1 Therefore, my brethren dearly beloved and longed for, my joy and crown, so stand fast in the Lord, my dearly beloved. 2 I beseech Euodias, and beseech Syntyche, that they be of the same mind in the Lord. 3 And I intreat thee also, true yokefellow, help those women which laboured with me in the gospel, with Clement also, and with other my fellowlabourers, whose names are in the book of life. 4 Rejoice in the Lord alway: and again I say, Rejoice. 5 Let your moderation be known unto all men. The Lord is at hand. 6 Be careful for nothing; but in every thing by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known unto God. 7 And the peace of God, which passeth all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus. 8 Finally, brethren, whatsoever things are true, whatsoever things are honest, whatsoever things are just, whatsoever things are pure, whatsoever things are lovely, whatsoever things are of good report; if there be any virtue, and if there be any praise, think on these things. 9 Those things, which ye have both learned, and received, and heard, and seen in me, do: and the God of peace shall be with you.
10 But I rejoiced in the Lord greatly, that now at the last your care of me hath flourished again; wherein ye were also careful, but ye lacked opportunity. 11 Not that I speak in respect of want: for I have learned, in whatsoever state I am, therewith to be content. 12 I know both how to be abased, and I know how to abound: every where and in all things I am instructed both to be full and to be hungry, both to abound and to suffer need. 13 I can do all things through Christ which strengtheneth me. 14 Notwithstanding ye have well done, that ye did communicate with my affliction. 15 Now ye Philippians know also, that in the beginning of the gospel, when I departed from Macedonia, no church communicated with me as concerning giving and receiving, but ye only. 16 For even in Thessalonica ye sent once and again unto my necessity. 17 Not because I desire a gift: but I desire fruit that may abound to your account. 18 But I have all, and abound: I am full, having received of Epaphroditus the things which were sent from you, an odour of a sweet smell, a sacrifice acceptable, wellpleasing to God. 19 But my God shall supply all your need according to his riches in glory by Christ Jesus. 20 Now unto God and our Father be glory for ever and ever. Amen.
21 Salute every saint in Christ Jesus. The brethren which are with me greet you. 22 All the saints salute you, chiefly they that are of Caesar’s household. 23 The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.
POUCZENIA I PODZIĘKOWANIA
1 Dlatego, moi umiłowani bracia, za którymi tęsknię, którzy jesteście moją radością i chwałą, tak trwajcie w Panu, umiłowani.
Napomnienia
2 Wzywam Ewodię i wzywam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu. 3 Proszę też i ciebie, mój wierny Syzygu, pomóż im, bo dla Ewangelii walczyły razem ze mną, razem z Klemensem i pozostałymi moimi współpracownikami, których imiona są w księdze życia. 4 Radujcie się w Panu zawsze, powtarzam: Radujcie się! 5 Wasza życzliwość niech będzie znana wszystkim ludziom. Pan jest blisko. 6 O nic się nie troszczcie, ale w każdej modlitwie i błaganiu powierzajcie z dziękczynieniem wasze pragnienia Bogu. 7 A pokój Boży, który przewyższa wszelkie zrozumienie, będzie strzegł serc i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.
8 Wreszcie, bracia, myślcie o tym, co prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, nieskalane, przyjazne, chwalebne, co jest cnotą i co jest godne pochwały. 9 Postępujcie zgodnie z tym, czego się nauczyliście, co przyjęliście, co usłyszeliście ode mnie i co widzieliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.
Podziękowanie za otrzymany dar
10 Uradowałem się bardzo w Panu, bo wreszcie zaowocowała wasza troska o mnie. Wcześniej też myśleliście o mnie, ale czas temu nie sprzyjał. 11 Nie mówię tego z powodu niedostatku, ponieważ nauczyłem się poprzestawać na tym, co mam. 12 Umiem żyć w biedzie i umiem żyć w dostatku. Do wszystkiego jestem należycie przygotowany: mogę być syty i głodny, żyć w dostatku i w biedzie. 13 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. 14 Pięknie jednak postąpiliście, uczestnicząc w moich troskach.
15 Wy, Filipianie, wiecie przecież, że na początku głoszenia Ewangelii, gdy wyszedłem z Macedonii, żaden Kościół nie uczestniczył w dawaniu i przyjmowaniu darów, tylko wy jedynie. 16 I w Tesalonice bowiem raz i drugi zatroszczyliście się o moje potrzeby. 17 Nie abym poszukiwał daru, ale poszukuję owocu, powiększającego wasze konto. 18 Stwierdzam, że mam wszystko i to w obfitości. Jestem w pełni zaopatrzony, gdyż otrzymałem od was przez Epafrodyta przyjemną wonność, ofiarę godną przyjęcia, podobającą się Bogu. 19 Mój Bóg natomiast zaspokoi wszelkie wasze potrzeby według swojego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie. 20 Naszemu zaś Bogu i Ojcu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.
Końcowe pozdrowienia
21 Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. 22 Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną. Pozdrawiają was wszyscy święci, szczególnie zaś ci z domu cesarskiego. 23 Łaska Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z waszym duchem.