1 Now before the feast of the passover, when Jesus knew that his hour was come that he should depart out of this world unto the Father, having loved his own which were in the world, he loved them unto the end. 2 And supper being ended, the devil having now put into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son , to betray him; 3 Jesus knowing that the Father had given all things into his hands, and that he was come from God, and went to God; 4 He riseth from supper, and laid aside his garments; and took a towel, and girded himself. 5 After that he poureth water into a bason, and began to wash the disciples’ feet, and to wipe them with the towel wherewith he was girded. 6 Then cometh he to Simon Peter: and Peter saith unto him, Lord, dost thou wash my feet? 7 Jesus answered and said unto him, What I do thou knowest not now; but thou shalt know hereafter. 8 Peter saith unto him, Thou shalt never wash my feet. Jesus answered him, If I wash thee not, thou hast no part with me. 9 Simon Peter saith unto him, Lord, not my feet only, but also my hands and my head. 10 Jesus saith to him, He that is washed needeth not save to wash his feet, but is clean every whit: and ye are clean, but not all. 11 For he knew who should betray him; therefore said he, Ye are not all clean. 12 So after he had washed their feet, and had taken his garments, and was set down again, he said unto them, Know ye what I have done to you? 13 Ye call me Master and Lord: and ye say well; for so I am. 14 If I then, your Lord and Master, have washed your feet; ye also ought to wash one another’s feet. 15 For I have given you an example, that ye should do as I have done to you. 16 Verily, verily, I say unto you, The servant is not greater than his lord; neither he that is sent greater than he that sent him. 17 If ye know these things, happy are ye if ye do them.
18 ¶ I speak not of you all: I know whom I have chosen: but that the scripture may be fulfilled, He that eateth bread with me hath lifted up his heel against me. 19 Now I tell you before it come, that, when it is come to pass, ye may believe that I am he . 20 Verily, verily, I say unto you, He that receiveth whomsoever I send receiveth me; and he that receiveth me receiveth him that sent me. 21 When Jesus had thus said, he was troubled in spirit, and testified, and said, Verily, verily, I say unto you, that one of you shall betray me. 22 Then the disciples looked one on another, doubting of whom he spake. 23 Now there was leaning on Jesus’ bosom one of his disciples, whom Jesus loved. 24 Simon Peter therefore beckoned to him, that he should ask who it should be of whom he spake. 25 He then lying on Jesus’ breast saith unto him, Lord, who is it? 26 Jesus answered, He it is, to whom I shall give a sop, when I have dipped it . And when he had dipped the sop, he gave it to Judas Iscariot, the son of Simon. 27 And after the sop Satan entered into him. Then said Jesus unto him, That thou doest, do quickly. 28 Now no man at the table knew for what intent he spake this unto him. 29 For some of them thought, because Judas had the bag, that Jesus had said unto him, Buy those things that we have need of against the feast; or, that he should give something to the poor. 30 He then having received the sop went immediately out: and it was night.
31 ¶ Therefore, when he was gone out, Jesus said, Now is the Son of man glorified, and God is glorified in him. 32 If God be glorified in him, God shall also glorify him in himself, and shall straightway glorify him. 33 Little children, yet a little while I am with you. Ye shall seek me: and as I said unto the Jews, Whither I go, ye cannot come; so now I say to you. 34 A new commandment I give unto you, That ye love one another; as I have loved you, that ye also love one another. 35 By this shall all men know that ye are my disciples, if ye have love one to another.
36 ¶ Simon Peter said unto him, Lord, whither goest thou? Jesus answered him, Whither I go, thou canst not follow me now; but thou shalt follow me afterwards. 37 Peter said unto him, Lord, why cannot I follow thee now? I will lay down my life for thy sake. 38 Jesus answered him, Wilt thou lay down thy life for my sake? Verily, verily, I say unto thee, The cock shall not crow, till thou hast denied me thrice.
