Błogosławieństwo Mojżesza
1 Oto błogosławieństwo, którego Izraelitom udzielił Mojżesz, mąż Boży, przed swoją śmiercią.
2 Powiedział:
Pan przyszedł z Synaju
i ukazał się im z Seiru,
zajaśniał z góry Paran
i przyszedł z Meriba przy Kadesz,
w Jego prawicy płonący ogień.
3 Przecież On kocha swój lud.
Wszyscy jego święci są w Twoim ręku.
U Twoich stóp usiedli,
aby przyjąć Twoje słowa.
4 Mojżesz przekazał nam Prawo,
dziedzictwo zgromadzenia Jakuba.
5 I był król w Jeszurunie,
gdy zgromadzili się naczelnicy ludu
wraz z plemionami Izraela.
6 Niech żyje Ruben i nie umiera,
niech jego lud będzie liczny.
7 A to powiedział do Judy:
Wysłuchaj, Panie, głosu Judy
i przywiedź go do jego ludu.
Niech walczy swoimi rękami,
bądź pomocą przeciwko jego wrogom.
8 A do Lewiego powiedział:
Twoje Tummim i Urim są dla wiernego człowieka,
którego wypróbowałeś w Massa,
spierałeś się z nim u wód Meriba.
9 On mówi o swoim ojcu i matce:
Nie widziałem ich.
Nie zna już swoich braci
i nie poznaje swoich synów.
Gdyż przestrzegają Twego słowa
i zachowują Twoje przymierze.
10 Niech uczą Jakuba Twych nakazów,
a Izraela Twego Prawa.
Niech palą przed Tobą kadzidło,
a całopalną ofiarę na Twoim ołtarzu.
11 Błogosław, Panie, jego siłę,
a dzieło jego rąk przyjmij łaskawie.
Złam biodra tych, którzy przeciwko niemu powstają
i niech nie powstaną ci, którzy go nienawidzą.
12 A do Beniamina powiedział:
Umiłowany przez Pana
bezpiecznie u Niego zamieszka
– On otacza go opieką przez wszystkie dni –
odpocznie w Jego ramionach.
13 A do Józefa powiedział:
Błogosławiona przez Pana jego ziemia darami nieba, rosy i otchłani podziemnej,
która się pod nią znajduje.
14 Najcenniejszym darem, dojrzewającym w słońcu
darem plonu miesięcy.
15 Darem gór przedwiecznych
i darem wzgórz starożytnych.
16 Darami ziemi i tym, co ją napełnia.
Łaska Mieszkańca płonącego krzewu
niech spłynie na głowę Józefa
i na czoło księcia jego braci.
17 Jego pierworodny byk – chwała jemu.
Jego rogi są rogami bawołu,
nimi będzie bódł ludy
aż po krańce ziemi.
Takie są dziesiątki tysięcy Efraima
i tysiące Manassesa.
18 A do Zabulona powiedział:
Ciesz się, Zabulonie, gdy wyruszasz,
i Issacharze w swoich namiotach.
19 Zwołują na górę ludy,
tam będą składać słuszne ofiary,
gdyż karmią się obfitością mórz
i skarbami ukrytymi w piasku.
20 A do Gada powiedział:
Błogosławiony ten, kto dał Gadowi przestrzeń!
Spoczywa jak lwica
i rozrywa ramię oraz ciemię.
21 I upatrzył sobie pierwociny,
gdyż tam został ukryty dział dowódcy
i przyszedł z naczelnikami ludu.
Dopełnił sprawiedliwości Pana
i Jego sądu nad Izraelem.
22 A do Dana powiedział:
Dan jest lwiątkiem,
wyskakuje z Baszanu.
23 A do Neftalego powiedział:
Neftali nasycony łaską
i pełen błogosławieństwa Pana.
Weźmie w posiadanie morze i południe.
24 A do Asera powiedział:
Błogosławiony Aser wśród synów,
niech będzie ulubieńcem swych braci
i zanurza swoją nogę w oliwie.
25 Z żelaza i miedzi twoje rygle,
twoja moc niech będzie trwała jak twoje dni.
26 Nie ma jak Bóg Jeszuruna,
który cwałuje po niebie tobie na pomoc
i w swoim majestacie na obłokach.
27 Odwieczny Bóg jest schronieniem
– wiecznie podtrzymujące ramiona.
Przepędził przed tobą nieprzyjaciela
i woła: Wyniszcz!
