1 And God said unto Jacob, Arise, go up to Beth-el, and dwell there: and make there an altar unto God, that appeared unto thee when thou fleddest from the face of Esau thy brother. 2 Then Jacob said unto his household, and to all that were with him, Put away the strange gods that are among you, and be clean, and change your garments: 3 And let us arise, and go up to Beth-el; and I will make there an altar unto God, who answered me in the day of my distress, and was with me in the way which I went. 4 And they gave unto Jacob all the strange gods which were in their hand, and all their earrings which were in their ears; and Jacob hid them under the oak which was by Shechem. 5 And they journeyed: and the terror of God was upon the cities that were round about them, and they did not pursue after the sons of Jacob.
6 ¶ So Jacob came to Luz, which is in the land of Canaan, that is , Beth-el, he and all the people that were with him. 7 And he built there an altar, and called the place El-beth-el: because there God appeared unto him, when he fled from the face of his brother. 8 But Deborah Rebekah’s nurse died, and she was buried beneath Beth-el under an oak: and the name of it was called Allon-bachuth.
9 ¶ And God appeared unto Jacob again, when he came out of Padan-aram, and blessed him. 10 And God said unto him, Thy name is Jacob: thy name shall not be called any more Jacob, but Israel shall be thy name: and he called his name Israel. 11 And God said unto him, I am God Almighty: be fruitful and multiply; a nation and a company of nations shall be of thee, and kings shall come out of thy loins; 12 And the land which I gave Abraham and Isaac, to thee I will give it, and to thy seed after thee will I give the land. 13 And God went up from him in the place where he talked with him. 14 And Jacob set up a pillar in the place where he talked with him, even a pillar of stone: and he poured a drink offering thereon, and he poured oil thereon. 15 And Jacob called the name of the place where God spake with him, Beth-el.
16 ¶ And they journeyed from Beth-el; and there was but a little way to come to Ephrath: and Rachel travailed, and she had hard labour. 17 And it came to pass, when she was in hard labour, that the midwife said unto her, Fear not; thou shalt have this son also. 18 And it came to pass, as her soul was in departing, (for she died) that she called his name Ben-oni: but his father called him Benjamin. 19 And Rachel died, and was buried in the way to Ephrath, which is Beth-lehem. 20 And Jacob set a pillar upon her grave: that is the pillar of Rachel’s grave unto this day.
21 ¶ And Israel journeyed, and spread his tent beyond the tower of Edar. 22 And it came to pass, when Israel dwelt in that land, that Reuben went and lay with Bilhah his father’s concubine: and Israel heard it . Now the sons of Jacob were twelve: 23 The sons of Leah; Reuben, Jacob’s firstborn, and Simeon, and Levi, and Judah, and Issachar, and Zebulun: 24 The sons of Rachel; Joseph, and Benjamin: 25 And the sons of Bilhah, Rachel’s handmaid; Dan, and Naphtali: 26 And the sons of Zilpah, Leah’s handmaid; Gad, and Asher: these are the sons of Jacob, which were born to him in Padan-aram.
27 ¶ And Jacob came unto Isaac his father unto Mamre, unto the city of Arbah, which is Hebron, where Abraham and Isaac sojourned. 28 And the days of Isaac were an hundred and fourscore years. 29 And Isaac gave up the ghost, and died, and was gathered unto his people, being old and full of days: and his sons Esau and Jacob buried him.
Usuwanie bożków z domu Jakuba
1 Potem Bóg rozkazał Jakubowi: Wstań, idź do Betel, zamieszkaj tam i zbuduj ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed Ezawem, twoim bratem. 2 Jakub więc zwrócił się do swojej rodziny i do wszystkich, którzy byli razem z nim: Usuńcie obce bóstwa, które macie u siebie, oczyśćcie się i zmieńcie ubrania. 3 Udamy się do Betel, tam zbuduję ołtarz Bogu, który mi odpowiedział w dniu mojej niedoli i był ze mną w drodze, którą poszedłem. 4 Oddali więc Jakubowi wszystkie obce bóstwa, które mieli u siebie, i kolczyki, które mieli w uszach, a Jakub zakopał je pod dębem koło Sychem.
Budowa ołtarza w Betel
5 Potem powędrowali dalej. A wielki strach padł na okoliczne miasta i nie ścigano synów Jakuba. 6 Wreszcie Jakub wraz z całym ludem, który był z nim, przyszedł do Luz, które leży w ziemi kananejskiej, to znaczy do Betel. 7 Tam zbudował ołtarz i nazwał to miejsce El-Betel, gdyż tam objawił mu się Bóg, gdy uciekał przed swoim bratem. 8 Wtedy zmarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana w pobliżu Betel pod dębem. Dlatego nazwano go Dębem Płaczu.
9 Gdy Jakub wracał z Paddan-Aram, wtedy Bóg znowu mu się ukazał i go pobłogosławił. 10 Bóg zwrócił się do niego: Masz na imię Jakub, ale od tej pory już nie będziesz się nazywał Jakub, lecz twoje imię będzie brzmiało Izrael. I tak otrzymał imię Izrael. 11 Potem Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Wszechmogący. Bądź płodny i się rozmnażaj. Niech powstanie z ciebie naród i wiele narodów i niech od ciebie wywodzą się królowie. 12 Ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, daję tobie i twojemu przyszłemu potomstwu. 13 Następnie Bóg oddalił się od niego z tego miejsca, na którym z nim rozmawiał. 14 Wtedy Jakub ustawił kamienną stelę w miejscu, w którym Bóg z nim rozmawiał, wylał na nią ofiarę z płynów i polał ją oliwą. 15 Jakub nazwał to miejsce, na którym Bóg z nim rozmawiał, Betel.
Narodziny Beniamina i śmierć Racheli
16 Potem wyruszyli z Betel, a był jeszcze kawałek drogi do Efraty, gdy Rachela zaczęła rodzić, poród zaś był ciężki. 17 Gdy tak ciężko rodziła, położna powiedziała do niej: Nie bój się, bo i tym razem masz syna. 18 A kiedy uchodziło z niej życie, bo umierała, nadała mu imię Benoni, ale jego ojciec nazwał go Beniamin. 19 Gdy Rachela zmarła, została pochowana przy drodze do Efraty, to znaczy do Betlejem. 20 A na jej grobie Jakub ustawił stelę. Stela ta jest na grobie Racheli aż do dzisiaj.
21 Potem Izrael wyruszył i rozbił swój namiot poza Migdal-Eder. 22 Gdy Izrael przebywał w tym kraju, wtedy Ruben poszedł i położył się z Bilhą, nałożnicą swojego ojca. A Izrael się o tym dowiedział.
Dwunastu synów Jakuba
Jakub zaś miał dwunastu synów.
23 Synowie Lei: Ruben – pierworodny Jakuba, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zabulon. 24 Synowie Racheli: Józef i Beniamin. 25 Synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali. 26 Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aser. Oni są synami Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.
Śmierć Izaaka
27 Kiedy Jakub powrócił do Izaaka, swego ojca, do Mamre, do Kiriat-Arba, to znaczy do Hebronu, gdzie Abraham i Izaak byli przybyszami, 28 Izaak miał wtedy sto osiemdziesiąt lat. 29 A gdy Izaak zmarł, sędziwy i syty dni, został przyłączony do swoich przodków. A pochowali go Ezaw i Jakub, jego synowie.