DŁUGIE POŻEGNANIE JEZUSA
Umycie nóg uczniom
1 Przed świętem Paschy Jezus, wiedząc, że nadeszła Jego godzina, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłował swoich w świecie, i to umiłował ich do końca. 2 Podczas wieczerzy, gdy w sercu Judasza, syna Szymona Iskarioty, diabeł wzniecił zamiar, aby Go wydać, 3 Jezus, wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga idzie, 4 wstał od stołu, złożył szaty, wziął prześcieradło i nim się przepasał. 5 Potem nalał wody do misy i zaczął myć nogi uczniów, i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany. 6 Podszedł do Szymona Piotra. Ten powiedział do Niego: Panie, Ty mi będziesz mył nogi? 7 Jezus mu oznajmił: Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, zrozumiesz to później. 8 Powiedział Mu Piotr: O nie, nie będziesz nigdy mył moich nóg. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną. 9 Powiedział więc do Niego Szymon Piotr: Panie, nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę. 10 Odpowiedział mu Jezus: Wykąpany nie ma potrzeby się umyć, chyba że nogi, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy. 11 Wiedział bowiem, kto ma Go wydać, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści.
12 Kiedy umył im nogi, założył szaty, znowu zajął miejsce przy stole i powiedział do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? 13 Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo Nim jestem. 14 Jeśli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. 15 Dałem wam przykład, abyście i wy czynili, co Ja wam uczyniłem. 16 Zapewniam, zapewniam was, sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. 17 Szczęśliwi jesteście, jeśli to wiecie i tak postępujecie. 18 Nie mówię o was wszystkich. Wiem, kogo wybrałem, ale aby się wypełniło Pismo: Ten, kto spożywa Mój chleb, wystąpił przeciwko Mnie . 19 Mówię wam teraz, zanim się to stanie, abyście, gdy to się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. 20 Zapewniam, zapewniam was, kto przyjmuje tego, którego Ja posłałem, Mnie przyjmuje, kto zaś Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
Wskazanie zdrajcy
(Mt 26,20-25Mk 14,17-21Łk 22,21-23)21 Gdy Jezus to powiedział, wzruszył się w duchu i oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, jeden spośród was Mnie wyda. 22 Uczniowie spoglądali na siebie niepewni, o kim mówi. 23 A jeden z Jego uczniów, ten którego Jezus miłował, spoczywał blisko Jezusa. 24 Szymon Piotr dał mu więc znak, żeby się dowiedział, kim jest ten, o którym mówi. 25 Wtedy on oparł się o pierś Jezusa i zapytał Go: Panie, kto to jest? 26 Jezus odpowiedział: To jest ten, dla którego Ja umoczę kawałek chleba i podam mu. Umoczył więc kawałek, wziął go i dał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. 27 Gdy on wziął ten kawałek chleba, wszedł w niego szatan. Wówczas Jezus powiedział do niego: Co chcesz czynić, uczyń szybko. 28 Nikt jednak ze spoczywających przy stole nie zrozumiał, dlaczego mu tak powiedział. 29 Niektórzy bowiem myśleli, że skoro Judasz miał pod opieką sakiewkę, Jezus mu polecił: Zakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby coś dał ubogim. 30 Kiedy więc wziął ten kawałek chleba, zaraz wyszedł. A była noc.
Nowe przykazanie
31 A gdy on wyszedł, Jezus powiedział: Teraz został uwielbiony Syn Człowieczy i Bóg został w Nim uwielbiony. 32 Jeśli zaś Bóg został uwielbiony w Nim, to i Bóg uwielbi Go w sobie, i wkrótce Go uwielbi. 33 Dzieci, już niedługo z wami pozostanę. Będziecie Mnie szukać, ale jak powiedziałem Żydom, tak i wam teraz mówię: Dokąd Ja idę, wy przyjść nie możecie. 34 Nowe przykazanie wam daję, abyście się wzajemnie miłowali. Jak Ja was umiłowałem, tak i wy miłujcie jedni drugich. 35 Po tym wszyscy poznają, że jesteście Moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.
Zapowiedź załamania się Piotra
(Mt 26,31-35Mk 14,27-31Łk 22,31-34)36 Zapytał Go Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Jezus odpowiedział: Dokąd Ja idę, ty teraz ze Mną iść nie możesz, ale pójdziesz później. 37 Piotr Mu powiedział: Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Moje życie oddam za Ciebie. 38 Jezus mu odpowiedział: Swoje życie chcesz oddać za Mnie? Zapewniam, zapewniam cię, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz.