1 Ye shall make you no idols nor graven image, neither rear you up a standing image, neither shall ye set up any image of stone in your land, to bow down unto it: for I am the LORD your God.
2 ¶ Ye shall keep my sabbaths, and reverence my sanctuary: I am the LORD.
3 ¶ If ye walk in my statutes, and keep my commandments, and do them; 4 Then I will give you rain in due season, and the land shall yield her increase, and the trees of the field shall yield their fruit. 5 And your threshing shall reach unto the vintage, and the vintage shall reach unto the sowing time: and ye shall eat your bread to the full, and dwell in your land safely. 6 And I will give peace in the land, and ye shall lie down, and none shall make you afraid: and I will rid evil beasts out of the land, neither shall the sword go through your land. 7 And ye shall chase your enemies, and they shall fall before you by the sword. 8 And five of you shall chase an hundred, and an hundred of you shall put ten thousand to flight: and your enemies shall fall before you by the sword. 9 For I will have respect unto you, and make you fruitful, and multiply you, and establish my covenant with you. 10 And ye shall eat old store, and bring forth the old because of the new. 11 And I will set my tabernacle among you: and my soul shall not abhor you. 12 And I will walk among you, and will be your God, and ye shall be my people. 13 I am the LORD your God, which brought you forth out of the land of Egypt, that ye should not be their bondmen; and I have broken the bands of your yoke, and made you go upright.
14 ¶ But if ye will not hearken unto me, and will not do all these commandments; 15 And if ye shall despise my statutes, or if your soul abhor my judgments, so that ye will not do all my commandments, but that ye break my covenant: 16 I also will do this unto you; I will even appoint over you terror, consumption, and the burning ague, that shall consume the eyes, and cause sorrow of heart: and ye shall sow your seed in vain, for your enemies shall eat it. 17 And I will set my face against you, and ye shall be slain before your enemies: they that hate you shall reign over you; and ye shall flee when none pursueth you. 18 And if ye will not yet for all this hearken unto me, then I will punish you seven times more for your sins. 19 And I will break the pride of your power; and I will make your heaven as iron, and your earth as brass: 20 And your strength shall be spent in vain: for your land shall not yield her increase, neither shall the trees of the land yield their fruits.
21 ¶ And if ye walk contrary unto me, and will not hearken unto me; I will bring seven times more plagues upon you according to your sins. 22 I will also send wild beasts among you, which shall rob you of your children, and destroy your cattle, and make you few in number; and your high ways shall be desolate. 23 And if ye will not be reformed by me by these things, but will walk contrary unto me; 24 Then will I also walk contrary unto you, and will punish you yet seven times for your sins. 25 And I will bring a sword upon you, that shall avenge the quarrel of my covenant: and when ye are gathered together within your cities, I will send the pestilence among you; and ye shall be delivered into the hand of the enemy. 26 And when I have broken the staff of your bread, ten women shall bake your bread in one oven, and they shall deliver you your bread again by weight: and ye shall eat, and not be satisfied. 27 And if ye will not for all this hearken unto me, but walk contrary unto me; 28 Then I will walk contrary unto you also in fury; and I, even I, will chastise you seven times for your sins. 29 And ye shall eat the flesh of your sons, and the flesh of your daughters shall ye eat. 30 And I will destroy your high places, and cut down your images, and cast your carcases upon the carcases of your idols, and my soul shall abhor you. 31 And I will make your cities waste, and bring your sanctuaries unto desolation, and I will not smell the savour of your sweet odours. 32 And I will bring the land into desolation: and your enemies which dwell therein shall be astonished at it. 33 And I will scatter you among the heathen, and will draw out a sword after you: and your land shall be desolate, and your cities waste. 34 Then shall the land enjoy her sabbaths, as long as it lieth desolate, and ye be in your enemies’ land; even then shall the land rest, and enjoy her sabbaths. 35 As long as it lieth desolate it shall rest; because it did not rest in your sabbaths, when ye dwelt upon it. 36 And upon them that are left alive of you I will send a faintness into their hearts in the lands of their enemies; and the sound of a shaken leaf shall chase them; and they shall flee, as fleeing from a sword; and they shall fall when none pursueth. 37 And they shall fall one upon another, as it were before a sword, when none pursueth: and ye shall have no power to stand before your enemies. 38 And ye shall perish among the heathen, and the land of your enemies shall eat you up. 39 And they that are left of you shall pine away in their iniquity in your enemies’ lands; and also in the iniquities of their fathers shall they pine away with them.
