Podział królestwa
(II Kron. 10)1 Rechabeam udał się do Sychem, gdyż do Sychem przybył cały Izrael, aby go obwołać królem.
2 Gdy usłyszał o tym Jeroboam, syn Nebata, który przebywał wtedy jeszcze w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem, powrócił Jeroboam z Egiptu;
3 Posłano bowiem po niego i wezwano go, po czym przyszli Jeroboam i całe zgromadzenie izraelskie i rzekli do Rechabeama tak:
4 Ojciec twój nałożył na nas twarde jarzmo; lecz teraz ty uczyń nam lżejszą twardą pańszczyznę twojego ojca — ciężkie jarzmo, jakie na nas nałożył — a będziemy ci służyli.
5 A on rzekł do nich: Odejdźcie jeszcze na trzy dni, a potem powróćcie do mnie. I lud odszedł.
6 Wtedy król Rechabeam zasięgnął rady starszych, którzy stawali przed Salomonem, jego ojcem, póki jeszcze żył, pytając ich: Jaką radzicie mi dać odpowiedź temu ludowi?
7 Oni odpowiedzieli mu tak: Jeżeli ty wystąpisz dzisiaj jako sługa tego ludu i usłużysz im, wysłuchasz ich i odezwiesz się do nich łagodnymi słowy, to będą ci służyć po wszystkie dni.
8 Lecz on odrzucił radę starszych, której mu udzielili, a poszedł za radą młodzieńców, którzy z nim wyrośli, a obecnie byli w jego orszaku.
9 I zapytał ich: Jaką wy radzicie mi dać odpowiedź temu ludowi, który prosił mnie: Uczyń nam lżejszym jarzmo, jakie nałożył na nas twój ojciec.
10 I rzekli do niego młodzieńcy, którzy z nim wyrośli: Powiedz tak temu ludowi, który rzekł do ciebie: Ojciec twój uczynił ciężkim nasze jarzmo, lecz ty uczyń nam je lżejszym. Tak powiedz do nich: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mojego ojca.
11 Otóż jeżeli mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, to ja jeszcze dołożę do waszego jarzma; ojciec mój chłostał was biczami, a ja chłostać was będę kańczugami.
12 A gdy Jeroboam i cały lud przyszedł do Rechabeama dnia trzeciego, jak król polecił w słowach: Powróćcie do mnie dnia trzeciego,
13 Odezwał się król do ludu twardo, odrzuciwszy radę starszych, jakiej mu udzielili,
14 I przemówił do nich według rady młodszych tak: Mój ojciec uczynił ciężkim wasze jarzmo, lecz ja dołożę jeszcze do waszego jarzma; ojciec mój chłostał was biczami, lecz ja chłostać was będę kańczugami.
15 I nie wysłuchał król ludu, gdyż takie było zrządzenie Pana, by utrzymać w mocy słowo jego, jakie wyrzekł przez Achiasza z Sylo do Jeroboama, syna Nebata.
16 Gdy tedy cały Izrael widział, że król ich nie wysłuchał, dał lud królowi taką odpowiedź:
Nie mamy nic wspólnego z Dawidem!
Nie mamy dziedzictwa z synem Isajego!
Do namiotów swoich, o Izraelu!
Teraz troszcz się ty o swój dom, Dawidzie!
I rozszedł się Izrael do swoich namiotów.
17 A Rechabeam królował tylko nad synami izraelskimi, którzy mieszkali w osadach judzkich.
18 Wtedy król Rechabeam wyprawił Adonirama, który miał nadzór nad robotnikami pańszczyźnianymi, lecz cały Izrael zatłukł go kamieniami na śmierć. Wówczas król Rechabeam wsiadł spiesznie na swój wóz i uciekł do Jeruzalem.
19 W ten sposób odpadł Izrael od domu Dawidowego aż po dziś dzień.
Jeroboam królem Izraela
20 Gdy zaś cały Izrael usłyszał, że Jeroboam powrócił, wyprawili do niego poselstwo z wezwaniem na zgromadzenie i obwołali go królem nad całym Izraelem. Przy domu Dawidowym pozostało jedynie plemię Judy.
21 A gdy Rechabeam przybył do Jeruzalemu, zgromadził cały dom Judy oraz plemię Beniamina w liczbie stu osiemdziesięciu tysięcy zaprawionych w walce, aby wszcząć wojnę z domem Izraela w celu przywrócenia królestwa Rechabeamowi, synowi Salomona.
Zażegnanie niebezpieczeństwa wojny domowej
22 Wtedy doszło do Szemajasza, męża Bożego, słowo Boże tej treści:
23 Powiedz tak Rechabeamowi, synowi Salomona, królowi judzkiemu, i całemu domowi Judy i Beniamina oraz pozostałemu ludowi:
24 Tak mówi Pan: Nie wyruszycie i nie będziecie walczyć ze swoimi braćmi, synami izraelskimi! Niech każdy wróci do swojego domu, gdyż ode mnie wyszła ta sprawa. Usłuchali więc słowa Pańskiego i zawrócili, i rozeszli się zgodnie ze słowem Pańskim.
Jeroboam rozbija jedność religijną ludu izraelskiego
25 Potem Jeroboam rozbudował Sychem na pogórzu efraimskim i zamieszkał w nim. Odszedłszy zaś stamtąd, zbudował Penuel.
26 Wtedy przyszło Jeroboamowi na myśl: Łatwo może teraz wrócić władza królewska do domu Dawidowego.
27 Jeżeli bowiem lud ten będzie chodził składać ofiary do domu Pańskiego do Jeruzalemu, przylgnie z powrotem serce tego ludu do ich pana, Rechabeama, króla judzkiego, i wtedy, zabiwszy mnie, powrócą do Rechabeama, króla judzkiego.
