Cofnięcie zarządzeń przeciwko Żydom
1 Tego dnia podarował król Achaszwerosz królowej Esterze dom Hamana, gnębiciela Żydów, Mordochaj zaś uzyskał dostęp przed oblicze króla, gdyż Estera oznajmiła mu, kim on jest dla niej.
2 Zdjął tedy król swój sygnet, który odebrał Hamanowi, i dał go Mordochajowi. Estera zaś uczyniła Mordochaja przełożonym nad domem Hamana.
3 A Estera ponownie odezwała się do króla, upadłszy mu do nóg, płakała i błagała go o łaskę, aby nie dopuścił do nieszczęsnego zamachu, jaki Haman, potomek Agaga, planował na Żydów.
4 Król wyciągnął ku Esterze złote berło, i wtedy Estera podniosła się z klęczek, i stanąwszy przed królem,
5 Rzekła: Jeśli król uzna to za dobre i jeśli znalazłam łaskę u niego, a rzecz ta odpowiada królowi i ja jestem mu miła, to niech zostanie pisemnie zarządzone, aby cofnięto listy z planem Hamana, syna Hammedaty, potomka Agaga, jakie rozpisał on, by wygubić Żydów po wszystkich prowincjach królewskich.
6 Bo jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście, jakie ma spotkać mój lud, i jakże mogłabym patrzeć na zgubę mojego rodu?
7 Wtedy król Achaszwerosz rzekł do królowej Estery i do Żyda Mordochaja: Oto podarowałem Esterze dom Hamana, jego zaś powieszono na szubienicy za to, że planował zamach na Żydów.
8 Napiszcie więc wy w sprawie Żydów, co uznacie za dobre, w imieniu króla i opieczętujcie to sygnetem królewskim, gdyż to, co się pisze w imieniu króla i co sygnetem królewskim jest opieczętowane, nie może być cofnięte.
9 Przywołano wtedy, to jest w trzecim miesiącu, w miesiącu Siwan, dwudziestego trzeciego dnia tegoż miesiąca, sekretarzy królewskich i rozpisano ściśle według rozkazu Mordochaja zarządzenia w sprawie Żydów do satrapów i namiestników oraz do książąt prowincji, które się ciągną od Indii aż do Etiopii, to jest stu dwudziestu siedmiu prowincji, do każdej prowincji jej pismem i do każdego ludu w jego języku, a także do Żydów ich pismem i w ich języku.
10 A napisano to w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowano sygnetem królewskim, i rozesłano te pisma przez gońców konnych na szybkich rumakach pocztowych ze stadnin królewskich:
11 Że król zezwolił Żydom po wszystkich miastach zgromadzić się i stanąć w obronie swojego życia, wszystkich zaś zbrojnych jakiegokolwiek ludu czy prowincji wrogo odnoszących się do nich wygubić, pozabijać i wytracić wraz z dziećmi i kobietami, a mienie ich zagrabić.
12 I to we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza w jednym dniu, mianowicie w trzynastym dniu dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar.
13 Odpis tego pisma należy podać jako ustawę w każdej poszczególnej prowincji i ogłosić wszystkim ludom, że Żydzi w tym dniu będą gotowi do zemsty na swoich wrogach.
14 Gońcy konni na szybkich rumakach pocztowych wyjechali na rozkaz królewski w największym pośpiechu, gdy tylko ustawa królewska została ogłoszona na zamku w Suzie.
15 Mordochaj zaś wyszedł od króla odziany w szatę królewską z błękitnej purpury i z bieli, z wielką złotą koroną, w płaszczu z bisioru i szkarłatu, a miasto Suza było radosne i wesołe.
16 Dla Żydów nastał czas światłości, wesela, radości i chwały.
17 A we wszystkich prowincjach i we wszystkich miastach, dokądkolwiek rozkaz królewski i jego ustawa dotarły, panowało wesele i radość wśród Żydów, ucztowanie i dni uroczyste. Wtedy wielu spośród ludów tych ziem przystało do żydostwa, gdyż padł na nich strach przed Żydami.