40 If they shall confess their iniquity, and the iniquity of their fathers, with their trespass which they trespassed against me, and that also they have walked contrary unto me; 41 And that I also have walked contrary unto them, and have brought them into the land of their enemies; if then their uncircumcised hearts be humbled, and they then accept of the punishment of their iniquity: 42 Then will I remember my covenant with Jacob, and also my covenant with Isaac, and also my covenant with Abraham will I remember; and I will remember the land. 43 The land also shall be left of them, and shall enjoy her sabbaths, while she lieth desolate without them: and they shall accept of the punishment of their iniquity: because, even because they despised my judgments, and because their soul abhorred my statutes. 44 And yet for all that, when they be in the land of their enemies, I will not cast them away, neither will I abhor them, to destroy them utterly, and to break my covenant with them: for I am the LORD their God. 45 But I will for their sakes remember the covenant of their ancestors, whom I brought forth out of the land of Egypt in the sight of the heathen, that I might be their God: I am the LORD. 46 These are the statutes and judgments and laws, which the LORD made between him and the children of Israel in mount Sinai by the hand of Moses.
Zakaz bałwochwalstwa i nakaz święcenia szabatów oraz szacunku do świątyni
1 Nie będziecie sobie sporządzali bożków ani nie będziecie stawiali sobie posągów, ani stel. Nie będziecie umieszczać na waszej ziemi kamieni z płaskorzeźbami, aby oddawać im pokłon, bo Ja jestem Panem, waszym Bogiem. 2 Będziecie przestrzegać Moich szabatów i otaczać czcią Mój Przybytek. Ja jestem Panem.
Obietnica błogosławieństwa za posłuszeństwo
3 Jeżeli będziecie postępować według Moich ustaw oraz przestrzegać Moich przykazań i je wypełniać, 4 to dam wam deszcz w swoim czasie, ziemia przyniesie swój plon, a drzewo polne wyda swój owoc. 5 Młócenie trwać będzie u was aż do winobrania, winobranie trwać będzie aż do siewu, i będziecie spożywać chleb do sytości oraz bezpiecznie mieszkać w swoim kraju.
6 Obdarzę pokojem tę ziemię, będziecie kłaść się do snu i nikt was nie przestraszy. Usunę z tej ziemi dzikie zwierzęta i miecz nie przejdzie przez waszą ziemię. 7 Będziecie ścigać waszych nieprzyjaciół, a oni padną przed wami od miecza. 8 Pięciu z was będzie ścigać stu, a stu z was będzie ścigać dziesięć tysięcy. Wasi wrogowie padną przed wami od miecza. 9 Zwrócę się do was, uczynię was płodnymi, rozmnożę was, umocnię Moje przymierze z wami. 10 Będziecie spożywać zboże ze starych zbiorów, a kiedy się zestarzeje, usuniecie stare, aby zrobić miejsce dla nowego. 11 Umieszczę wśród was Mój Przybytek i nie będę się wami brzydził. 12 Będę przechadzał się wśród was, będę waszym Bogiem, a wy będziecie Moim ludem. 13 Ja jestem Panem, waszym Bogiem, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abyście nie byli ich niewolnikami. Ja połamałem drążki waszego jarzma i dałem wam możność chodzenia z podniesioną głową.
Groźba przekleństwa za nieposłuszeństwo
14 Jeżeli jednak nie będziecie Mnie słuchać i nie będziecie wykonywać wszystkich tych przykazań, 15 jeżeli będziecie gardzić Moimi ustawami, jeżeli będziecie brzydzić się Moimi nakazami i nie będziecie wypełniać Moich przykazań oraz złamiecie Moje przymierze 16 – oto co Ja wam uczynię: Ześlę na was trwogę, wycieńczenie i gorączkę, które zniszczą wam oczy i zrujnują życie. Na próżno będziecie siali wasze ziarno. Zjedzą je wasi nieprzyjaciele. 17 Zwrócę Moje oblicze przeciwko wam i pobiją was wasi nieprzyjaciele. Zapanują nad wami ci, którzy was nienawidzą, a wy będziecie uciekać, chociaż nikt nie będzie was ścigał.
18 Jeżeli zaś nadal nie będziecie Mnie słuchać, to będę was karał siedem razy więcej za wasze grzechy. 19 Zetrę waszą dumną potęgę i sprawię, że wasze niebo będzie jak z żelaza, a ziemia jak miedź. 20 Daremna będzie praca, wasza ziemia nie wyda żadnego plonu, a drzewo na ziemi nie da swego owocu.
