Zmartwychwstanie Jezusa
(Mat. 28,1—10Mar. 16,1—8Łuk. 24,1—12)1 A pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła Maria Magdalena do grobu i ujrzała kamień odwalony od grobu.
2 Pobiegła więc i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła do nich: Wzięli Pana z grobu i nie wiemy, gdzie go położyli.
3 Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń, i szli do grobu.
4 A biegli obaj razem; ale ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przyszedł do grobu,
5 A nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła; jednak nie wszedł.
6 Przyszedł także i Szymon Piotr, który szedł za nim, i wszedł do grobowca i ujrzał leżące prześcieradła
7 Oraz chustę, która była na głowie jego, nie leżącą z prześcieradłami, ale zwiniętą osobno na jednym miejscu.
8 A wtedy wszedł i ów drugi uczeń, który pierwszy przybiegł do grobowca, i ujrzał, i uwierzył;
9 Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, że musi powstać z martwych.
10 Odeszli więc znowu uczniowie do domu.
Jezus ukazuje się Marii Magdalenie
(Mar. 16,9—11)11 Ale Maria stała zewnątrz grobu i płakała. A płacząc nachyliła się do grobu
12 I ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, gdzie leżało ciało Jezusa.
13 A ci rzekli do niej: Niewiasto! Czemu płaczesz? Rzecze im: Wzięli Pana mego, a nie wiem, gdzie go położyli.
14 A gdy to powiedziała, obróciła się za siebie i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to Jezus.
15 Rzekł jej Jezus: Niewiasto! Czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona, mniemając, że to jest ogrodnik, rzekła mu: Panie! Jeśli ty go wziąłeś, powiedz mi, gdzie go położyłeś, a ja go wezmę.
16 Rzekł jej Jezus: Mario! Ona obróciwszy się, rzekła mu po hebrajsku: Rabbuni! Co znaczy: Nauczycielu!
17 Rzekł jej Jezus: Nie dotykaj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca; ale idź do braci moich i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego.
18 I przyszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom, że widziała Pana i że jej to powiedział.
Jezus ukazuje się uczniom
(Mat. 28,16—20Mar. 16,14—18Łuk. 24,26—49)19 A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!
20 A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali, się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana.
21 I znowu rzekł do nich Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam.
22 A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego.
23 Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane.
Jezus ukazuje się Tomaszowi
24 A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Bliźniakiem, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus.
25 Powiedzieli mu tedy inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. On zaś im rzekł: Jeśli nie ujrzę na rękach jego znaku gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.
26 A po ośmiu dniach znowu byli w domu uczniowie jego i Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, i stanął pośród nich, i rzekł: Pokój wam!
27 Potem rzekł do Tomasza: Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz.
28 Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.
29 Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Treść Ewangelii
30 I wiele innych cudów uczynił Jezus wobec uczniów, które nie są spisane w tej księdze;
31 Te zaś są spisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego.
The Empty Tomb
(Matthew 28.1-8Mark 16.1-8Luke 24.1-12)1 Early on Sunday morning, while it was still dark, Mary Magdalene went to the tomb and saw that the stone had been taken away from the entrance. 2 She went running to Simon Peter and the other disciple, whom Jesus loved, and told them, “They have taken the Lord from the tomb, and we don't know where they have put him!”
3 Then Peter and the other disciple went to the tomb. 4 The two of them were running, but the other disciple ran faster than Peter and reached the tomb first. 5 He bent over and saw the linen cloths, but he did not go in. 6 Behind him came Simon Peter, and he went straight into the tomb. He saw the linen cloths lying there 7 and the cloth which had been around Jesus' head. It was not lying with the linen cloths but was rolled up by itself. 8 Then the other disciple, who had reached the tomb first, also went in; he saw and believed. ( 9 They still did not understand the scripture which said that he must rise from death.) 10 Then the disciples went back home.
Jesus Appears to Mary Magdalene
(Matthew 28.9Matthew 10Mark 16.9-11)11 Mary stood crying outside the tomb. While she was still crying, she bent over and looked in the tomb 12 and saw two angels there dressed in white, sitting where the body of Jesus had been, one at the head and the other at the feet. 13 “Woman, why are you crying?” they asked her.
She answered, “They have taken my Lord away, and I do not know where they have put him!”
14 Then she turned around and saw Jesus standing there; but she did not know that it was Jesus. 15 “Woman, why are you crying?” Jesus asked her. “Who is it that you are looking for?”
She thought he was the gardener, so she said to him, “If you took him away, sir, tell me where you have put him, and I will go and get him.”
16 Jesus said to her, “Mary!”
She turned toward him and said in Hebrew, “Rabboni!” (This means “Teacher.”)
17 “Do not hold on to me,” Jesus told her, “because I have not yet gone back up to the Father. But go to my brothers and tell them that I am returning to him who is my Father and their Father, my God and their God.”
18 So Mary Magdalene went and told the disciples that she had seen the Lord and related to them what he had told her.
Jesus Appears to His Disciples
(Matthew 28.16-20Mark 16.14-18Luke 24.36-49)19 It was late that Sunday evening, and the disciples were gathered together behind locked doors, because they were afraid of the Jewish authorities. Then Jesus came and stood among them. “Peace be with you,” he said. 20 After saying this, he showed them his hands and his side. The disciples were filled with joy at seeing the Lord. 21 Jesus said to them again, “Peace be with you. As the Father sent me, so I send you.” 22 Then he breathed on them and said, “Receive the Holy Spirit. 23 If you forgive people's sins, they are forgiven; if you do not forgive them, they are not forgiven.”
Jesus and Thomas
24 One of the twelve disciples, Thomas (called the Twin), was not with them when Jesus came. 25 So the other disciples told him, “We have seen the Lord!”
Thomas said to them, “Unless I see the scars of the nails in his hands and put my finger on those scars and my hand in his side, I will not believe.”
26 A week later the disciples were together again indoors, and Thomas was with them. The doors were locked, but Jesus came and stood among them and said, “Peace be with you.” 27 Then he said to Thomas, “Put your finger here, and look at my hands; then reach out your hand and put it in my side. Stop your doubting, and believe!”
28 Thomas answered him, “My Lord and my God!”
29 Jesus said to him, “Do you believe because you see me? How happy are those who believe without seeing me!”
The Purpose of This Book
30 In his disciples' presence Jesus performed many other miracles which are not written down in this book. 31 But these have been written in order that you may believe that Jesus is the Messiah, the Son of God, and that through your faith in him you may have life.