Estera zostaje królową
1 Po tych wydarzeniach, gdy ustał gniew króla Achaszwerosza, wspomniał on Waszti i to, co ona uczyniła, i to, co o niej postanowiono.
2 Lecz dworzanie króla, którzy mu usługiwali, rzekli: Trzeba poszukać dla króla panien, dziewic urodziwych;
3 Niech więc król wyznaczy we wszystkich prowincjach swojego królestwa urzędników, i niech ci zgromadzą wszystkie panny, dziewice urodziwe na zamku w Suzie, w domu kobiet, pod opieką Hegaja, eunucha królewskiego, pilnującego kobiet, i niech im dostarczą olejków kosmetycznych.
4 A ta panna, która najbardziej spodoba się królowi, niech zostanie królową zamiast Waszti. Rzecz ta spodobała się królowi, tak więc postąpił.
5 A był na zamku w Suzie pewien Żyd, imieniem Mordochaj, syn Jaira, syna Szimejego, syna Kisza, z plemienia Beniamina.
6 Został on uprowadzony do niewoli z Jeruzalemu wraz z jeńcami uprowadzonymi razem z królem judzkim Jechoniaszem, którego uprowadził do niewoli Nebukadnesar, król babiloński.
7 Był on opiekunem Hadassy, to jest Estery, córki swego stryja, gdyż nie miała ona ani ojca, ani matki. Była to panna urodziwa i piękna. A po śmierci jej ojca i matki przyjął ją Mordochaj za córkę.
8 Gdy tedy usłyszano o nakazie i zarządzeniu króla i gdy zgromadzono wiele panien na zamku w Suzie pod opiekę Hegaja, została też zabrana Estera do pałacu królewskiego pod opiekę Hegaja, pilnującego kobiet.
9 I spodobała mu się ta panna, i zyskała u niego względy, toteż od razu kazał jej dostarczyć należne jej stroje i kosmetyki, i przydziały i dał jej siedem dziewcząt z pałacu królewskiego, i wyznaczył dla niej i dla jej dziewcząt najlepsze pomieszczenia w domu kobiet.
10 Estera nie ujawniła wszakże swojej narodowości i swojego pochodzenia, gdyż Mordochaj zakazał jej to uczynić.
11 A Mordochaj przechadzał się codziennie przed dziedzińcem domu kobiet, aby dowiadywać się o zdrowiu Estery i o tym, co się z nią dzieje.
12 Gdy zaś przyszła na każdą z tych panien kolej, aby pójść do króla Achaszwerosza po upływie dwunastomiesięcznego okresu pielęgnowania ich urody kobiecej, mianowicie po sześciu miesiącach olejkiem mirrowym, a po sześciu miesiącach balsamem i innymi kosmetykami kobiecymi,
13 Wtedy dopiero panna szła do króla, a dawano jej wszystko, co idąc do króla, chciała wziąć z sobą, z domu kobiet do pałacu królewskiego.
14 Wieczorem szła, a rano wracała do innego domu kobiet pod opiekę Szaaszgaza, eunucha królewskiego, pilnującego nałożnic. Nie szła już do króla, chyba że król ją sobie upodobał i imiennie ją wzywano.
15 Gdy więc na Esterę, córkę Abichaila, stryja Mordochaja, który przyjął ją za córkę, przyszła kolej, aby pójść do króla, nie żądała niczego poza tym, co jej doradził Hegaj, eunuch królewski, pilnujący kobiet. I Estera zyskała względy u wszystkich, którzy na nią spojrzeli.
16 Estera zaś została zabrana do króla Achaszwerosza do pałacu królewskiego w dziesiątym miesiącu, to jest w miesiącu Tebet, w siódmym roku jego panowania.
17 Król pokochał Esterę bardziej niż wszystkie kobiety i ona znalazła łaskę i zyskała u niego względy ponad wszystkie dziewice. Toteż włożył diadem królewski na jej głowę i uczynił ją królową zamiast Waszti.
18 Potem król wydał wielką ucztę dla wszystkich swoich książąt i dworzan, ucztę Estery, prowincjom zaś przyznał ulgi podatkowe i porozdzielał królewskie dary.
Mordochaj wykrywa spisek przeciwko królowi
19 A gdy pozostałe dziewice sprowadzono do drugiego domu kobiet, Mordochaj był w orszaku królewskim.
20 Lecz Estera nic jeszcze nie powiedziała o swoim pochodzeniu i o swojej narodowości, jak jej nakazał Mordochaj; polecenie Mordochaja wykonała Estera tak jak wtedy, gdy była jeszcze pod jego opieką.
21 Otóż w tym czasie, gdy Mordochaj był w orszaku królewskim, dwaj eunuchowie królewscy spośród stróżów progów, Bigtan i Teresz, wpadli w gniew i szukali sposobności, aby dokonać zamachu na króla Achaszwerosza.
