To the chief Musician upon Jonath-elem-rechokim, Michtam of David, when the Philistines took him in Gath.
1 Be merciful unto me, O God: for man would swallow me up; he fighting daily oppresseth me.
2 Mine enemies would daily swallow me up: for they be many that fight against me, O thou most High.
3 What time I am afraid, I will trust in thee.
4 In God I will praise his word, in God I have put my trust; I will not fear what flesh can do unto me.
5 Every day they wrest my words: all their thoughts are against me for evil.
6 They gather themselves together, they hide themselves, they mark my steps, when they wait for my soul.
7 Shall they escape by iniquity? in thine anger cast down the people, O God.
8 Thou tellest my wanderings: put thou my tears into thy bottle: are they not in thy book?
9 When I cry unto thee , then shall mine enemies turn back: this I know; for God is for me.
10 In God will I praise his word: in the LORD will I praise his word.
11 In God have I put my trust: I will not be afraid what man can do unto me.
12 Thy vows are upon me, O God: I will render praises unto thee.
13 For thou hast delivered my soul from death: wilt not thou deliver my feet from falling, that I may walk before God in the light of the living?
PSALM 56 [55]
Uciśniony ufa Bogu
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię „Jonat elem rechokim”.
Dawida. Miktam. Gdy schwytali go Filistyni w Gat.
2 Zmiłuj się nade mną, Boże,
bo ludzie na mnie czyhają,
przez cały dzień wróg mnie uciska.
3 Ciągle nastają na mnie wrogowie,
wielu napada na mnie, o Najwyższy!
4 Gdy jestem strwożony,
w Tobie pokładam nadzieję.
5 Bogu, którego słowo wielbię, Bogu ufam,
nie będę się lękał
– co może zrobić mi człowiek?
6 Cały dzień wypaczają moje słowa,
nieustannie myślą o mojej zgubie.
7 Schodzą się, czyhają, śledzą moje kroki,
nastają na moje życie.
8 Odpłać im za ich niegodziwość!
Boże, poraź narody w swoim gniewie!
9 Policzyłeś dni mojej tułaczki,
moje łzy zebrałeś do swego bukłaka.
Czy nie są spisane w Twojej księdze?
10 Wycofają się moi wrogowie
w dniu, w którym zawołam:
Wiem, że Bóg jest ze mną!
11 Bogu, którego słowo wielbię,
Panu, którego słowo wielbię,
12 Bogu ufam, nie będę się lękał
– co może zrobić mi człowiek?
13 Wypełnię śluby, które Ci złożyłem, Boże,
złożę Ci ofiary dziękczynne,
14 bo ocaliłeś moje życie od śmierci,
a nogi od upadku,
abym chodził przed Bogiem
w światłości życia.