Triumf Pana i jego Pomazańca nad wrogami
1 Czemuż to burzą się narody,
A ludy myślą o próżnych rzeczach?
2 Powstają królowie ziemscy
I książęta zmawiają się społem
Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:
3 Zerwijmy ich więzy
I zrzućmy z siebie ich pęta!
4 Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich,
Pan im urąga.
5 Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim
I gwałtownością swoją przerazi ich:
6 Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie,
Świętej górze mojej.
7 Ogłoszę zarządzenie Pana:
Rzekł do mnie: Synem moim jesteś,
Dziś cię zrodziłem.
8 Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo
I krańce świata w posiadanie.
9 Rozgromisz je berłem żelaznym,
Roztłuczesz jak naczynie gliniane.
10 Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie,
Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!
11 Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się,
Z drżeniem złóżcie mu hołd,
12 Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi,
Bo łatwo płonie gniewem.
Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!
God's Chosen King
1 Why do the nations plan rebellion?
Why do people make their useless plots?
2 Their kings revolt,
their rulers plot together against the Lord
and against the king he chose.
3 “Let us free ourselves from their rule,” they say;
“let us throw off their control.”
4 From his throne in heaven the Lord laughs
and mocks their feeble plans.
5 Then he warns them in anger
and terrifies them with his fury.
6 “On Zion, my sacred hill,” he says,
“I have installed my king.”
7 “I will announce,” says the king, “what the Lord has declared.
He said to me: ‘You are my son;
today I have become your father.
8 Ask, and I will give you all the nations;
the whole earth will be yours.
9 You will break them with an iron rod;
you will shatter them in pieces like a clay pot.’”
10 Now listen to this warning, you kings;
learn this lesson, you rulers of the world:
11 Serve the Lord with fear;
tremble 12 and bow down to him;
or else his anger will be quickly aroused,
and you will suddenly die.
Happy are all who go to him for protection.