22 Wiadomość o tej sprawie dotarła do Mordochaja i on podał ją królowej Esterze, Estera zaś w imieniu Mordochaja powiedziała o tym królowi.
23 Sprawę zbadano i stwierdzono jej prawdziwość, wobec czego obu ich powieszono na szubienicy, po czym zapisano to w obecności króla w Księdze Dziejów.
Естер стає царицею
1 За якийсь час після цих подій, коли гнів царя Ахашвероша ущух, він згадав те, що вчинила Вашті, і що було вирішено щодо неї.
2 Тоді придворні царя, котрі йому прислуговували, сказали йому: Нехай би пошукали для царя цнотливих та гарних вродою дівчат.
3 І нехай цар призначить у всіх областях свого царства урядників, аби вони зібрали всіх цнотливих, вродливих з вигляду дівчат у замку Сузи в жіночому палаці, під опіку царського євнуха, опікуна жінок, Гегая, і нехай їм дадуть косметичні засоби для прикрашування.
4 І та дівчина, котра найбільше сподобається цареві, нехай стане царицею замість Вашті. Ці слова сподобались цареві, – і він так учинив.
5 У замку Сузи жив один юдей, на ім’я Мордехай, син Яіра, онук Шімея, правнук Кіша, з Веніямінового племені.
6 Він був виселений з Єрусалима в неволю разом із Юдейським царем Єхонією, якого забрав вавилонський цар Навуходоносор.
7 Він опікувався двоюрідною сестрою на ім’я Гадасса , тобто Естер. Вона була круглою сиротою. Після смерті її батька та матері, Мордехай прийняв її за дочку. Дівчина була струнка поставою і вродливою з вигляду.
8 Так сталося, що коли був проголошений царський наказ, і коли зібрали багато дівчат у замок Сузи під опіку Геґая, то була взята й Естер до царського палацу під опіку Геґая, опікуна жінок.
9 Дівчина сподобалась йому, й здобула його прихильність, тому він поспішив дати їй потрібні косметичні засоби, та все необхідне для неї; призначив також сім найкращих дівчат – служниць з царського палацу й перемістив її разом зі служницями в найкраще приміщення в жіночому палаці.
10 Проте Естер нічого не говорила ні про свій народ, ані про своє походження, оскільки Мордехай наказав їй цього не казати.
11 Щодня Мордехай приходив до двору жіночого палацу, аби довідатись, як себе почуває Естер і що з нею відбувається.
12 Коли приходила черга кожної з тих дівчат входити до царя Ахашвероша, після закінчення дванадцятимісячного приготування, як належало царським жінкам, – адже саме стільки потрібно було часу на приготування, зокрема: шість місяців тривало змащування мирровою олією і шість місяців пахощами та іншими жіночими засобами догляду за тілом, –
13 лише після того дівчина входила до царя. Їй давали все, що вона бажала би взяти з собою з жіночого палацу в царський палац.
14 Увечері вона входила, а вранці поверталась до іншого жіночого палацу, під опіку царського євнуха Шаашґаза, охоронця наложниць, і більше вже не входила до царя, хіба що цар нею захоплювався, і міг покликати знову, назвавши на ім’я.
15 А коли настала черга ввійти до царя для Естер, – дочки Авіхаїла, Мордехайового дядька, яку Мордехай прийняв до себе за дочку, – вона не просила нічого, крім того, що їй порадив Геґай, царський євнух, опікун жінок. Естер знаходила прихильність у очах кожного, хто лише з нею зустрічався.
16 Отже, десятого місяця, тобто місяця Тевета, сьомого року царювання Ахашвероша, Естер взяли на царську половину палацу.
17 Цар покохав Естер більше за всіх жінок. Вона здобула його прихильність і ласку понад усіх інших дівчат, і він поклав на її голову царський вінець та оголосив її царицею замість Вашті.
18 Після цього цар справив для всіх своїх вельмож і своїх дворян великий бенкет, – свято на честь Естер; він також оголосив податкові пільги в усіх областях, і з царською щедрістю роздав подарунки.
Мордехай викриває зговір проти царя
19 А коли іншим разом збирали дівчат , Мордехай сидів біля царської брами.
20 Що ж до Естер, то вона й далі не розповідала про своє походження, ані про свій народ, як їй звелів Мордехай. Естер виконувала поради Мордехая, як і тоді, коли була під його опікою.
21 Якось, коли Мордехай сидів біля царської брами, два царських євнухи, вартові біля дверей, Біґтан і Тереш, розлютившись, шукали можливості здійснити замах на царя Ахашвероша.
22 Ця справа стала відома Мордехаю, і він повідомив про це царицю Естер, а Естер від імені Мордехая розповіла цареві.
23 Справу було досліджено, і встановлено її правдивість. Отже, обох слуг повісили на шибениці. Про це в присутності царя було записано в Літописну Книгу.