28 Naradziwszy się tedy, kazał król sporządzić dwa cielce ze złota i ogłosić ludowi: Dosyć już napielgrzymowaliście się do Jeruzalemu; oto bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi egipskiej.
29 I kazał jednego ustawić w Betelu, a drugiego ustawił w Dan.
30 Rzecz ta stała się pobudką do grzechu, lud bowiem pielgrzymował albo do tego w Betelu albo do tego w Dan.
31 Pobudował też świątynki na wzgórzach i ustanowił kapłanami pierwszych lepszych z ludu, którzy nie należeli do domu Lewiego.
32 Nadto ustanowił Jeroboam w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tegoż miesiąca, święto na wzór święta, jakie było obchodzone w Judzie, i składał ofiary na ołtarzu. Tak uczynił również w Betelu, składając ofiary cielcom, które kazał sporządzić. Osadził też w Betelu kapłanów ze świątynek na wzgórzach, które kazał pobudować.
33 Tak więc składał ofiary na ołtarzu, który kazał sporządzić w Betelu, piętnastego dnia ósmego miesiąca, to jest miesiąca, który sam wymyślił, aby w nim ustanowić święto dla synów izraelskich, i składał ofiary na ołtarzu, składając też ofiarę z kadzidła.
The Northern Tribes Revolt
(2 Chronicles 10.1-19)1 Rehoboam went to Shechem, where all the people of northern Israel had gathered to make him king. 2 When Jeroboam son of Nebat, who had gone to Egypt to escape from King Solomon, heard this news, he returned from Egypt. 3 The people of the northern tribes sent for him, and then they all went together to Rehoboam and said to him, 4 “Your father Solomon treated us harshly and placed heavy burdens on us. If you make these burdens lighter and make life easier for us, we will be your loyal subjects.”
5 “Come back in three days and I will give you my answer,” he replied. So they left.
6 King Rehoboam consulted the older men who had served as his father Solomon's advisers. “What answer do you advise me to give these people?” he asked.
7 They replied, “If you want to serve this people well, give a favorable answer to their request, and they will always serve you loyally.”
8 But he ignored the advice of the older men and went instead to the young men who had grown up with him and who were now his advisers. 9 “What do you advise me to do?” he asked. “What shall I say to the people who are asking me to make their burdens lighter?”
10 They replied, “This is what you should tell them: ‘My little finger is thicker than my father's waist!’ 11 Tell them, ‘My father placed heavy burdens on you; I will make them even heavier. He beat you with whips; I'll flog you with bullwhips!’”
12 Three days later Jeroboam and all the people returned to King Rehoboam, as he had instructed them. 13 The king ignored the advice of the older men and spoke harshly to the people, 14 as the younger men had advised. He said, “My father placed heavy burdens on you; I will make them even heavier. He beat you with whips; I'll flog you with bullwhips!” 15 It was the will of the Lord to bring about what he had spoken to Jeroboam son of Nebat through the prophet Ahijah from Shiloh. This is why the king did not pay any attention to the people.
16 When the people saw that the king would not listen to them, they shouted, “Down with David and his family! What have they ever done for us? People of Israel, let's go home! Let Rehoboam look out for himself!”
So the people of Israel rebelled, 17 leaving Rehoboam as king only of the people who lived in the territory of Judah.
18 Then King Rehoboam sent Adoniram, who was in charge of the forced labor, to go to the Israelites, but they stoned him to death. At this, Rehoboam hurriedly got in his chariot and escaped to Jerusalem. 19 Ever since that time the people of the northern kingdom of Israel have been in rebellion against the dynasty of David.
20 When the people of Israel heard that Jeroboam had returned from Egypt, they invited him to a meeting of the people and made him king of Israel. Only the tribe of Judah remained loyal to David's descendants.
Shemaiah's Prophecy
(2 Chronicles 11.1-4)21 When Rehoboam arrived in Jerusalem, he called together 180,000 of the best soldiers from the tribes of Judah and Benjamin. He intended to go to war and restore his control over the northern tribes of Israel. 22 But God told the prophet Shemaiah 23 to give this message to Rehoboam and to all the people of the tribes of Judah and Benjamin: 24 “Do not attack your own relatives, the people of Israel. Go home, all of you. What has happened is my will.” They all obeyed the Lord's command and went back home.
Jeroboam Turns Away from God
25 King Jeroboam of Israel fortified the town of Shechem in the hill country of Ephraim and lived there for a while. Then he left and fortified the town of Penuel. 26-27 He said to himself, “As things are now, if my people go to Jerusalem and offer sacrifices to the Lord in the Temple there, they will transfer their allegiance to King Rehoboam of Judah and will kill me.”
28 After thinking it over, he made two bull-calves of gold and said to his people, “You have been going long enough to Jerusalem to worship. People of Israel, here are your gods who brought you out of Egypt!” 29 He placed one of the gold bull-calves in Bethel and the other in Dan. 30 And so the people sinned, going to worship in Bethel and in Dan. 31 Jeroboam also built places of worship on hilltops, and he chose priests from families who were not of the tribe of Levi.
Worship at Bethel Is Condemned
32 Jeroboam also instituted a religious festival on the fifteenth day of the eighth month, like the festival in Judah. On the altar in Bethel he offered sacrifices to the gold bull-calves he had made, and he placed there in Bethel the priests serving at the places of worship he had built. 33 And on the fifteenth day of the eighth month, the day that he himself had set, he went to Bethel and offered a sacrifice on the altar in celebration of the festival he had instituted for the people of Israel.