Panowanie Manassesa w Judzie
1 Manasses miał dwanaście lat, gdy objął władzę królewską, a panował pięćdziesiąt pięć lat w Jeruzalemie. Matka jego nazywała się Chefsibach.
2 Czynił zaś to, co złe w oczach Pana, według ohydnych zwyczajów narodów, które Pan wypędził przed synami izraelskimi.
3 Z powrotem pobudował świątynki na wyżynach, które zburzył Hiskiasz, jego ojciec, wznosił też Baalowi ołtarze i sporządził Aszery, jak to czynił Achab, król izraelski, oddawał pokłon całemu zastępowi niebieskiemu i służył mu.
4 Zbudował także ołtarze w świątyni Pana, o której powiedział Pan: W Jeruzalemie umieszczę moje imię.
5 Zbudował też ołtarze dla całego zastępu niebieskiego na obydwu podwórcach świątyni Pana.
6 Również swego syna oddał na spalenie, uprawiał wróżbiarstwo i czary, ustanowił zażegnywaczy i wróżbitów i wiele złego czynił w oczach Pana, drażniąc go.
7 Postawił też posąg Aszery, który kazał sporządzić w świątyni, o której Pan powiedział do Dawida i do Salomona, jego syna tak: W tej świątyni i w Jeruzalemie, które wybrałem spośród wszystkich plemion Izraela, umieszczę moje imię na wieki,
8 Nie dopuszczę już, aby noga Izraela tułała się poza ziemią, którą dałem ich ojcom, jeżeli tylko ściśle będą wykonywać wszystko zgodnie z tym, co im przykazałem, i zgodnie, z całym zakonem, który dał im sługa mój, Mojżesz.
9 Lecz oni nie usłuchali, a Manasses zwiódł ich, aby postępowali gorzej niż narody, które Pan wypędził przed synami izraelskimi.
10 Wtedy Pan przemówił przez swoje sługi, proroków, tak:
11 Ponieważ Manasses, król judzki, popełnił wszystkie te ohydy, gorsze niż wszystko, co czynili Amorejczycy, którzy byli przed nim, a wciągnął także Judę do grzechu przez swoje bałwany,
12 Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela: Oto Ja sprowadzę na Jeruzalem i na Judę takie nieszczęście, że każdemu, kto o tym usłyszy, w obu uszach zadzwoni,
13 I rozciągnę nad Izraelem mierniczy sznur Samarii i pion rodu Achaba, i wytrę Jeruzalem, jak się wyciera misę, a po wytarciu obraca się dnem do góry.
14 I odrzucę resztę mojego dziedzictwa, i wydam ich w moc ich wrogów, staną się łupem i zdobyczą dla wszystkich swoich wrogów
15 Za to, że czynili to, co złe w moich oczach, i drażnili mnie od dnia, w którym ich ojcowie wyszli z Egiptu, aż do dnia dzisiejszego.
16 Również krwi niewinnej przelał Manasses bardzo wiele, tak iż napełnił nią Jeruzalem po brzegi, poza tym swoim grzechem, do którego wciągnął Judę, czyniąc to, co złe w oczach Pana.
17 Pozostałe zaś Sprawy Manassesa i wszystko, co czynił, i grzech, jakiego się dopuścił, jest zapisane w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
18 I spoczął Manasses ze swoimi ojcami, i został pochowany w ogrodzie swojego domu, w ogrodzie Uzzy, a władzę królewską po nim objął Amon, jego syn.
Dwuletnie panowanie Amona zakończone spiskiem na jego życie
19 Amon miał dwadzieścia dwa lata, gdy objął władzę królewską, a panował dwa lata w Jeruzalemie. Matka jego nazywała się Meszullemet, a była córką Charusa z Jotby.
20 Czynił on to, co złe w oczach Pana, podobnie jak Manasses, jego ojciec.
21 Kroczył całkowicie drogą swojego ojca, oddawał cześć bałwanom, które czcił jego ojciec, i kłaniał się im.
22 Porzucił natomiast Pana, Boga swoich ojców, a drogą Pana nie kroczył.
23 Dworzanie Amona uknuli przeciwko niemu spisek i pozbawili króla życia w jego domu,
24 Lecz prosty lud wytracił wszystkich spiskowców przeciwko królowi Amonowi, po czym tenże prosty lud ogłosił królem po nim Jozjasza, jego syna.
