1 Mój duch wycieńczony, moje dni gasną,
tylko groby na mnie czekają.
2 Zaiste, tylko szyderstwa są moim udziałem,
a moje oczy muszą patrzeć na kpiny.
3 Bądź poręczycielem za mnie u siebie,
bo któż inny da zastaw za mnie?
4 Pozbawiłeś ich serce rozsądku,
dlatego nie pozwolisz im triumfować.
5 Kto dla zysku zdradzi przyjaciół,
tego dzieciom oczy zgasną.
6 Uczyniono ze mnie pośmiewisko ludów
i stałem się tym, komu pluje się w twarz.
7 Moje oko zamgliło się od zgryzoty,
a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Ludzie prawi zdumiewają się nad tym,
a niewinny oburza się na mój marny los.
9 Mimo to sprawiedliwy trzyma się swojej drogi,
a kto ma czyste ręce, nabiera siły.
10 Lecz wy wszyscy wracajcie, przyjdźcie znowu,
chociaż nie znajdę wśród was mędrca.
11 Moje dni przeminęły,
rozwiały się pragnienia mego serca.
12 Noc obracają mi w dzień, światło, jak mówią, blisko jest ciemności.
13 Czego mam oczekiwać? Kraina umarłych moim domem.
W ciemności uścielę sobie łoże.
14 Jeżeli na grób muszę wołać: Tyś moim ojcem,
a na robactwo: Matko moja i siostro moja!
15 To gdzież jest moja nadzieja?
Któż może dostrzec moje szczęście?
16 Czy wraz ze mną zstąpią do krainy umarłych,
gdy razem położymy się w prochu?
1 The end of my life is near. I can hardly breathe;
there is nothing left for me but the grave.
2 I watch how bitterly everyone mocks me.
3 I am being honest, God. Accept my word.
There is no one else to support what I say.
4 You have closed their minds to reason;
don't let them triumph over me now.
5 In the old proverb someone betrays his friends for money,
and his children suffer for it.
6 And now people use this proverb against me;
they come and spit in my face.
7 My grief has almost made me blind;
my arms and legs are as thin as shadows.
8 Those who claim to be honest are shocked,
and they all condemn me as godless.
9 Those who claim to be respectable
are more and more convinced they are right.
10 But if all of them came and stood before me,
I would not find even one of them wise.
11 My days have passed; my plans have failed;
my hope is gone.
12 But my friends say night is daylight;
they say that light is near,
but I know I remain in darkness.
13 My only hope is the world of the dead,
where I will lie down to sleep in the dark.
14 I will call the grave my father,
and the worms that eat me
I will call my mother and my sisters.
15 Where is there any hope for me?
Who sees any?
16 Hope will not go with me
when I go down to the world of the dead.