1 And he looked up, and saw the rich men casting their gifts into the treasury. 2 And he saw also a certain poor widow casting in thither two mites. 3 And he said, Of a truth I say unto you, that this poor widow hath cast in more than they all: 4 For all these have of their abundance cast in unto the offerings of God: but she of her penury hath cast in all the living that she had.
5 ¶ And as some spake of the temple, how it was adorned with goodly stones and gifts, he said, 6 As for these things which ye behold, the days will come, in the which there shall not be left one stone upon another, that shall not be thrown down. 7 And they asked him, saying, Master, but when shall these things be? and what sign will there be when these things shall come to pass? 8 And he said, Take heed that ye be not deceived: for many shall come in my name, saying, I am Christ ; and the time draweth near: go ye not therefore after them. 9 But when ye shall hear of wars and commotions, be not terrified: for these things must first come to pass; but the end is not by and by. 10 Then said he unto them, Nation shall rise against nation, and kingdom against kingdom: 11 And great earthquakes shall be in divers places, and famines, and pestilences; and fearful sights and great signs shall there be from heaven. 12 But before all these, they shall lay their hands on you, and persecute you , delivering you up to the synagogues, and into prisons, being brought before kings and rulers for my name’s sake. 13 And it shall turn to you for a testimony. 14 Settle it therefore in your hearts, not to meditate before what ye shall answer: 15 For I will give you a mouth and wisdom, which all your adversaries shall not be able to gainsay nor resist. 16 And ye shall be betrayed both by parents, and brethren, and kinsfolks, and friends; and some of you shall they cause to be put to death. 17 And ye shall be hated of all men for my name’s sake. 18 But there shall not an hair of your head perish. 19 In your patience possess ye your souls. 20 And when ye shall see Jerusalem compassed with armies, then know that the desolation thereof is nigh. 21 Then let them which are in Judæa flee to the mountains; and let them which are in the midst of it depart out; and let not them that are in the countries enter thereinto. 22 For these be the days of vengeance, that all things which are written may be fulfilled. 23 But woe unto them that are with child, and to them that give suck, in those days! for there shall be great distress in the land, and wrath upon this people. 24 And they shall fall by the edge of the sword, and shall be led away captive into all nations: and Jerusalem shall be trodden down of the Gentiles, until the times of the Gentiles be fulfilled.
25 ¶ And there shall be signs in the sun, and in the moon, and in the stars; and upon the earth distress of nations, with perplexity; the sea and the waves roaring; 26 Men’s hearts failing them for fear, and for looking after those things which are coming on the earth: for the powers of heaven shall be shaken. 27 And then shall they see the Son of man coming in a cloud with power and great glory. 28 And when these things begin to come to pass, then look up, and lift up your heads; for your redemption draweth nigh. 29 And he spake to them a parable; Behold the fig tree, and all the trees; 30 When they now shoot forth, ye see and know of your own selves that summer is now nigh at hand. 31 So likewise ye, when ye see these things come to pass, know ye that the kingdom of God is nigh at hand. 32 Verily I say unto you, This generation shall not pass away, till all be fulfilled. 33 Heaven and earth shall pass away: but my words shall not pass away.
34 ¶ And take heed to yourselves, lest at any time your hearts be overcharged with surfeiting, and drunkenness, and cares of this life, and so that day come upon you unawares. 35 For as a snare shall it come on all them that dwell on the face of the whole earth. 36 Watch ye therefore, and pray always, that ye may be accounted worthy to escape all these things that shall come to pass, and to stand before the Son of man. 37 And in the day time he was teaching in the temple; and at night he went out, and abode in the mount that is called the mount of Olives. 38 And all the people came early in the morning to him in the temple, for to hear him.
Wdowi grosz
(Mk 12,41-44)1 Podniósł oczy i ujrzał, jak bogacze wrzucali ofiary do skarbony. 2 Zobaczył też pewną ubogą wdowę, która wrzuciła tam dwie drobne monety. 3 I powiedział: Naprawdę mówię wam, ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy. 4 Oni wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co mieli w nadmiarze, ona natomiast wrzuciła ze swego niedostatku wszystko, co miała na życie.