25 Pozostałe zaś sprawy Amona, których dokonał, są spisane w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
26 I pochowano go w jego grobie w ogrodzie Uzzy, a władzę królewską po nim objął Jozjasz, jego syn.
Манассія – цар Юдеї
1 Манассії було дванадцять років, коли він став царем, і п’ятдесят п’ять років владарював у Єрусалимі. Ім’я його матері було Хефціва.
2 Він чинив те, що було не до вподоби Господу, наслідуючи огидні звичаї народів, яких Господь прогнав перед Ізраїльтянами.
3 Він знову відбудував капища на узвишшях, які знищив його батько Єзекія, поставив жертовник Ваалові, та влаштував священний гай Ашері за прикладом Ізраїльського царя Ахава; поклонявся всьому небесному воїнству , й служив йому.
4 Навіть поставив жертовники в Господньому Храмі, про який Господь сказав: В Єрусалимі перебуватиме Моє Ім’я!
5 В обох дворах Господнього Храму він спорудив жертовники для всього небесного війська,
6 а також провів свого сина через вогонь; займався ворожбою та чарівництвом, завів викликачів мертвих і заклиначів духів, що було великим злочином перед Господом, чим викликав Його гнів.
7 Виготовив статую-ідола Астарти, й поставив її в Храмі, про який Господь заповів Давидові та його синові Соломону: У цьому Храмі, в Єрусалимі, який Я обрав з-поміж усіх Ізраїлевих племен, закарбую Своє Ім’я навіки;
8 Я не допущу, щоб ноги Ізраїльтян блукали поза краєм, який Я дав у володіння їхнім батькам, але на умові, що вони пильно будуть дотримуватись усього того, що Я їм заповів, та згідно з усім Законом, який їм дав Мій слуга Мойсей.
9 Проте вони ні на що не зважали. Манассія поводував людей до злочинів, аби вони творили гірше, ніж ті народи, яких Господь знищив перед Ізраїльтянами.
10 Тоді Господь звернувся до них через Своїх слуг пророків з такими словами:
11 Оскільки Юдейський цар Манассія, чинить такі гидоти, – а він творив гірші злочини, ніж робили аморейці, котрі тут мешкали до нього, – й своїми ідолами-бовванами ввів у гріх і Юдеїв,
12 Тому так говорить Господь, Бог Ізраїлю: Ось Я наведу на Єрусалим і на Юдею таке нещастя, що в кожного, хто про це почує, задзвенить в обох вухах.
13 Адже Я простягну над Єрусалимом ту саму міру покарання, що й над Самарією, а також ту саму вагу , що і до роду Ахава, – Я витру Єрусалим, як витирають миску, й після миття перевертають її дном догори.
14 Я відкину залишок Моєї спадщини, й віддам їх у руки їхніх ворогів; вони стануть награбленою здобиччю для всіх своїх ворогів,
15 за те, що чинили зло переді Мною, викликаючи Мій гнів з того дня, як їхні батьки вийшли з Єгипту, й аж до сьогодні.
16 Що ж до самого Манассії, то йому було мало того, що він увів у гріх Юдею, щоб люди чинили те, що було злочином перед Господом, – але він ще й пролив так багато невинної крові, що Єрусалим був залитий кров’ю .
17 Всі інші оповіді про Манассію, та про все, що він чинив, а також про скоєні ним гріхи записано в Книзі Літопису Юдейських Царів.
18 Манассія відійшов до своїх прабатьків і був похований у саду свого палацу, тобто в саду Уззи , а замість нього зійшов на царський престол його син Амон.
Амон – цар Юдеї
19 Амону було двадцять два роки, коли він став царем, і два роки владарював у Єрусалимі. Ім’я його матері було Мешуллемет, дочка Харуца з Йотви.
20 Він також робив зло, що було не до вподоби Господу, як чинив і його батько Манассія.
21 Амон йшов тією ж дорогою, наслідуючи свого батька; так само, як і його батько служив ідолам й поклонявся їм.
22 Він відкинув Господа, Бога своїх прабатьків, і по Господній дорозі не пішов.
23 Амонові слуги учинили проти нього змову, й убили царя в його ж палаці.
24 Проте прості громадяни краю знищили всіх тих, хто був причетний до змови проти царя Амона, і народ краю замість Амона настановив царем його сина Йосію.
25 Всі інші оповіді про Амона, та про те, що він робив записано в Книзі Літопису Юдейських Царів.
26 Його поховали у власній гробниці в саду Уззи. Після нього зійшов на царський престол його син Йосія.