PSALM 21 [20]
Dziękczynienie i modlitwa za króla
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2 Panie, król się raduje Twoją potęgą
i bardzo się cieszy z Twojej zbawczej pomocy!
3 Spełniłeś pragnienie jego serca
i nie odrzuciłeś błagania ust jego.
4 Wyszedłeś mu bowiem naprzeciw
z hojnym błogosławieństwem,
włożyłeś złotą koronę na jego głowę.
5 Prosił Cię o życie
– Ty dałeś mu długie dni na wieki, na zawsze.
6 Wielka jest jego chwała dzięki Twej zbawczej pomocy,
przydałeś mu majestatu i blasku.
7 Obdarzasz go przecież błogosławieństwem na wieki,
napełniasz radością swojego oblicza.
8 Król bowiem pokłada nadzieję w Panu,
z łaski Najwyższego się nie zachwieje.
9 Niech dosięgnie Twa ręka wszystkich Twoich wrogów,
niech Twoja prawica dosięgnie tych, którzy Cię nienawidzą.
10 Ty sprawisz, że będą jak w piecu ognistym,
gdy ukaże się Twoje oblicze.
Niech Pan zniszczy ich w swoim gniewie
i niech pochłonie ich ogień!
11 Wytracisz z ziemi ich potomstwo,
a plemię ich spośród ludzi.
12 Knuli bowiem zło przeciw Tobie,
planowali podstęp, ale się nie udał.
13 Zmusisz ich do ucieczki,
swój łuk przeciwko nim skierujesz.
14 Powstań, Panie, w swej mocy,
chcemy śpiewać i sławić Twoją potęgę!
To the chief Musician, A Psalm of David.
1 The king shall joy in thy strength, O LORD; and in thy salvation how greatly shall he rejoice!
2 Thou hast given him his heart’s desire, and hast not withholden the request of his lips. Selah.
3 For thou preventest him with the blessings of goodness: thou settest a crown of pure gold on his head.
4 He asked life of thee, and thou gavest it him, even length of days for ever and ever.
5 His glory is great in thy salvation: honour and majesty hast thou laid upon him.
6 For thou hast made him most blessed for ever: thou hast made him exceeding glad with thy countenance.
7 For the king trusteth in the LORD, and through the mercy of the most High he shall not be moved.
8 Thine hand shall find out all thine enemies: thy right hand shall find out those that hate thee.
9 Thou shalt make them as a fiery oven in the time of thine anger: the LORD shall swallow them up in his wrath, and the fire shall devour them.
10 Their fruit shalt thou destroy from the earth, and their seed from among the children of men.
11 For they intended evil against thee: they imagined a mischievous device, which they are not able to perform .
12 Therefore shalt thou make them turn their back, when thou shalt make ready thine arrows upon thy strings against the face of them.
13 Be thou exalted, LORD, in thine own strength: so will we sing and praise thy power.