28 Izrael będzie mieszkał bezpiecznie,
samotne źródło Jakuba,
w kraju zboża i moszczu,
także niebiosa spuszczają mu rosę.
29 Szczęśliwy jesteś, Izraelu!
Któż jest jak ty?
Ludu zbawiony przez Pana,
twoja tarcza ci pomaga
i miecze twojej potęgi.
Będą ci schlebiać twoi wrogowie,
a ty będziesz stąpał po ich wzgórzach.
1 And this is the blessing, wherewith Moses the man of God blessed the children of Israel before his death. 2 And he said, The LORD came from Sinai, and rose up from Seir unto them; he shined forth from mount Paran, and he came with ten thousands of saints: from his right hand went a fiery law for them. 3 Yea, he loved the people; all his saints are in thy hand: and they sat down at thy feet; every one shall receive of thy words. 4 Moses commanded us a law, even the inheritance of the congregation of Jacob. 5 And he was king in Jeshurun, when the heads of the people and the tribes of Israel were gathered together.
6 ¶ Let Reuben live, and not die; and let not his men be few.
7 ¶ And this is the blessing of Judah: and he said, Hear, LORD, the voice of Judah, and bring him unto his people: let his hands be sufficient for him; and be thou an help to him from his enemies.
8 ¶ And of Levi he said, Let thy Thummim and thy Urim be with thy holy one, whom thou didst prove at Massah, and with whom thou didst strive at the waters of Meribah; 9 Who said unto his father and to his mother, I have not seen him; neither did he acknowledge his brethren, nor knew his own children: for they have observed thy word, and kept thy covenant. 10 They shall teach Jacob thy judgments, and Israel thy law: they shall put incense before thee, and whole burnt sacrifice upon thine altar. 11 Bless, LORD, his substance, and accept the work of his hands: smite through the loins of them that rise against him, and of them that hate him, that they rise not again.
12 ¶ And of Benjamin he said, The beloved of the LORD shall dwell in safety by him; and the Lord shall cover him all the day long, and he shall dwell between his shoulders.
13 ¶ And of Joseph he said, Blessed of the LORD be his land, for the precious things of heaven, for the dew, and for the deep that coucheth beneath, 14 And for the precious fruits brought forth by the sun, and for the precious things put forth by the moon, 15 And for the chief things of the ancient mountains, and for the precious things of the lasting hills, 16 And for the precious things of the earth and fulness thereof, and for the good will of him that dwelt in the bush: let the blessing come upon the head of Joseph, and upon the top of the head of him that was separated from his brethren. 17 His glory is like the firstling of his bullock, and his horns are like the horns of unicorns: with them he shall push the people together to the ends of the earth: and they are the ten thousands of Ephraim, and they are the thousands of Manasseh.
18 ¶ And of Zebulun he said, Rejoice, Zebulun, in thy going out; and, Issachar, in thy tents. 19 They shall call the people unto the mountain; there they shall offer sacrifices of righteousness: for they shall suck of the abundance of the seas, and of treasures hid in the sand.
20 ¶ And of Gad he said, Blessed be he that enlargeth Gad: he dwelleth as a lion, and teareth the arm with the crown of the head. 21 And he provided the first part for himself, because there, in a portion of the lawgiver, was he seated; and he came with the heads of the people, he executed the justice of the LORD, and his judgments with Israel.
22 ¶ And of Dan he said, Dan is a lion’s whelp: he shall leap from Bashan.
23 ¶ And of Naphtali he said, O Naphtali, satisfied with favour, and full with the blessing of the LORD: possess thou the west and the south.
24 ¶ And of Asher he said, Let Asher be blessed with children; let him be acceptable to his brethren, and let him dip his foot in oil. 25 Thy shoes shall be iron and brass; and as thy days, so shall thy strength be .
26 ¶ There is none like unto the God of Jeshurun, who rideth upon the heaven in thy help, and in his excellency on the sky. 27 The eternal God is thy refuge, and underneath are the everlasting arms: and he shall thrust out the enemy from before thee; and shall say, Destroy them . 28 Israel then shall dwell in safety alone: the fountain of Jacob shall be upon a land of corn and wine; also his heavens shall drop down dew. 29 Happy art thou, O Israel: who is like unto thee, O people saved by the LORD, the shield of thy help, and who is the sword of thy excellency! and thine enemies shall be found liars unto thee; and thou shalt tread upon their high places.