Zapowiedź zniszczenia świątyni
(Mt 24,1-2Mk 13,1-2)5 Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i klejnotami, On powiedział: 6 Przyjdą dni, że z tego, na co patrzycie, nie pozostanie kamień na kamieniu, który nie byłby zwalony.
Znaki i prześladowania
(Mt 24,3-14Mk 13,3-13)7 Zapytali Go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi i co będzie znakiem, że się zaczyna? 8 Odpowiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni. Liczni bowiem przyjdą pod Moim imieniem i powiedzą: Ja jestem; oraz: Nadszedł czas. Nie idźcie za nimi. 9 Gdy będziecie słyszeć o wojnach i przewrotach, nie przerażajcie się. Tak bowiem najpierw musi się stać, ale to jeszcze nie koniec. 10 Następnie mówił do nich: Powstanie naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu. 11 Nastaną wielkie trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza. Na niebie ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki. 12 Zanim jednak to wszystko nastąpi, ze względu na Moje imię podniosą na was ręce i będą was prześladować, wydawać do synagog i więzień, prowadzić do królów i namiestników. 13 Da wam to okazję do złożenia świadectwa. 14 Postanówcie więc sobie w sercu, by nie przygotowywać wcześniej swojej obrony. 15 Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której wszyscy wasi wrogowie nie będą mogli odeprzeć ani się sprzeciwić. 16 Będą zaś was wydawać rodzice i bracia, krewni i przyjaciele, a niektórych spośród was nawet zabiją. 17 Będziecie znienawidzeni przez wszystkich ze względu na Moje imię, 18 ale włos wam z głowy nie spadnie. 19 Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze dusze.
Zapowiedź zniszczenia Jerozolimy
(Mt 24,15-21Mk 13,14-19)20 Gdy zobaczycie Jeruzalem otoczone przez wojska, to wiedzcie, że jego zniszczenie jest bliskie. 21 Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, a ci, którzy są we wsiach, niech nie wracają. 22 Będą to dni pomsty, w których wypełni się wszystko, co jest napisane. 23 W tych dniach najtrudniej będzie kobietom ciężarnym i karmiącym. Nastanie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten lud. 24 Jedni polegną od miecza, innych wezmą w niewolę do wszystkich narodów. A Jeruzalem będzie deptane przez pogan, dopóki czasy pogan się nie wypełnią.
Przyjście Syna Człowieczego
(Mt 24,29-31Mk 13,24-27)25 Będą też znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga bezradnych narodów z powodu huku morza i nawałnicy. 26 Ludzie ze strachu będą odchodzić od zmysłów w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi, bo moce niebios zostaną poruszone. 27 Wtedy zobaczą Syna Człowieczego przychodzącego na obłoku , z mocą i wielką chwałą. 28 A gdy się to zacznie, umocnijcie się i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Porównanie z drzewem figowym
(Mt 24,32-35Mk 13,28-31)29 Opowiedział im również przypowieść: Popatrzcie na drzewo figowe i wszystkie drzewa. 30 Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że lato jest już blisko. 31 Tak samo i wy, gdy zobaczycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boga. 32 Zapewniam was, że nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. 33 Niebo i ziemia przeminą, ale Moje słowa nie przeminą.
Wezwanie do czuwania
34 Strzeżcie się, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, aby ten dzień was nie zaskoczył 35 niby pułapka. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. 36 Czuwajcie więc i módlcie się nieustannie, abyście uniknęli tego wszystkiego, co ma nadejść i stanęli przed Synem Człowieczym.
37 W ciągu dnia Jezus nauczał w świątyni, a na noc wychodził i przebywał na górze zwanej Oliwną. 38 Rano natomiast cały lud podążał do Niego, aby Go słuchać w świątyni.