Dawid namaszczony na króla
1 I rzekł Pan do Samuela: Dopókiż będziesz bolał nad Saulem, że Ja nim wzgardziłem, aby nie był królem nad Izraelem? Napełnij swój róg olejem i idź; posyłam cię do Isajego w Betlejem, albowiem upatrzyłem sobie króla między jego synami.
2 Samuel zaś rzekł: Jakże mogę pójść? Gdy usłyszy o tym Saul, zabije mnie! A Pan odrzekł: Weź z sobą jałówkę i mów, że przybyłeś złożyć ofiarę Panu.
3 Zaproś też Isajego na ucztę ofiarną, a Ja cię potem powiadomię, co masz dalej czynić. Namaścisz mi zaś tego, którego ci wskażę.
4 I uczynił Samuel, jak mu nakazał Pan: Poszedł do Betlejemu, a starsi miasta, wystraszeni, wyszli naprzeciw niego i rzekli: Czy twoje przyjście oznacza pokój?
5 On odrzekł: Pokój! Przyszedłem, aby złożyć ofiarę Panu. Poświęćcie się, aby móc pójść ze mną na ucztę ofiarną. Poświęcił też Isajego wraz z jego synami i zaprosił ich na ucztę ofiarną.
6 A gdy przyszli, zobaczył Eliaba i pomyślał: Zapewne ten jest pomazańcem Pana.
7 Ale Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd i na jego wysoki wzrost; nie uważam go za godnego. Albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce.
8 Potem przywołał Isaj Abinadaba i kazał mu przejść przed Samuelem. Ale ten rzekł: Także tego nie wybrał Pan.
9 Isaj przyprowadził Szammę. Ale Samuel rzekł: I tego nie wybrał Pan.
10 I przyprowadził Isaj siedmiu swoich synów przed Samuela. Ale Samuel rzekł do Isajego: Nie wybrał ich Pan.
11 Potem rzekł Samuel do Isajego: Czy to już wszyscy młodzieńcy? A ten odrzekł: Pozostał jeszcze najmłodszy, lecz on pasie trzodę. Rzekł więc Samuel do Isajego: Poślij po niego i sprowadź go. Nie zasiądziemy do stołu, aż przyjdzie tutaj.
12 Posłał więc i sprowadził go. A on był rumiany i miał piękne oczy i ładny wygląd. I rzekł Pan: Wstań, namaść go, gdyż to jest ten.
13 Wtedy wziął Samuel róg z olejem i namaścił go w gronie jego braci; i od tego dnia Duch Pański spoczął na Dawidzie i pozostał na nim nadal, Samuel zaś powstał i poszedł do Ramy.
Dawid dostaje się do otoczenia Saula
14 A gdy od Saula odstąpił Duch Pański, zaczął go trapić duch zły, też od Pana.
15 Rzekli tedy słudzy Saula do niego: Oto duch zły od Boga trapi cię;
16 Niechaj rozkaże nasz pan sługom swoim, którzy są przy tobie, a poszukają męża umiejącego grać na harfie, aby ci zagrał, gdy przypadnie na cię duch zły od Boga i ulży ci.
17 Rzekł więc Saul do swoich sług: Rozejrzyjcie się dla mnie za mężem grającym i przyprowadźcie go do mnie.
18 Wtedy odezwał się jeden z młodzieńców i rzekł: Oto widziałem syna Isajego, Betlejemity, znającego się na grze; jest to dzielny rycerz i mąż waleczny, wymowny i urodziwy, a Pan jest z nim.
19 Wysłał tedy Saul posłańców do Isajego z rozkazem: Przyślij do mnie Dawida, swego syna, który jest przy trzodzie.
20 I wziął Isaj osła objuczonego chlebami, łagiew wina i jednego koziołka, i posłał przez swego syna Dawida Saulowi.
21 W ten sposób dostał się Dawid do Saula na służbę u jego boku, a ten polubił go bardzo i Dawid został jego giermkiem.
22 I posłał Saul do Isajego i kazał mu powiedzieć: Niech pozostanie Dawid u mego boku, znalazł bowiem łaskę w moich oczach.
23 A gdy duch zły od Boga opadał Saula, Dawid brał harfę i grał na niej, i przychodziła na Saula ulga, i było mu lepiej, a duch zły odstępował od niego.
