа спустошенню спадщини Ізраїлевого роду, так Я учиню з тобою: Ти сама, горо Сеір, як і весь Едом, будете спустошеними і всі зрозуміють, що Я – Господь!