Zbiórka na ubogich w Jerozolimie
1 A powiadamiamy was, bracia, o łasce Bożej, okazanej zborom macedońskim,
2 Iż mimo licznych utrapień, które wystawiały ich na próbę, niezwykła radość i skrajne ubóstwo ich przerodziły się w nadzwyczajne bogactwo ich ofiarności;
3 Gdyż w miarę możności — mogę to zaświadczyć — owszem, ponad możność, samorzutnie,
4 Usilnym naleganiem dopraszając się od nas tej łaski, by mogli uczestniczyć w dziele miłosierdzia dla świętych,
5 I ponad nasze oczekiwanie oddawali nawet samych siebie najpierw Panu, a potem i nam, za wolą Bożą,
6 Tak iż uprosiliśmy Tytusa, aby, jak rozpoczął, tak też dokończył i u was tej dobroczynnej działalności.
7 A jak we wszystkim się wyróżniacie, w wierze, w słowie i w poznaniu, i we wszelkiej gorliwości oraz w miłości, którą w was wzbudziliśmy, tak i w tej działalności dobroczynnej się wyróżniacie.
8 Nie mówię tego, jakobym wydawał rozkaz, ale pragnę na tle gorliwości innych wypróbować też szczerość waszej miłości.
Przykład Jezusa
9 Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem jego ubogaceni zostali.
10 A w tej sprawie daję wam taką radę: Będzie to z korzyścią dla was, którzy nie tylko tę działalność rozpoczęliście, lecz i postanowienie to powzięliście jako pierwsi już ubiegłego roku,
11 Jeśli teraz dokończycie także tej działalności, aby, jak ochotne było postanowienie, tak i wykonanie nastąpiło w miarę środków, jakie posiadacie.
12 Jeśli bowiem jest ochotna wola, zasługuje ona na uznanie według tego, co ma, a nie według tego, czego nie ma.
13 Nie chodzi bowiem o to, by inni mieli ulgę, a wy obciążenie, lecz chodzi o równość;
14 W obecnym czasie niech wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek, by i ich nadmiar służył na pokrycie waszego niedostatku, ażeby była równość,
15 Jak napisano: Kto wiele zebrał, nie miał za wiele, a kto mało, nie miał za mało.
Misja Tytusa i innych
16 Lecz Bogu niech będą dzięki, który daje tę samą gorliwość o was do serca Tytusa;
17 Bo nie tylko przyjął to wezwanie, ale w nadzwyczajnej swej gorliwości z własnej ochoty wybrał się do was.
18 A razem z nim posłaliśmy brata, którego za zwiastowanie ewangelii chwalą wszystkie zbory;
19 Lecz nie tylko to, bo został on wyznaczony przez zbory na uczestnika podróży naszej w tym dziele miłosierdzia, którym pragniemy służyć ku chwale samego Pana i ku okazaniu naszej gorliwości,
20 Zapobiegając temu, aby nas ktoś nie obmawiał w związku z hojnym darem, którym pragniemy usłużyć;
21 Staramy się bowiem o to, co dobre, nie tylko przed Panem, ale i przed ludźmi.
22 Posłaliśmy też z nimi brata naszego, którego gorliwość wypróbowaliśmy często w wielu sprawach a który teraz jest jeszcze gorliwszy, ponieważ ma wielkie zaufanie do was.
23 Co do Tytusa, jest on moim towarzyszem i współpracownikiem wśród was; co zaś do naszych braci, są oni posłańcami zborów, chwałą Chrystusową.
24 Okażcie im przeto swoją miłość i potwierdźcie przed zborami, żeście chlubą naszą.
Практичні докази любові
1 Повідомляємо вам, брати, про Божу благодать, яка була дана македонським Церквам,
2 тому що серед великого досвіду переживання їхня надмірна радість при крайній убогості переросла в багатство їхньої щиросердечності.
3 Бо я свідчу, що по змозі й понад змогу, добровільно,
4 з наполегливим проханням вони благали нас про благодать і участь у служінні для святих.
5 І не так, як ми сподівалися, але спочатку віддали себе Господу, а, з Божої волі, і нам,
6 щоб ми попросили Тита, аби він, як розпочав у вас цю благодійну справу, так і закінчив.
7 І оскільки ви в усьому маєте достаток: у вірі, слові, знанні, в різних турботах, у вашій любові до нас, – то і в цій доброчинній справі збагачуйтеся.
8 Не кажу це як наказ, але турботами про інших випробовую щирість вашої любові.
9 Адже ви знаєте благодать нашого Господа Ісуса Христа, що, будучи багатим, заради вас Він став убогим, аби ви збагатилися Його зубожінням.
10 І в цьому даю пораду: адже це вам на користь, – вам, які від минулого року не тільки почали здійснювати це , а першими виявили до цього бажання.
11 Тепер же закінчіть справу, щоб як ревно бажали, так щоб і виконали в міру можливості.
12 Бо коли є готовність, вона сприймається згідно з тим, що хто має, а не з тим, чого хто не має.
13 Та й не для того, щоб інші мали полегшення, [а] ви – труднощі, але для рівності.
14 У нинішній час ваш достаток нехай їм допоможе в їхній нестачі, щоб і їхній достаток допоміг вам у вашій нестачі, – щоб існувала рівність;
15 як написано: Той, хто зібрав багато, не мав надміру, а хто зібрав мало, не мав нестачі.
16 Подяка Богові, що наділив серце Тита такою самою турботою про вас,
17 адже він, будучи старанним, прийняв прохання і добровільно пішов до вас.
18 Ми послали з ним брата, якого по всіх Церквах хвалять за Євангелію,
19 а, крім того, він був вибраний Церквами, аби бути нашим співучасником у цій благодаті, котрій ми служимо на славу Самого Господа і для вашої ревності,
20 остерігаючись того, щоб від когось нам не зазнати нарікань за той достаток, яким ви нам послужили,
21 бо дбаємо про добро не тільки перед Господом, а й перед людьми.
22 Послали ми з ними нашого брата, старанність якого ми випробували за багатьох обставин багато разів, і який тепер ще старанніший через велике довір’я до вас.
23 Щодо Тита, то він – мій спільник, а ваш співпрацівник. Щодо наших братів, то вони – посланці Церков, слава Христа.
24 Тому дайте їм доказ вашої любові й нашої похвали щодо вас перед Церквами.