Самуїл помазує Давида на царство
1 Згодом Господь сказав Самуїлові: Доки ти сумуватимеш з приводу Саула? Я відкинув його від владарювання над Ізраїлем! Наповни твій ріг єлеєм помазання і йди; Я посилаю тебе до вифлеємця Єссея, адже з-посеред його синів Я угледів Собі царя.
2 Самуїл же відповів: Хіба можу я туди піти? Дізнається про це Саул, і вб’є мене! Але Господь сказав: Візьми з собою ялівку зі стада і скажи: Я прийшов принести жертву Господу.
3 Запроси на жертовну трапезу Єссея, а там Я тобі скажу, що маєш робити. Помажеш для Мене того, на кого тобі вкажу!
4 І Самуїл учинив так, як звелів Господь. Коли він прийшов у Вифлеєм, то стривожені старійшини міста, вийшовши йому назустріч, запитали: Чи твій прихід з миром?
5 А він відповів: З миром! Я прийшов, аби принести жертву Господу. Тож освятіться, аби також піти зі мною на жертвоприношення! Потім він освятив Єссея разом із його синами, та запросив їх на жертвоприношення.
6 Так сталося, що коли вони прийшли, Самуїл звернув увагу на Еліява й подумав: Напевно, цей і є Господнім помазаником!
7 Але Господь сказав Самуїлові: Не дивись на його вроду, та на його високий зріст, тому що Я його відхилив. Адже Бог дивиться не так, як дивиться людина. Людина дивиться на обличчя, а Господь дивиться на серце!
8 Тоді Єссей покликав Авінадава, і провів його перед Самуїлом, але Самуїл сказав: І цього Господь не обрав.
9 Далі Єссей привів Шамму, однак Самуїл сказав: І цього також Господь не обрав.
10 Так Єссей провів перед Самуїлом сім своїх синів. Але Самуїл повідомив Єссею: Жодного з них Господь не обрав.
11 І Самуїл запитав Єссея: Чи це вже всі твої хлопці? А той відповів: Є ще наймолодший, але він пасе отару! Та Самуїл сказав Єссею: Пошли за ним і приведи. Адже не сядемо за стіл, аж доки він не прийде сюди!
12 Він послав, і привели його. Це був рум’яний, вродливий на вигляд, з гарними очима юнак. І Господь промовив: Встань і помаж його, бо це – він!
13 Тоді Самуїл взяв ріг з єлеєм, і помазав його поміж його братами. Господній Дух зійшов на Давида, і з того дня й надалі перебував на ньому. А Самуїл повернувся в Раму.
Давид на службі у Саула
14 Коли ж від Саула Господній Дух відійшов, його почав непокоїти злий дух від ГОСПОДА .
15 І слуги Саула сказали йому: Тебе непокоїть злий дух від Бога,
16 тому нехай наш володар накаже своїм слугам, які при тобі, пошукати чоловіка, який уміє грати на гуслах; тож коли тебе непокоїтиме злий дух від Бога, він перед тобою заграє, і тобі стане краще.
17 Тоді Саул наказав своїм слугам: Пошукайте мені чоловіка, котрий гарно грає, і приведіть його до мене!
18 Відповідаючи, один із слуг сказав: Якось я бачив Єссейового сина, вифлеємця, який чудово грав. До того ж він справжній сильний лицар, доброчесний і розважливий у слові чоловік. Та й на вигляд він вродливий, і з ним Господь.
19 Саул негайно послав до Єссея гінців з наказом: Пришли до мене свого сина Давида, який опікується отарою!
20 Єссей поклав на осла мішок із зерном, бурдюк вина, одне козеня з отари, й відіслав усе це Саулові разом зі своїм сином Давидом.
21 Отже, Давид прибув до Саула, й почав йому служити. Саул дуже його полюбив, і призначив своїм зброєносцем.
22 Після того Саул послав до Єссея гінців сказати: Нехай Давид залишається у мене на службі, адже він мені подобається!
23 І коли траплялось, що дух від Бога находив на Саула, то Давид брав гусла, і його руки вправно вигравали, Саул відчував полегшення, він заспокоювався, і злий дух залишав його.