21 Jeżeli będziecie postępować na przekór Mnie i nie będziecie Mnie słuchać, to ukarzę was siedmiokrotnie mocniej za wasze grzechy. 22 Ześlę na was dzikie zwierzęta, które pozbawią was dzieci, zniszczą wasze bydło, sprawią, że zostanie was niewielu i wasze drogi opustoszeją.
23 Jeżeli i wtedy nie poprawicie się i będziecie postępować na przekór Mnie, 24 to i Ja postąpię na przekór wam i Ja także będę was karał siedmiokrotnie za wasze grzechy. 25 Sprowadzę na was miecz, który pomści złamane przymierze. Gdy zgromadzicie się w waszych miastach, ześlę zarazę na was i będziecie wydani w ręce nieprzyjaciół. 26 Złamię wam podporę chleba, dziesięć kobiet będzie piec wasz chleb w jednym piecu. Będą wam wydzielać chleb odważony, tak że będziecie jeść, lecz się nie nasycicie.
27 Jeżeli i po tym nie będziecie Mnie słuchać i będziecie postępować na przekór Mnie, 28 to i Ja wystąpię z gniewem przeciwko wam i ześlę na was siedmiokrotne kary za wasze grzechy. 29 Będziecie jedli ciała waszych synów, będziecie również jeść ciała waszych córek. 30 Zniszczę wasze wyżyny, rozwalę wasze obeliski, rzucę wasze trupy na trupy waszych bożków, będę się wami brzydził. 31 Zamienię w ruiny wasze miasta, spustoszę wasze miejsca święte, nie przyjmę więcej miłej woni waszych ofiar. 32 Ja sam spustoszę ziemię i zdumieją się nad nią wasi nieprzyjaciele, którzy na niej zamieszkają. 33 A was rozproszę wśród narodów i dobędę na was miecza, wasza ziemia opustoszeje, a wasze miasta będą zburzone.
34 Wtedy ziemia dopełni swoich szabatów przez wszystkie dni spustoszenia, a wy będziecie w ziemi waszych nieprzyjaciół. Wtedy ziemia będzie odpoczywać i dopełni swoich szabatów. 35 Przez wszystkie dni spustoszenia będzie odpoczywać, gdyż nie odpoczywała podczas waszych szabatów, gdy wy mieszkaliście na niej. 36 Serca zaś tych, którzy pozostaną, napełnię strachem w ziemi ich nieprzyjaciół. Przestraszy ich szelest unoszonego się liścia, będą uciekać jak przed mieczem i padać, chociaż nikt nie będzie ich ścigał. 37 Będą się przewracać jeden na drugiego, jak gdyby przed mieczem, chociaż nikt ich nie będzie ścigał. Nie oprzecie się waszym nieprzyjaciołom. 38 Zginiecie wśród narodów, pochłonie was ziemia waszych nieprzyjaciół. 39 Ci z was, którzy pozostaną, zgniją na ziemiach swoich nieprzyjaciół, z powodu swojej nieprawości oraz z powodu nieprawości swoich przodków, zgniją jak oni.
Nawrócenie i przebaczenie
40 Dopiero wtedy uznają swoją nieprawość i nieprawość swoich przodków, zdradę, której się dopuścili wobec Mnie, i to, że postępowali na przekór Mnie. 41 Dlatego i Ja postąpiłem na przekór im i zaprowadziłem ich do ziemi ich nieprzyjaciół, aby upokorzyć ich nieobrzezane serce i aby zadośćuczynili za swoje nieprawości. 42 Wtedy wspomnę na Moje przymierze z Jakubem, na Moje przymierze z Izaakiem i wspomnę na Moje przymierze z Abrahamem. Wspomnę również na tę ziemię. 43 Ale ziemia zostanie przez nich opuszczona i będzie dopełniać swoich szabatów, ponieważ opustoszeje przez nich, a oni będą spłacać swoją nieprawość, gdyż odrzucili Moje nakazy i wzgardzili Moimi ustawami.
44 Ale nawet wtedy, kiedy będą w ziemi swoich nieprzyjaciół, nie odrzucę ich i nie będę się nimi brzydził tak, aby ich całkowicie wyniszczyć i zerwać Moje przymierze z nimi, gdyż Ja jestem Panem, ich Bogiem. 45 Ze względu na nich wspomnę na przymierze z ich przodkami, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej na oczach narodów, aby być ich Bogiem. Ja jestem Panem.
46 Takie są ustawy, nakazy i prawa, które Pan ustanowił między sobą a Izraelitami na górze Synaj za pośrednictwem Mojżesza.