Ахашверош дозволяє Юдеям стати на захист свого життя
1 Того ж дня цар Ахашверош подарував цариці Естер дім ворога Юдеїв Гамана, а Мордехай отримав доступ до царя, оскільки Естер розповіла, ким він їй доводиться.
2 Цар зняв свій перстень з печаткою, який забрав у Гамана, та передав його Мордехаю; Естер же призначила Мордехая управителем маєтку Гамана.
3 Незабаром Естер ще раз звернулась до царя. Припавши до його ніг, вона плакала і благала його відвернути лихо аґаґійця Гамана, та його злочинні наміри, які він замислив проти Юдеїв.
4 Цар, зазвичай, простягнув у напрямку Естер золотий жезл, а Естер піднялась і стала перед царем.
5 Вона сказала: Якщо цар вважатиме це доречним, і я здобула у нього довіру, а мою справу він вважатиме справедливою, і йому це до вподоби, то нехай будуть письмово відкликані листи з розпорядженням аґаґійця Гамана, сина Гаммедата, які він розіслав, щоб знищити Юдеїв, котрі мешкають в усіх царських областях.
6 Адже як я зможу дивитись на нещастя, яке має випасти на долю мого народу, і як мені дивитися на загибель мого власного роду?
7 Тоді цар Ахашверош промовив до цариці Естер та Юдея Мордехая: Ось я дав Естер дім Гамана, а його самого повісили на шибениці за те, що він підняв руку на Юдеїв.
8 Напишіть і ви щодо справи Юдеїв лист від імені царя, що вважаєте за потрібне, і затвердіть царським перснем. Адже те, що пишеться від царського імені та що затверджене царським перснем, відмінити не можна.
9 Отже, третього місяця, тобто місяця Сіван, двадцять третього дня того ж місяця царські писарі написали те, що звелів Мордехай у справі Юдеїв й направив до сатрапів і намісників, а також до начальників і князів областей від Індії і аж до Ефіопії, – в усі сто двадцять сім областей – у кожну область прийнятним там письмом, і кожному народові його мовою, а також до Юдеїв – їхнім письмом та їхньою мовою.
10 Все було написано від імені царя Ахашвероша й затверджено перснем з печаткою царя. Листи були розіслані через гінців на швидких конях, – вони помчали на породистих конях з царських конюшень.
11 В указі цар дозволяв Юдеям, що мешкають у всіх містах, зібратись і стати на захист свого життя, а всіх озброєних з будь-якого народу, і в будь-якій області, які будуть на них нападати, знищувати, вбивати й вигублювати разом з їхніми дітьми та жінками, а їх маєтки пограбувати.
12 Все це мало відбутись в усіх областях царя Ахашвероша в один день: тринадцятого дня дванадцятого місяця, тобто місяця Адара.
13 Копії листа з цим указом, як закон, належить оголосити в кожній, зокрема, області та провінції, аби всі люди знали, що в той день Юдеї будуть готові до помсти своїм ворогам.
14 Гінці, котрі мчали на царських конях, їхали з великою поспішністю, бо таким був наказ царя. Цей указ був оповіщений і в замку Сузи.
15 Мордехай у той день вийшов від царя у біло-блакитних царських шатах. Він був у мантії з порфірового вісону, а голову прикрашав великий золотий вінець, тоді як місто Сузи раділо й веселилось.
16 Для Юдеїв настав час світла, радощів, веселощів і пошани.
17 У кожній області й провінції, – в усіх містах і поселеннях, куди лише доставляли розпорядження царя та його указ, – серед Юдеїв наставало урочисте свято, радість і веселощі та бенкетування. Так само багато людей з-поміж інших народів землі приєднувались до Юдеїв, бо їх охопив страх перед Юдеями.