4 Then Mardocheus said, God hath done these things.
5 For I remember a dream which I saw concerning these matters, and nothing thereof hath failed.
6 A little fountain became a river, and there was light, and the sun, and much water: this river is Esther, whom the king married, and made queen:
7 And the two dragons are I and Aman.
8 And the nations were those that were assembled to destroy the name of the Jews:
9 And my nation is this Israel, which cried to God, and were saved: for the Lord hath saved his people, and the Lord hath delivered us from all those evils, and God hath wrought signs and great wonders, which have not been done among the Gentiles.
10 Therefore hath he made two lots, one for the people of God, and another for all the Gentiles.
11 And these two lots came at the hour, and time, and day of judgment, before God among all nations.
12 So God remembered his people, and justified his inheritance.
13 Therefore those days shall be unto them in the month Adar, the fourteenth and fifteenth day of the same month, with an assembly, and joy, and with gladness before God, according to the generations for ever among his people.
WIELKOŚĆ MARDOCHEUSZA
1 Król nałożył podatek na swoje królestwo, na lądzie i na morzu. 2 Jego potęga i męstwo, a także bogactwo i chwała jego królestwa zostały opisane na pamiątkę w księdze królów perskich i medyjskich. 3 Mardocheusz zaś był drugim po królu Artakserksesie. Był kimś wielkim w królestwie, otoczony szacunkiem Żydów. Kochano go i opowiadano w całym narodzie o jego postępowaniu.
Wyjaśnienie snu Mardocheusza
3a Wtedy Mardocheusz powiedział: Przez Boga to się stało. 3b Przypominam sobie bowiem senne widzenie, które miałem o tych sprawach. Żadna z tych spraw nie została pominięta: 3c małe źródło, które stało się rzeką, potem było światło i słońce, i wielka ilość wody. Rzeką tą jest Estera, którą poślubił król i uczynił królową. 3d Dwa smoki – to ja i Haman. 3e Narodami zaś są ci, którzy zgromadzili się, aby zgładzić Żydów. 3f A mój naród, to Izrael, który wołał do Boga i został ocalony. Pan ocalił swój lud i Pan uwolnił nas ze wszystkich tych nieszczęść. Bóg uczynił wielkie znaki i cuda, jakie nie wydarzyły się wśród narodów. 3g W tym celu ustanowił dwa losy: jeden ludowi Boga, a drugi wszystkim narodom. 3h Oba te losy przyszły na godzinę i w odpowiedniej porze, i na dzień sądu, przed Bogiem i wśród wszystkich narodów. 3i Bóg zaś wspomniał na swój lud i oddał sprawiedliwość swemu dziedzictwu. 3k Dla nich te dni miesiąca Adar, czternasty i piętnasty tego miesiąca, będą dniami zgromadzenia, radości i wesela przed Bogiem przez pokolenia na wieki pośród Jego ludu Izraela.
Nota o przekładzie
3l W czwartym roku panowania Ptolemeusza i Kleopatry, Dozyteusz, który uważał się za kapłana i lewitę, oraz jego syn Ptolemeusz, przynieśli ten list, dotyczący Frurai, który, jak mówili, jest prawdziwy. Przetłumaczył go Lizymach, syn Ptolemeusza, pochodzący z Jeruzalem.