Estera interweniuje u króla
1 Gdy Mordochaj dowiedział się o wszystkim, co się stało, rozdarł swoje szaty, odział się w wór i posypał popiołem, poszedł do śródmieścia i wszczął donośny a gorzki krzyk.
2 Tak przyszedł przed Bramę Królewską, gdyż nie wolno było wejść do Bramy Królewskiej odzianemu w wór.
3 A we wszystkich prowincjach, gdzie tylko dotarł rozkaz królewski i jego zarządzenie, nastała u Żydów wielka żałoba z postem i płaczem, i biadaniem; wór i popiół był posłaniem dla wielu.
4 A gdy służebnice Estery i jej eunuchowie przyszli do niej i opowiedzieli jej o tym, królowa bardzo się przestraszyła i posłała szaty, aby odziano w nie Mordochaja i zdjęto z niego wór; lecz on ich nie przyjął.
5 Wtedy Estera przywołała Hatacha, jednego z eunuchów króla, którego on jej oddał do posługiwania, i kazała mu pójść do Mordochaja dowiedzieć się, co to ma znaczyć i po co to.
6 Hatach poszedł do Mordochaja na plac miejski leżący przed Bramą Królewską.
7 Mordochaj wszystko mu opowiedział, co go spotkało, oraz podał mu kwotę pieniężną, jaką Haman obiecał wpłacić do skarbców króla, gdy wytępi Żydów.
8 Dał mu też odpis zarządzenia prawnego wydanego w Suzie w sprawie ich wytracenia, aby pokazał go Esterze, by jej o tym donieść i polecić jej, aby poszła do króla błagać go o zmiłowanie i aby wstawiła się u niego za swoim ludem.
9 A gdy Hatach odszedł i przekazał Esterze słowa Mordochaja,
10 Odpowiedziała Estera Hatachowi i skierowała go do Mordochaja z takimi słowami:
11 Wszyscy dworzanie królewscy i ludzie z prowincji królewskich wiedzą o tym, iż każdego mężczyzny czy kobiety, którzy bez wezwania wejdą do króla na dziedziniec wewnętrzny, dotyczy jednakowe prawo: mają być zabici, jednak z wyjątkiem tego, ku któremu król wyciągnie złote berło. Ten zostanie przy życiu; ja zaś już od trzydziestu dni nie zostałam wezwana, aby przyjść do króla.
12 Gdy on oznajmił Mordochajowi słowa Estery,
13 Przekazał Mordochaj Esterze taką odpowiedź: Nie wyobrażaj sobie, że ty jedna spośród wszystkich Żydów ocalejesz dlatego, że jesteś w pałacu królewskim.
14 Bo jeśli ty w takim czasie będziesz milczeć, ratunek i ocalenie dla Żydów przyjdą skądinąd, lecz ty i dom twego ojca zginiecie. Kto zaś wie, czy godności królewskiej nie osiągnęłaś właśnie na taki czas, jak obecny?
15 Wtedy Estera przekazała Mordochajowi taką odpowiedź:
16 Idź i zbierz wszystkich Żydów, którzy się znajdują w Suzie, i pośćcie za mnie; przez trzy doby nocą i dniem nie jedzcie i nie pijcie; również ja i moje służebnice tak będziemy pościć, a potem udam się do króla, choć to jest wbrew prawu. Jeśli mam zginąć, to zginę!
17 Wtedy Mordochaj odszedł i postąpił dokładnie tak, jak mu nakazała Estera.
Мордехай просить Естер врятувати народ
1 Дізнавшись про все, що сталось, Мордехай роздер на собі одяг і, вдягнувшись у веретище та посипавши голову попелом, він йшов вулицями міста і голосно, та гірко ридав.
2 У такому стані він підійшов і до царської брами, – пройти у веретищі крізь Царську Браму він не мав права.
3 В той час у кожній області й околицях міст, куди лише доходив царський лист з його указом, Юдеїв огортав великий смуток, з постом, плачем і голосінням. Для багатьох волосяниця-веретище та попіл стали постіллю.
4 Коли служниці Естер та її євнухи прийшли і розповіли їй про все, то цариця дуже злякалась, й послала одежу, щоб, знявши з Мордехая його веретище, зодягнути його. Проте він відмовився прийняти.
5 Тоді Естер покликала одного з царських євнухів, Гатаха, якого цар призначив їй для послуг, й наказала йому піти до Мордехая, аби довідатись, що все це має значити і чому він у жалобі.
6 Гатах прийшов до Мордехая на міський майданчик, що перед Царською Брамою.
7 Мордехай розповів про все, що сталося з ним, а також скільки срібла Гаман пообіцяв відважити в царську скарбницю за знищення Юдеїв.
8 Мордехай також дав йому копію царського Указу, оголошеного в Сузах, про знищення Юдеїв, аби він показав це Естер, й про все їй розповів. Він також просив її піти до царя з благанням про помилування свого народу.
9 І коли Гатах прийшов і переказав Естер слова Мордехая,
10 Естер попросила Гатаха переказати Мордехаєві таке:
11 Усі царські слуги-дворяни, а також народи царських провінцій знають, що для кожного чоловіка чи жінки, котрі без запрошення ввійдуть навіть у внутрішній дворик царя, існує один закон щодо всіх – смерть, хіба що цар простягне до нього золоте берло, – в такому разі людина залишалася живою. Мене ж не кликали до царя ось уже тридцять днів.
12 Коли Мордехаю переказали слова Естер,
13 то у відповідь Мордехай звелів передати Естер такі слова: Не думай, що ти одна з усіх юдеїв врятуєшся в царському палаці!
14 Адже якщо ти в такий час промовчиш, то порятунок і допомога юдеям прийдуть з іншого місця, а ти й родина твого батька загинете. Крім того, хто знає, чи саме не на такий час, як цей, ти досягла царської гідності?!
15 Тоді Естер звеліла передати Мордехаєві таке:
16 Іди, збери всіх юдеїв, які знайдуться в Сузах, й оголосіть заради мене піст, – протягом трьох діб не їжте і не пийте ні вночі, ні вдень; я також зі своїми служницями так само будемо постити, після чого я піду до царя, хоча й це суперечить законові. Тож, якщо маю загинути, то загину!
17 Після цього Мордехай пішов і зробив докладно все так, як йому наказала Естер.